Tukaszwili

A co ma być nie tak u niej? :) Jedynie zapalenie odbytnicy, ale to ma połowa ludzkości, często nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Też mi to wykryli na kolonoskopii, ładowałem Ruscorex w dupsko, jak zapalenie wraca, to znowu wskakują czopki. Nieprzyjemne cholerstwo, ale niegroźne.

Ha! Mówiłem Ci zakazana88, że żadnego raka nie masz. I co, ulga przyszła? :) Czy może już znalazłaś nową chorobę? Bo tak to z nami jest, że jak nie rak nerki, to wątroby, zawsze jakiś musi być na tapecie.

No właśnie, więc nie macaj, bo jeszcze użyjesz za dużo siły, przeskoczy Ci dysk i wtedy zaczną się jęki. Uwierz mi, cierpię na dyskopatię, wszak lędźwiową, ale ból czasem ostro daje w kość.

Roza00 macasz się po wystającym kręgu. Każdy z nas ma to samo.

No przecież to kręgi są przecież z tyłu chyba nie ma żadnych węzłów? No ja mam wielką kulę, twardą jak skała i nawet wiem co to! Kręgosłup :)

Nie, węzłowych nigdy nie miałem, to mnie jakoś nie przeraża, aczkolwiek nerwica zawsze może mnie zaskoczyć, więc kto wie co przyniesie przyszłość :) Za uchem ma od kilku lat mam jakąś kulkę, nad grdyką od 15 roku życia powiększony węzeł (a wiosen mam już 29), który rośnie zawsze, gdy nie ubiorę na siebie odpowiednio ciepłego ubrania w chłodne dni. Wkręty, które miałem do tej pory to: chore serce (EKG tysiące razy, Holter, ECHO z Dopplerem - wyniki wzorowe), nowotwór jelita (tu byłem w największej rozsypce, kolonoskopia rozwiała szajbę), rak gardła/przełyku - nie było koszmaru, szybka gastroskopia zapobiegła eskalacji wariactwa, no i swego czasu delikatna wkrętka na guza mózgu, ale tu także na prędko zrobiony rezonans głowy uchronił mnie przed szaleństwem. Najwięcej zmagałem się z pikawą i z lękiem wolnopłynącym, czyli niby ok, ale kurwa zawsze jakaś mara stoi za plecami.

Mam o 12, jestem w totalnej rozsypce. Psychicznie masakra, ka po prostu przrczuwan ten. nowotwor. Mial ktos z Was hemoroidy wewnetrzne? czy one sa czerwone. Pozwolę sobie odpowiedzieć - tak, miałem hemoroidy wewnętrzne. Zaglądając w dupsko ich nie zobaczysz, trzeba wykonać badanie per rectum. Jednego takiego drania, już w 2 stopniu, miałem opaskowanego. To taki zabieg, który usuwa hemoroida, ale potem rana się długo goi i można często defekować krwią. Życzę Ci dziś powodzenia na kolonoskopii, na pewno nie wyjdzie żaden nowotwór. Napisz nam potem co lekarz powiedział W kwestii rzadkiego pisania na forum - to normalne, że niektórzy nie udzielają się tak często, jak w momencie, gdy ich wkręty były najpoważniejsze. Właściwie każdy inaczej korzysta z forum, ja w momencie najpotężniejszej paniki nie jestem w stanie sklecić zdania i tylko czytam posty. Gdy nadchodzi lepszy okres, jak teraz, to wspieram użytkowników, którzy męczą się z hipochondrią. W czasie, który nazywam średnim, czyli niby dobrze, ale wiem, że niebawem zaistnieje armagedon, piszę najwięcej.

Bóle brzucha, krew na papierze, stolce od ołówkowatych po papkowate, nieregularne wypróżnienia, brak apetytu, właściwie wszystko co wymieniacie. zakazana88 - tak, wmawiasz sobie. Sam też tak robiłem, więc wiem co piszę. Wystarczyła kolonoskopia i wszystkie dolegliwości przeszły. jak rozumiec wyrazenie " stolec ołówkowaty".? Jest twardy czy miekki? Wyrażenie "stolec ołówkowaty" dotyczy wyglądu, jest średnicy ołówka, cienki bardzo. Robiłem zarówno miękki, jak i twarde.

Najgorsze jest to uczucie, gdy już jesteś na sorze, czy innym pogotowiu i wtedy dociera do tego durnego mózgu, że to kolejny atak paniki i znowu robimy z siebie pośmiewisko. Tyle razy już miałem te przeskoki, od nich zaczęła się siedem lat temu moja neurotyczna przygoda. Serce przebadałem wzdłuż i wszerz, nigdy nie było nawet najmniejszej komplikacji.

Uhuu, ostatnio za długo dobrze było. Dziś duszno, więc zacząłem myśleć o sercu, bo taka idealna pogoda na zawał. Wracając z roboty, gdy czekałem na kolejkę z Gdańska do Gdyni poczułem z co najmniej pięć fikołków serca. Około 5 minut silnej paniki. Dopiero przed chwilą udało mi się w miarę uspokoić, zwolnić oddech. Jak ja tego nienawidzę, to nie jest ból, kłucie, tylko jakieś takie zapowietrzenie, nawet nie umiem tego opisać. Serce jednak od razu przyspiesza.

A jakie miałeś wtedy dolegliwości? Bóle brzucha, krew na papierze, stolce od ołówkowatych po papkowate, nieregularne wypróżnienia, brak apetytu, właściwie wszystko co wymieniacie. zakazana88 - tak, wmawiasz sobie. Sam też tak robiłem, więc wiem co piszę. Wystarczyła kolonoskopia i wszystkie dolegliwości przeszły.

Drogie Panie, które wkręcają sobie nowotwór jelita! Przeleciałem Wasze wpisy i dostrzegam, że każda z Was przeżywa dokładnie to samo, co ja 2 lata temu. Widziałem pytanie "ile to może trwać?". Myślę, że tak długo, póki się nie uspokoicie i póty badania wykażą żeście zdrowe. Następnie niezbędne będzie zastosowanie psychoterapii, aby wkręty nie wróciły.

Mam nadzieję bo chcialabym widziec jak moje dzieci dorastaja Chociaz te cienkie stolce sa niepokojące podobno ;( (bo nie wiem jak psychika mozr dzialac na stolec zeby sie robil cienki ) Mnietez nic nie cieszy, niekupuje nic narazie, do fryzjera nie ide bo roznie moze byc. Same najgorsze mysli. Już spieszę Ci z odpowiedzą jak psychika może działać na to, aby stolec robił się cienki. Otóż w bardzo prosty sposób, z którego mało kto zdaje sobie sprawę. W trakcie nerwów, szczególnie jeśli wszystkimi myślami jesteś skupiona na jelitach i wypróżnianiu, odbyt się po prostu mocno zaciska. Tak tłumaczył mi proktolog. Gdy wkręcałem sobie raka jelita, to kał ledwo ze mnie wyłaził, jakbym chciał wycisnąć SupeGlue z tubki po raz wtóry, gdy ujście jest zaklejone . Srałem jak pies, dosłownie. Siadając na kibel nie byłem w stanie się zrelaksować, wszystkie mięśnie miałem twarde jak stal. Przeszło po kolonoskopii. Jak walnąłem kupę na drugi dzień po badaniu, to myślałem, że mi dupsko pęknie, takie cudo wielkie wyszło . Po badaniu wszystkie wkręty przejdą, bez obaw, bankowo nie masz raka jelita. A no i ja jeszcze miałem krew na papierze oraz na stolcu, bowiem w dupsku zrobił mi się wielki hemoroid wewnętrzny.

Mnie ten lęk na leki wziął się oczywiście od wystawienia na bodziec, bo kumpel, który rzeczywiście ma jakieś alergologiczne problemy, dostał skutków ubocznych po Mydocalmie, który też łykałem, gdy walnęła rwa kulszowa. Oczywiście nasłuchałem się, jak to jechał do przychodni, aby dali mu zastrzyk i niedługo potem sam dzwoniłem po pogotowie, bo miałem wkręt, że gardło mi puchnie. Mimo że wcześniej brałem ten lek i nic się nie działo. Od tego momentu boję się żreć niektóre medykamenty. Najzabawniejszy i irracjonalny jest fakt, że Ibuprom zażywam bez problemów, mimo że jego ulotka jest, kropka w kropkę, taka sama jak Ketonalu komedia.

Szalm Pholler. Swego czasu miałem wkrętki na serce, ale przeszły, gdy wykonałem wszystkie niezbędne badania. Teraz czasem wracają, ale łatwo sobie z nimi radzę. Obecnie trudniej przełamać jazdy dotyczące nowotworów, co jest wszak nowością, bowiem zaczęło się dopiero w 2016 roku. No i oczywiście jazda na wstrząs anafilaktyczny, nagle zacząłem się bać brać leki. Kiedyś łykałem jak leci. Plecy bolały? Tramal myk. Antybiotyk? Nie ma problemu, zabieram się za jedzenie. Dodatkowo zrezygnowałem z pewnych pokarmów - orzeszki i owoce morze. Zrobiłem profil pokarmowy, usłyszałem tylko od lekarza - może pan wszystko jeść bez obaw, żadnych uczuleń. Ch*j z tym i tak się boję.

Praktycznie każdy z nas potrafi wieść spokojny żywot, dopóki nie nadzieje się na negatywny bodziec. Mam tu na myśli np. informacje, że ktoś kogo znamy ma raka. Początkowo praktycznie wszyscy przechodzimy obok tej wiadomości, wydaje się, że ją ignorujemy. Współczujemy choremu, życzymy mu jak najlepiej, lecz w przeciwieństwie do osób zdrowych psychicznie, przeczuwamy pod skórą, że nadchodzi apokalipsa. Ziarno niepewności zostało zasiane, taka bomba jest wodą na młyn dla nerwicy. Ta suka tylko czeka, aby się uaktywnić, to nasz zasrany kryptonit, broń zagłady. Jest jak toksyczna dziewczyna, od której nie potrafimy odejść, bo wciąż darzymy ją jakimś nienormalnym uczuciem. Przede wszystkim powinniśmy się w jakiś sposób, niestety nie wiem jaki, uodpornić się na czarne wieści, których przecież codziennie słyszymy i widzimy tysiące. Tu baner z hospicjum, które prosi o 1% podatku, tu ktoś na Facebook wrzuci link do strony pomagam.pl, w wiadomościach powiedzą, że znany polityk zmaga się z nowotworem, ewentualnie mama powie, że jej kuzyn od strony ciotki z Pcimia Dolnego zachorował nagle i umiera. My od razu przyswajamy tę wiedzę i rozpływa się delikatnie po całym organizmie, aby nagle przypier*olić z potężną siłą.

Jak się zaczęły tak, ale potem odpuściłem. Oczywiście najpierw wykonałem masę badań: RTG odcinka szyjnego, tympanometrię, audiometrię, USG tętnic szyjnych, rezonans magnetyczny głowy. Wyniki idealne, jedynie zwyrodnienia na kręgosłupie, które mogą wpływać na szumy. Teraz już to umiem olać.

No pewnie, że nerwica może dawać takie objawy. Od półtora roku mam jakiś szum w głowie/uchu, ciężko to zdefiniować nawet, bo raz występuje mocniej, raz słabiej. Już przywykłem. Mnie nerwica atakowała z tak niespodziewanych stron, że właściwie nie jestem w stanie przewidzieć co będzie następne.

Kiedyś psycholożka kazała mi robić tabelkę, w której po jednej stronie wpisywałem podpunkty udowadniające chorobę, a w kolumnie obok informacje dlaczego tej choroby nie mam. Na koniec porównanie. Praktycznie zawsze więcej było za brakiem choroby U mnie dziś trochę lepiej. Szczęka nie bolała, rano pobudka bez strachu. Wieczorem idę na masaż do sprawdzonego kręgarza, zatem jutro ledwo będę chodził . Cały czas jednak dokucza mi lęk wolno-płynący. Dawno żadnych solidnych badań nie robiłem (dawno wg. nerwicowca, bo od 2016 roku nie zliczę na palcach dwóch dłoni ilości badań wykonanych), ostatni raz gastroskopię w styczniu.

zakazana88 obawiam się, że tak mocno wkręciłaś się w nowotwór jelita, że póki nie wykonasz kolonoskopii to chyba Ci nie przejdzie. Pamiętam, że wszelkie inne badania miałaś dobre, więc wiadomo, że nie masz raka, aczkolwiek zdaję sobie sprawę jak ciężko wyrzucić natręctwo ze łba. Spaghetti, bardzo dobra decyzja o pójściu do psychologa. Mam nadzieję, że terapie da owoce. Sporo przeszłaś już w życiu, zatem nic dziwnego, że szwankuje Ci psyche. Widzę, że też należysz do tych przebadanych wzdłuż i wszerz. Niestety samobadanie się non-stop nie jest dobre, ale sam swego czasu macałem się po jądrach codziennie, aby sprawdzić, czy jakiś guz mi się nie pojawił. U mnie długo był spokój, ale wiem, że niedługo znowu zacznie się wkrętka. 2 tygodnie temu dowiedziałem się od mojej mamy, że jej przyjacielowi zdiagnozowali raka trzustki. Przyjąłem to na spokojnie, ale słowo rak już zasiało ziarno niepewności w głowie. Długo nie trzeba było czekać, aby mózg zaczął kierować się w stronę otchłani. Z soboty na niedzielę obudziłem się z bólem po lewej stronie żuchwy, zaraz przy uchu. Początkowo to olałem, bo przeszło zaraz po wstaniu, a jako że cierpię na dyskopatię i kręgosłup często mi dokucza, to uznałem, że pewnie krzywo spałem. Z niedzieli na poniedziałek było ok, a dziś znowu obudziłem się z silnym bólem, który co jakiś czas się pojawia, szczególnie, gdy zaczynam się macać tamże. Zapisałem się już do dentysty, aby dostać jak najszybciej skierowanie na RTG szczęki. Węzłów żadnych powiększonych nie mam, w ogóle czuje się dobrze, jeszcze nic nie wiem, a już zaczynam samemu się diagnozować. Same czarne scenariusze, tylko dlatego, że mnie coś kuje. Setki tysięcy ludzi budzi się rano z jakimś bólem i nie latają od razu przerażeni do lekarza. Jeszcze teraz nie jest źle, ale wiem, że z każdym dniem będę się coraz bardziej nakręcał.

No skoro masz się stresować, to chyba lepiej pójść na to badanie? Wiem, że samo proces czekania na badanie, a później wykonywanie go, to apogeum lęku, ale zapewniam Cię, że ulga, którą odczuwasz potem jest jak najlepszy orgazm. Dermatolog mówi, że nie wygląda niepokojąco, to znaczy, że nic tam nie ma, bowiem jest specjalistą w tej dziedzinie i widział tysiące czerniaków. W internecie różne bzdury można przeczytać, oczywiście nerwicowiec wierzy we wszystko, wiem po sobie.

Suzann, wspomniałaś o bólach w plecach, które promieniują na nogę. Jak dla mnie klasyczna rwa kulszowa, z którą borykam się od lat. Straszne ustrojstwo, ale da się żyć, trzeba się regularnie rozciągać i ćwiczyć mięśnie brzucha, bo silny brzuch to silne lędźwie . Czerniaka bankowo nie masz, skoro pieprzyk istnieje od lat, to czemu nagle miał się stać nowotworem? To tak nie działa

W pełni Cię rozumiem z tymi jazdami na wstrząs. Mam to samo od pół roku. Twoja koleżanka chyba troszkę nierozsądnie się zachowała, bo skoro nosiła przy sobie leki antyhistaminowe, to musiała być świadoma jakie ma alergie pokarmowe, a mimo to zjadła ciasto, mogące jej zaszkodzić. Ja przestałem jeść orzechy i owoce morza, co jest tym bardziej absurdalne, że w listopadzie celowo robiłem profil pokarmowy, aby się upewnić, czy coś mi dolega. Oczywiście żadne alergie nie wyszły. Gdy moja pani psychiatra spytała mnie: "no to czemu pan nie je orzechów?!", nie potrafiłem odpowiedzieć. Kiedyś żarłem wszystko, żadne tabletki nie czy pokarm nie były mi straszne. Nie kumam, jak może, ot tak, nagle, coś przestawić się we łbie. Z reguły badania mnie uspakajały, a tu ni ch*ja. Oczywiście nie muszę mówić, że w mojej głowie istnieje tylko możliwość nagłego wstrząsu, spuchniętego gardła i uduszenia się. Żadne wysypki, żaden ból brzucha, nic z tych rzeczy, to w ogóle przecież nie jest straszne.

Trzymam kciuki laveno, oby się udało. Mnie dopadła rwa kulszowa, pierwszy raz od 5 miesięcy. Mam Sirdalud, ale oczywiście boję się go wziąć, bo przeczytałem ulotkę.

Szumy uszne to klasyka nerwicy. Moje lewe ucho non stop daje do wiwatu. Zasypiam z wrażeniem, że gdzieś nieopodal jest włączony stary, kineskopowy telewizor. Podobne odczucia ma Teksas z tego forum, z tego co kojarzę również takowe męki przeżywał Pholler. Badań zrobiłem swego czasu masę w tym kierunku, nic nie wyszło. Piszczenie często spowodowane jest problemami z karkiem. Na pewno masz non stop spięte mięśnie szyi. Ja już się nauczyłem z tym żyć, w ciągu dnia piski nie stanowią dla mnie problemu, bo zwyczajnie są wygłuszone odgłosami cywilizacji, gorzej wieczorem, ale idzie przywyknąć.