Tukaszwili

Jak mnie dziś wkurwia kula w gardle, bardzo mocno daje się we znaki. Jeszcze zaczęło mnie biodro boleć, wczoraj na imprezie firmowej potańcowałem nawalony, więc pewnie coś tam strzeliło. Czy ktoś z Was miał takie dziwne uczucie w nogach, w udach, jakby kawałek ciała był zalewny takim zimnym uczuciem? Szczególnie, gdy wstaję po dłuższym okresie siedzenia. Mam to od jakiegoś czasu, w sumie to nawet mnie to nie martwi, aczkolwiek może nakierujecie mnie jakoś?

@laveno Na tym forum, to już Ci nie dam rady pomoc, przekonać, że jesteś zdrowa. Tysiące rzeczy może powodować Twoje rzekome tłuszczowe stolce, ale Ty sama zdiagnozowałaś raka trzustki. SAMA NIE BĘDĄC LEKARZEM. Mając za pomocnika dr. Google, czyli naczelnego onkologa. Nawet jak zrobisz rezonans, na którym oczywiście wyjdzie, że ŻADNEGO GUZA NIE MASZ, to nie uwierzysz. Jesteś w stanie, w którym byłem 2.5 roku temu, czyli święte przekonanie o swojej racji, mimo braku logicznych argumentów. Bo gdybyś Ty chociaż schudła 30 kg w miesiąc, to można się martwić, albo gdybyś miała cukier na poziomie 450, jak miał mój dziadek, no to ok, jest powód do stresu. Ale Ty na bazie wyglądu kupska, które w trakcie szajby zawsze wychodzi dziwne i jakichś bólów, które każdy forumowicz ma - wydałaś wyrok. To się...KUPY nie trzyma. NIC CI NIE JEST. Potrzebujesz dobrego psychologa, jak my wszyscy.

@zakazana88 czyli w ciągu kilku dni zachorowałaś na mięsaka z przerzutami do płuc? Chyba jesteś w takim razie jakąś rekordzistką na skalę światową Znajdź sobie mój post sprzed kilkunastu dni o tym, jak w mojej głowie oczywiście, "rozwijał" mi się nowotwór jelita. W pięć dniu od fazy I przeszedłem do fazy IV. Mam nadzieję, że chodzisz na jakąś terapię, albo w planach takową masz, bo gdy za kilka dni "wyleczysz" mięsaka, którego nie masz, to zaraz znajdziesz coś innego. Przypomnę, po raz setny, koncepcję nerwicy według psychiatry, do której uczęszczałem. Neuroza to taki złośliwy krasnoludek, który osiedlił się w naszym ciele i skacze z organu na organu, aby mu dokuczyć. Zrzucimy go z serca, to wskoczy na wątrobę, wyjebiemy go z wątroby, to obejmie płuca, itd. itp.. Ty, droga zakazano88, jesteś namacalnym potwierdzeniem tej teorii.

Przecież jaja se robię, wszak nigdy nie miałem wykonywanych zabiegów estetycznych trzymaj się i zdrowiej!

Ha, spoko! Niestety po nieudanej iniekcji botoksu w wargi i naciągania policzków, nadal muszę walczyć o powrót do normalnego wyglądu ;(

@alicja_z_krainy_czarów Przecież wiesz, że miałem na myśli młodych hipochondryków, a nie jurnych ogierów i klacze, którzy są, w ich mniemaniu, nieśmiertelni , co jest oczywiście piękne, godne pochwały i zazdroszczę. Aczkolwiek mam kilku kumpli, z którymi regularnie rozmawiam o chorobach

Po prostu po 75 roku życia chyba coś się w głowie przestawia. Moja babcia opowiadała kiedyś, że będąc nastolatką często się budziła w nocy nie mogąc złapać oddechu, bała się, że umiera. Sama wizja śmierci ją przerażała, zakopanie w ziemi, czy skremowanie, mimo że była osobą niezwykle wierzącą. Natomiast, gdy snuła tę opowieść, czyli w momencie gdy jej wiek przekroczył 80 wiosen, dodała że teraz kompletnie wizja końca ją nie przeraża. Jest gotowa i czeka na kostuchę, bo już swoje przeżyła i czuje zmęczenie życiem. Dodatkowo rozmawiałem z nią jakieś pół roku po śmierci dziadka, z którym tworzyli ponad 50 lat szczęśliwe małżeństwo, więc utraciła chyba trochę sens istnienia. Zmarła 3 lata później mając Alzheimera. PS. @Teksas To TY mnie zaprosiłeś do znajomych na fejsie, tak? Tak się upewniam, bo czasem jacyś pracownicy, których do Holandii wysłałem, próbują mnie zaprosić i wtedy muszę ignorować.

Jezu, coś mi się znowu zjebało i nie mogłem edytować odpowiedzi do @laveno Słuchaj, jedna chujowa sytuacja z psychiatrą nie może powodować, że rezygnujesz z wizyty u takowego, szczególnie, że widać, iż naprawdę jej potrzebujesz. Przejrzyj sobie dokładnie opinie w necie o lekarzach tego typu i wtedy się zdecyduj Mnie od 14 lat regularnie boli pod lewym żebrem. Czasem cholernie mocno. Trzustkę mam zdrową, jelita też i śledzionę takoż. A kłuć potrafi zajebiście mocno. Najczęściej, gdy mam okres gorszego odżywiania się.

@Roza00 Ja pierdolę, co za jebnięty psychiatra, aż się zirytowałem. Po prostu genialny tekst, zamiast podać pomocną dłoń, to wyciągnął ku Tobie naostrzony nóż. To tak jak kiedyś poszedłem do internistki, która była świeżo upieczonym lekarzem. Miałem jakiegoś małego guzka za uchem (skądinąd dalej go mam, już od jakichś 4-5 lat), nie potrafiła go wyczuć, bo to rzeczywiście małe gówienko, ale nie omieszkała powiedzieć: no jak pan coś tam wyczuwa, to może do onkologa? @Teksas Bez przesady, od rentgena nie dostaje się raka, no chyba że trafiłbyś pod opiekę dr Mengele, który naświetlał więźniów kilkanaście razy dziennie. Najlepiej spytaj się internisty, powiedz mu o częstotliwości ostatnich badań i niechaj doradzi.

@nerwa Czasem gdy się uśmiecham mocniej, to aż mi drętwieje pół twarzy. Tak jakby coś ciągnęło kącik ust w stronę ucha. Od wielu lat tak się dzieje, nie wiem o co chodzi, ale mam to gdzieś na dnie odbytnicy, czyli innemi słowy w dupie.

@nerwa Nie masz żadnego SM. Przecież wiesz doskonale, jak działa nerwica. Pojawia się bodziec, potem dochodzi somat i jesteśmy ugotowani, koniec życia. Mogę się założyć, że jesteś non stop skupiona na tych trzęsawkach, czujesz się spięta, chemia w organizmie pracuje na najwyższych obrotach i ciało reaguje. To mniej więcej jak z moim rakiem jelita sprzed dwóch lat. Najpierw pojawił się bodziec: krew na papierze. Początkowo olałem, bo przecież to mogą być hemoroidy, no ale skoro ziarno zasiane, to pogooglowałem i pyk: rak jelita. Czyli już orbitowałem wokół nowotworu. Znałem jego objawy, więc dzień później pojawiła się sraka, dwa dni później cienki czarny stolec, trzy dni później miałem przerzuty do wątroby, bowiem kuło mnie pod prawym żebrem, po czterech dniach już nie mogłem jeść - kompletny brak łaknienia. W parę dni przeszedłem od hemoroidów, po 4 stadium zaawansowania nowotworu. Tak samo działa to u Ciebie i u innych użytkowników tego forum. Jesteś już skupiona tylko na jednej i konkretnej chorobie, ciągle o niej myślisz, więc objawy mogą się nawet nasilić. Dam sobie uciąć rękę, że gdybyś łyknęła jakiś Lorafen czy Afobam, to zaraz by Ci przeszła trzęsawica. Nic Ci nie dolega. U nas schemat jest zawsze ten sam: bodziec -> czytanie w necie -> próba racjonalizacji -> somat -> przekonanie o chorobie i ciągłe zadręczanie. Najlepsze, że mamy z reguły wszystkie objawy OD RAZU, to trwa dosłownie parę dni, a nie kilka miesięcy, czy lat, jak przy prawdziwych chorobach. Pozdrawiam czule.

Możliwe, że masz rację, ale niewątpliwie alkohol i tłuste jedzenie dobrze nie wpływają na trzustkę

@laveno Przyjaciel moich rodziców zmaga się z rakiem trzustki już ponad pół roku. Przechodzi chemioterapię, guz zmalał o połowę, je wszystko, bo tak mu lekarz kazał. Schudł, zmizerniał, ale żyje i rokowania są pozytywne. Nie powiem Ci jakie miał objawy, ALE NIE MIAŁ nic z rzeczy, którymi Ty się martwisz. Cukrzycę owszem, ale nie cukier 120, tylko 500. Oczywiście alkoholu nigdy nie odmawiał, jak dla mnie był takim niedzielnym alkoholikiem, wieczorem zawsze jakieś piwo, czy inny łyskacz. No i oczywiście jedzenie tłustego, miał ponoć w zwyczaju na kolację zjadać słoninę posypaną solą. Zapewniam Cię, że jesteś zdrowa, musisz tylko wyleczyć głowę. Przecież Ty o tę trzustkę martwisz się od tak dawna, że już gdyby NAPRAWDĘ coś Ci było, to raczej byś na tym forum nie pisała. NIE MASZ RAKA, JESTEŚ ZDROWA. Tak podkreślę caps lockiem i pogrubieniem, może w jakiś magiczny sposób wejdzie Ci do łba . Pozdrawiam Cię serdecznie i trzymaj się dziołcho.

Pozwólcie, że się wtrącą w kwestię smarkania krwią. Krwotoki z nosa mam od zawsze, szczególnie gdy zmienia się pogoda. Teraz zimną potrafię codziennie puścić juchę z nozdrzy. Nic strasznego. Jednakże ja jestem obarczony genetyczną chorobą Rendu-Oslera-Webera, na którą cierpiał mój pradziadek, babcia i teraz matka. Okazało się, że stoję następny w kolejce. Krew z nosa może lecieć z tysiąca powodów, osłabienie, pękające naczynka, krzywa przegroda nosowa, stan zapalny i mógłbym jeszcze wymieniać.

@obłędna Miałaś tak klasyczny napad paniki, że bardziej podręcznikowo się nie da. Niestety napadów nie da się przewidzieć, najczęściej występują w sytuacji spokojnej, ot tak. Kurde, ja tu Was pocieszam, służę radą, a dziś w nocy sam miałem coś a'la atak paniki. Nie mogłem zasnąć, wierciłem się z boku na bok, jakoś po pierwszej udało mi się oddać Morfeuszowi na jakąś godzinkę. 02:30 pobudka z dusznościami. W sypialni okno zamknięte, takoż drzwi, więc powietrza niewiele. Otworzyłem okno, podchodziłem po mieszkaniu, uspokoiłem się i przeszło. Kilka minut lęku. Okna już nie zamknąłem, na szczęście partnerce nie przeszkadzało. Teraz jadę do pracy i znowu lekko mnie łapie, ale staram się racjonalizować lęki. Wiedziałem, że coś nadchodzi, bo nerwica ewidentnie szukała jakiegoś punktu zaczepnego, ale jestem na tyle dobrze przebadany, że ciężko jej było znaleźć na mnie cokolwiek. Wróciła więc do klasyki, obaw kardiologicznych. Właściwie RTG miałem 2 lata temu ostatni raz. I już myślę o wejściu na profil w Luxmedzie i zapisaniu się do lekarza.

I jeszcze proszę Was bracia i siostry w nerwicy - dajcie na luz, nie kłóćcie się, wszyscy tu jedziemy na jednym wózku. Podajcie sobie dłonie w geście pojednawczym i naładujcie broń, bo musimy odeprzeć ataki naszej koleżanki nerwicy. Wiemy doskonale jak silną armią dysponuje.

@Teksas Widzę, że wpadłeś w potężny dołek, mogę jedynie przesłać internetowe wsparcie i trzymam kciuki, aby się udało wyjść. JA WIEM, że nie jesteś poważnie chory, ale jednocześnie mam świadomość, że Twoja psychika podpowiada zupełnie inny scenariusz. Kurwa, jak ja to doskonale znam, jedno ukłucie zwiastuje raka, jeden przeskok serca zawał, a skurcz mięśnia stwardnienie zanikowe boczne. I ten absurd, który dyktuje warunki naszym mózgom. Przeziębienia, wirusy, jelitówki - to zawsze źle wpływa na hipochondryka, sprzyja nerwicy, karmi ją, a nasycona neuroza to najwredniejsze bydlę. I tak Teksas - łokieć może boleć od kręgosłupa. Poczytaj sobie o łokciu tenisisty. Mnie od problemów z kręgosłupem drętwieją ręce, nogi i czasem nawet mam bóle w klacie. Wystarczy, że wrócę do sportu, rozciągania - magicznie przechodzi. Trzymaj się stary, walcz.

@alicja_z_krainy_czarów Nie przejmuj się literówkami, to nie forum edytorów @Doriis Bardzo smutny post. Współczuję Ci i mam nadzieję, że staniesz na nogi. Z nerwicy da się wyjść, ona oczywiście lubi, co jakiś czas, na nas wpaść ponownie i powiedzieć chociażby "dzień dobry", ale jeśli będziemy nauczeni jak z nią walczyć, to łatwo uda się zbyć niechcianego gościa. Dobrze, że masz wsparcie wśród bliskich osób, to wspaniałe uczucie móc liczyć na innych. Na szczęście miałem podobnie, bo moja mama robiła wszystko, abym wyszedł na prostą. Gdy dzwoniłem do niej przerażony z informacją, że na pewno mam raka jelita, to od razu pożyczyła mi kasę na kolonoskopię, choć słowo "pożyczyła" jest na wyrost, bo nigdy nic jej nie musiałem oddać. Za czasów studenckich fundowała mi z ojcem dobrego psychiatrę i psychologa, wydała majątek na moje leki. Nigdy jej, jak i ojcu, tego nie zapomnę. Podejrzewam, że teraz też by mi pomogli. Oczywiście nigdy do końca nie rozumiała dlaczego wkręcam sobie choroby, mimo bycia przebadanym, ale chociaż nie darła ryja, czy nie naśmiewała się. Trzymaj się ciepło.

@alicja_z_krainy_czarów Nie zalecam sportu w trakcie silnych napadów hipochondrii. Ruch jest bardzo dobry, bo pobudza endorfiny, ale najlepiej wdrożyć go w życie, gdy nerwica zaczyna odpuszczać. Pamiętam czasy pierwszych wkrętów, lata 2011-2012, wtedy kwestie zawałowe się przewijały przez głowę. Będąc jeszcze w srogim stanie neurozy, postanowiłem iść pobiegać, aby udowodnić sobie, że jestem zdrowy. Po 15 minutach chciałem dzwonić na pogotowie, bo przecież zawał, ludzie ratujcie!

@Roza00 historia koleżanki oczywiście smutna, pewnie statystycznie miała szansę jedną na milion, że trafi na takie choróbsko. Ale widzisz, sama napisałaś - od dawna było coś nie tak i to olewała. I nie były to zwykłe sraczki, czy jakieś lekki bóle brzucha raz w tygodniu, tylko regularne fatalne samopoczucie. Ewidentny dowód, że w przypadku ataku hardkorowej choroby organizm naprawdę się buntuje.

@laveno - odlajkowałem na fejsie wszelkie zbiórki dla potrzebujących, gdy byłem w podobnym stanie psychicznym do Ciebie. Polecam gorąco, bo inaczej non stop coś Ci się będzie wyświetlało i oszalejesz.

@alicja_z_krainy_czarów Mnie się chyba już nie uda wrócić do AHS, za dużo innych seriali mnie wciągnęło co do ubioru, to faktycznie z kobietami nie ma tragedii, sam mam paru kumpli w moim wieku (29 lat), którzy wyglądają jak typowe "janusze" Czemu nie wzięłaś znieczulenia przed gastroskopią? Przecież to ułatwia przeprowadzenie badania. Dałem sobie całe gardło psiknąć

@Teksas Sorry za umieszczenie Twojego nicka w poprzednim poście. Chciałem od razu odpisać, ale coś mi się zwiesiło i nie mogłem nic napisać, ani nawet przestawić kursora. Moja rada na Twój kręgosłup - zrób rezonans, będziesz miał pewność. Mnie się udało na gruponie znaleźć na 300 złotych troszkę zabolało kieszeń, ale przynajmniej szybko przeszły wszelkie wkrętki. Rak kości, którego się boisz, objawia się inaczej, zatem bankowo masz zwyrodnienie od siedzenia przy biurku.

Szanuję stylówę, czyli zwracasz uwagę na ubiór, bardzo dobrze. Polacy to w większości bezgustnicy, cieszy mnie zawsze, gdy ktoś się wybija Sabat nie był moim ulubionym sezonem, ale niewątpliwie jednym z lepszych, choć zatrzymałem się na Freak Show, który mnie wymęczył niemiłosiernie. Logo Punishera jest dość powszechne, również często spotykam ludzi odzianych w bluzy, czy koszulki z czaszką Franka Castle Czyli mój awatar zadziałał, jak negatywny bodziec, niedobrze, muszę go zmienić Co do Twojego drugiego pytania: wybacz, ale Twoja mama chyba troszkę żyje jeszcze w innej epoce no chyba, że chcesz w przyszłości bawić się w politykę, to na pewno coś na Ciebie wyciągną @Teksas

@alicja_z_krainy_czarów najważniejsze, że już po strachu niestety nerwica potrafi zaskoczyć nawet doświadczonych graczy. Badanie zrobione, masz pewność, że problem leży w głowie, a nie w bebechach. Trzymam kciuki, abyś wyszła z tego bagna. Jesteś fanką Emmy Roberts? Bo teraz dopiero się dokładnie przyjrzałem Twojemu avatarowi. Mam do niej jakąś słabość od kiedy obejrzałem American Horror Story: Sabat