ekspert_abcZdrowie

kłótnia - awantura

jeleń bikini czy topless?

ból - Ibuprom

kwiat

atleta

góry Tatry czy Świętokrzyskie?

krawężnik - potknięcie

nukleotyd

wypożyczanie książek (z biblioteki albo od znajomych) książka historyczna czy romansidło?

ulica - samochód

ajajaj89, dziękuję, że nieustannie odświeżasz moją wiedzę psychologiczną Jak nie racjonalizacja, to Erickson Jestem pełna podziwu! W tym względzie zgadzam się z Candy14. Zdaję sobie jednak sprawę, że myśl, iż nie jest się osamotnionym w swoim byciu prawiczkiem, niezbyt pomaga. Prawiczków jest wiele w wieku 18, 23, 35, a nawet 45 lat. Jednak cudak ujęła meritum sprawy. Nie chodzi, co kobiety sądzą o tym, że facet jest prawiczkiem (czy to słodkie, ujmujące, staroświeckie, niemęskie). Istotny jest fakt, że im osobiście ciąży "brzemię prawictwa", którego chcieliby się pozbyć. Jeśli komuś zależy na zwykłym "zaliczeniu panienki" i akcie penetracji, to sprawa nie jest trudna - wizyta w domu cielesnych uciech i po sprawie. Wątpię jednak, że panowie, tracąc w ten sposób "prawictwo", poczuliby się lepiej. Chyba nie o to chodzi panowie, prawda? Chodzi bardziej o umiejętność stworzenia wartościowego związku z kobietą, z którą chciałoby się skonsumować ten związek. A to wymaga więcej starań niż ładna buzia, fajny ciuszek, niebotycznych wymiarów członek i super wydolność seksualna w łóżku.

indeks

Takaoo, jeżeli towarzyszą Ci ataki paniki, stany lękowe i obawa przed wykonaniem jakiegokolwiek kroku w przód, to tym bardziej powinnaś zastanowić się nad wizytą u specjalisty. Zauważyłam, że jesteś z okolic województwa lubelskiego. Polecam Ci zatem dra Kopacza i Kozaka - pracują między innymi na oddziele nerwic w szpitalu w Abramowicach. Są naprawdę świetnymi fachowcami i niedrogimi - nawet, jeśli wybrałabyś się do któregoś z nich na wizytę prywatną. Osobiście, miałam u nich praktykę z psychiatrii na studiach. Naprawdę mądrzy i doświadczeni fachowcy w swojej dziedzinie. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Tutaj mi się rozchodziło o to że nie chce mi się czekać tyle czasu do lekarza a nie o to że w ciągu 5 min nie zostało odpisane na wiadomość. Pozdrawiam! Chyba coś niepoprawnie zinterpretowałam. Przepraszam, jeśli Cię uraziłam. Po prostu niektórzy się niecierpliwą, kiedy nie odpisuję szybko na posty. Myślałam, że Ty również należysz do tych "niecierpliwców" W każdym razie nie rezygnuj z walki o siebie!

wp.pl nowela czy powieść?

chemia - pierwiastek

aerobik

Chyba nie napiszę nic bardziej oryginalnego niż w PW do Ciebie. Nie ma ścisłych wytycznych, kiedy najlepiej stracić cnotę. I to podtrzymuję. Kiedy jednak weźmiesz pierwszy lepszy podręcznik psychologii rozwojowej do ręki, możesz wyczytać o tzw. zadaniach rozwojowych w ciągu życia (np. wg Havighursta). Na wczesną dorosłość, która rozciąga się od 20-23 roku życia do aż 35-40 roku życia przypadają między innymi takie zadania, jak: wybór małżonka, uczenie się współżycia z nim i założenie własnej rodziny. Tak więc do 40-tki masz jeszcze sporo czasu. Owszem, w okresie adolescencji też sporo wyczytasz o seksualności i seksie, a tą jednak różnicą, że w tym czasie brakuje jeszcze dojrzałości uczuciowej, by móc mówić o prawdziwym związku dwojga ludzi, który mógłby udźwignąć chociażby wszelkie konsekwencje prawne wynikające z tego, że "jest się ze sobą". Poza tym, meritum tej dyskusji, to nie fakt seksu/braku seksu, co raczej trudności w poznaniu kobiety, z którą chciałoby się przeżyć swój pierwszy raz i która byłaby zainteresowana związkiem i mężczyzną. Nie chodzi o sam akt seksualny (bo ten można odbyć np. z panią lekkich obyczajów), ale o to, jak zainteresować sobą płeć przeciwną, z którą można by było skonsumować związek w przyszłości. Wydaje mi się, że frustracja "prawiczków" bardziej wynika z faktu, że oferty na potencjalnym rynku matrymonialnym się kurczą, kiedy widzi się, że większość znajomych w wieku 35 lat mają żony, dzieci... Wkrada się obawa: Czy dla mnie nie zabraknie kandydatek? A dlaczego od razu zakładasz, że Twoja partnerka nie będzie dziewicą? Późniejsza inicjacja seksualna to plusy i minusy, jak większość sytuacji w życiu. Trudno do tego podejść zero-jedynkowo. Późna utrata cnoty może wiązać się z frustracją, poczuciem, że "inni mają to za sobą, a ja nie, to pewnie coś ze mną nie tak", wątpliwościami, czy podoła się technicznie, czy moje ciało odpowiednio zareaguje itp. Z kolei plusy, to wiara w przekonanie, że nie jestem "dla wszystkich", możliwość poczucia się trochę jako kontestator współczesnej rzeczywistości, która próbuje nachalnie nam wmówić, że wczesna inicjacja seksualna jest OK

burak

liceum umysł ścisły czy humanistyczny?

ajajaj89, dziękuję za powtórkę, czym jest racjonalizacja :) Nie zgadzam się jednak, że terapia w nurcie poznawczo-behawioralnym nie jest skuteczna czy też jest mało skuteczna. Być może trafiłeś na mało rzetelnego psychoterapeutę. Dobrze, że przynajmniej trafiłeś na odpowiadającą Ci alternatywną terapię w nurcie psychodynamicznym. Trzymam kciuki za pozytywne zmiany! bakus, mi jakoś nie przykro, że jestem wśród „podejrzanych”. Nie musisz się o mnie martwić, tym bardziej o moją cnotę. Nie cierpię na samotność. Poza tym, nigdzie nie napisałam, że wiek nie ma znaczenia. Kiedy to prawda. I żal mi Ciebie, kiedy czytam Twoje wpisy w stylu; „Najlepsze lata straciłem i ich nie odzyskam”. Piszesz, jakbyś był co najmniej w wieku geriatrycznym. A moje poglądy seksualne są „moje” i nic nikomu do tego. Nie każę nikomu żyć według moich zasad i przekonań ani ich nikomu nie narzucam. Uważam po prostu, zresztą jak większość osób w tym wątku, że za bardzo agresywnie podchodzisz do tematu, sprawiasz wrażenie jakby kobiety były odmóżdżonymi obiektami seksualnymi, które powinny krzyczeć z zachwytu na Twój widok i zapach (w końcu są po coś te feromony). Poza tym, wychodzisz z założenia – mam niską samoocenę, bo nie uprawiałem seksu, więc jak najszybciej muszę przestać być prawiczkiem, ale moja partnerka powinna być zakochana we mnie po same uszy i co najważniejsze (!) powinna być nieskazitelną, nienaruszoną dziewicą. Sorry, ale z takim podejściem to ani PUA, ani tysiąc portali randkowych, ani feromony, ani super ciuchy Ci nie pomogą. Niemniej jednak życzę wytrwałości i motywacji do starań uwieńczonych sukcesem :)

ani nie przepadam za czerwonym, ani za czarnym - aktualnie niebieski :) paznokcie długie czy krótkie?

arbitraż

bakus, nie muszę się deklarować mianem "psychologa", po prostu nim jestem. Piszesz, że oczekujesz ode mnie bardziej "racjonalnego" podejścia do sprawy. Nie zamierzam na forum robić teoretycznego wykładu na temat samooceny albo tego, jakie są elementy czy składowe atrakcyjności interpersonalnej. Jeżeli kogoś to interesuje, niech napisze do mnie PW albo odsyłam do fachowej literatury. Tam pewnie będzie jeszcze lepiej wyjaśnione niż ja bym zdołała to zrobić. Poza tym, w niektórych miejscach się zgadzamy, choć nie we wszystkich. salvatore, nie jestem obecna na forum 24 godziny na dobę, więc trudno mi na bieżąco reagować na niektóre wpisy. Jeżeli wizyta u jednego czy drugiego lekarza skończyła się niczym i odesłano Cię do domu, to możesz pomyśleć o wizycie w najbliższej poradni zdrowia psychicznego u psychologa. Rozumiem, że do tej pory chciałeś dostać się do lekarza psychiatry. Pomocą w Twoim stanie, doraźną pomocą, może być skorzystanie chociażby z telefonów zaufania, np. dla osób doświadczających depresji - tel.: 22 838 34 96. Pozdrawiam!

amfetamina