ekspert_abcZdrowie

my gut - feeling

dżdżownica

daro963, niewątpliwie fakt, że chorujesz na nerwicę lękową, jest dla Twoich rodziców pewnego rodzaju zaskoczeniem. Być może trudno pogodzić się im z tym, że jesteś inny niż Twój starszy brat, że nie potrafisz sobie poradzić z błahymi, według nich, sprawami. Pewnie też nie zdają sobie sprawy ze specyfiki Twojej choroby, z tego, jak bardzo utrudnia życie, dlatego marginalizują Twój problem, a najchętniej by go wyparli albo mu zaprzeczyli. Są to typowe mechanizmy obronne, jakie stosują bliscy osoby cierpiącej na "choroby duszy". Niewątpliwie porównywanie Cię z bratem nie jest dla Ciebie komfortowe i jedynie pogarsza i tak już kiepskie samopoczucie. Najlepiej, by Twoi rodzice dowiedzieli się czegoś więcej na temat Twojej choroby - psychoedukacja rodziny jest bardzo ważnym elementem. Zachęcam do szczerej rozmowy z ojcem i matką, by powiedzieć im o swoich emocjach, o tym, jak Ci ciężko, kiedy dają Ci odczuć, że ich zawodzisz. Że nie robisz tego celowo, że chciałbyś sobie radzić, ale objawy chorobowe są silniejsze i potrzebujesz wsparcia. Trzymam kciuki!

Jeżeli ktoś jest zainteresowany psychologią chrześcijańską, a także psychoterapią w tym nurcie i chce się dowiedzieć więcej na ten temat może zerknąć na stronę Stowarzyszenia Psychologów Chrześcijańskich: http://www.spch.pl.

toast

kominiarz - guzik

Zgadzam się z CzlowiekiemWmasce w 100%. O znaczeniu marzeń seksualnych można przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/fantazje-i-marzenia-seksualne.

aila92, zachęcam, byś zajrzała pod poniższe linki: http://portal.abczdrowie.pl/rozstanie http://portal.abczdrowie.pl/gdy-on-odchodzi http://portal.abczdrowie.pl/jak-przetrwac-rozstanie Pozdrawiam!

Stonekepeer, w Twojej rodzinie nastąpiło wymieszanie ról. Zamiast Twoi rodzice zająć się wychowaniem Ciebie, to Ty przejąłeś rolę wychowawcy. Stałeś się nadodpowiedzialny - dbasz o porządek w domu, pomagasz matce, babci, starasz się sam zabezpieczać własne potrzeby finansowe, oddajesz nawet zarobione pieniądze rodzicom. Wiele Twoich zachowań jest charakterystycznych dla syndromu DDA (Dorosłych Dzieci Alkoholików), o którym możesz przeczytać pod poniższym linkiem: http://portal.abczdrowie.pl/dorosle-dzieci-alkoholikow. Twój ojciec przepija zarobione pieniądze albo wydaje je na grę na automatach. Być może Twoja mama wyjechała za granicę m.in. dlatego, że nie mogła liczyć na wsparcie ze strony męża. Bardzo Ci współczuję położenia. Widać, że brakuje Ci wsparcia ze strony rodziców, stąd zazdrość przyjaciółce, która zawsze może na nich polegać, która otrzymuje wsparcie i finansowe, i emocjonalne, którego Tobie tak bardzo brakuje.

cegieł - cegielnia

furiat

ogród - sad

zagon

budynek - dom

rysowanie - obrazek

egzekucja

blok - kredki

kolejki - kartki

regulamin

sierp - symbol komunistyczny

filozof

smród - odór

ksenofob

samopomoc chłopska - wieś

geolog