kahir

miałem w pokoju pająka. nazywał się Franek. był pełen życia gdy tak chodził po ścianach. parę razy widziałem go nawet na suficie. nie jestem wprawdzie alkoholikiem, tylko narkomanem, ale to przecież podobne zjawiska, nie? od momentu gdy Franek umarł przestał być sobą. skurczył się w sobie, podwinął pod siebie nóżki, jakby przyjmował pozycję obronną. no i nie wstawał z parapetu. leżał tak całe dnie dopóki nie wyrzuciłem go do śmieci. myślicie, że moje uzależnienie mogło mieć wpływ na przemianę jaka zaszła we Franku?

po raz 20 chyba dzisiaj. [videoyoutube=zqKZ_WIK5ms][/videoyoutube]

tak. strzelałeś z kuszy?

ani trochę. używasz podkładek pod kubki?

[videoyoutube=xk3BvNLeNgw][/videoyoutube]

[videoyoutube=WOuI4OqJfQc][/videoyoutube]

dobrze jest mieć przyjaciół z psychiatryka. nie ma lepszego lekarstwa na samotność jak telefon od kumpla z oddziału. tak zupełnie serio, to właśnie będąc w szpitalu po raz pierwszy od nie wiem jak długiego czasu nie czułem się samotny. teraz, hmmm, po kilku dniach od wyjścia znów czuję się jak ostatni człowiek na ziemi. last man standing. jak w postapokaliptycznym świecie. tylko ja, lava lamp, walkman z ostatnią działającą kasetą i 3 baterie, w tym jedna do połowy pełna. lub pusta. od wyjścia potrzebuję by ktoś do mnie mówił. nie mogę znieść ciszy. ciągle leci radio tok fm, jakiś audiobook, muzyka. do posiłków muszę mieć coś do czytania. znów czuję się na peryferiach. jak pies przy drodze. wraca ta cholerna pustka. niezauważany. mógłbym być tysiące kilometrów stąd. niepotrzebny. mało kto by zwrócił uwagę. samotny. dopiero niedawno uświadomiłem sobie, że to jedna z rzeczy, które toczą mnie najbardziej. do niedawna myślałem, że jestem samowystarczalny. samodzielny. zawsze umiem sobie zorganizować czas. nigdy się nie nudzę. psu w dupę! potrzebuję czegoś. kogoś. potrzebuję być elementem jakiejś większej układanki. zjem coś z Kurtem Wallanderem. rozwiążę krzyżówkę i pójdę spać. jeszcze nie wiem z kim, ale cały skład Pink Floyd'ów brzmi nieźle.

lava lamp. pomarańczowe kulki wędrujące w górę i w dół. w górę i w dół. choć to bardziej dobijające niż cokolwiek, że gapienie się w lampę było/jest najlepszym elementem całego dnia. nie, czekajcie! rozmowa z Krzysiem. rozmowa z Krzysiem jest dobra na wszystko. lava lamp potrafi cię wessać...

to nie dziwie sie ani troche, ze Ci nie pomoglo. terapia behawioralno-poznawcza. terapia schematów. jakieś tam drobne elementy psychoanalizy. to pomoglo mi o 50% zniwelowac natrectwa, ktore mam od 15 lat. w kilka tygodni. przez wczesniejsze 9 lat leczenia - 0 efektow, tylko coraz glebsze wchodzenie w chorobe. oczywiscie bez mojej cudownej pani terpeutki nic z tego nie byloby mozliwe, wiec to tez kwestia odpowiedniego czlowieka. edit: terapia ericksonowska, to bardziej wzmacnianie juz posiadanych, pozytywnych cech niz koncentrowanie sie na objawach choroby. taki bardziej coaching. edit2: w moim przypadku "smierc" pomogla o tyle, ze trafilem do szpitala, w ktorym mi pomogli. ale ile zdrowia odebralem tym moim bliskim? ciagle o tym mysle, choc wolalbym nie.

kurczak. jestes zlotowa?

w Diablo III. masz jakies zabawki erotyczne (cos mnie dzisiaj ten seks meczy)?

najlepiej na halucynogennych, ale ogolnie tez nie najgorzej. najdziwniejsza fantazja erotyczna?

rozkrecenie komputera i znalezienie zrodla usterki. i mysl o warkoczykach.

*Wiola*, przez swoiste mialem na mysli zwiazane z sama reakcja organizmu na zakazenie patogenem, ale masz racje - zle sie wyrazilem. zreszta, masz tez racje w tym, ze wykluczyc nie mozna. slizzehr, posluchaj Wioli i zrob sobie badanie na borelioze. sam jestem niemal w 100% przekonany, ze to nie borelioza. zwlaszcza, ze objawy pojawily sie podczas okresu dojrzewania, czyli wtedy, kiedy czesto dochodzi do ujawniania sie zaburzen psychicznych. sa tez inne przeslanki. odnosnie estitalopramu, to brales 2/3 maksymalnej stosowanej dawki, co powinno byc wystarczajace do osiagniecia jakichkolwiek efektow terapeutycznych. citalopram i escitalopram sie poprostu stosunkowo slabe. moge polecic: - fluoksetyne w dawce ~40mg, - sertraline w dawce ~150mg, - fluwoksamine w dawce ~200mg, - wenlafaksyne w dawce ~150mg. z mojego doswiadczenia i literatury wynika, ze cos z powyzszych powinno zadzialac.

widze tu jakies tam wtorne objawy boreliozy i zadnych swoistych. zreszta chyba chodzi Ci o neuroborelioze. nic nie wskazuje, ze objawy slizzehra rozwinely sie w wyniku infekcji, nie wspominal o objawach typowych dla pierwszego jej stadium, oprocz depresji. czytalem o tym bardzo duzo pare lat temu. oczywiscie badanie mozna zrobic, nie jest drogie. @slizzehr na Twojego posta odpisze troche pozniej, teraz nie mam za bardzo czasu.

po obchodzie... bo poniedzialki to dni obchodu, podobnie jak piatki, zamierzam rozebrac stary oddzialowy komputer i sprawdzic czy po zlozeniu i kilku srubkach, ktore zostana bedzie dzialal. potem bedzie terapia. pozniej spacer brzegiem Bzury. bede tez w miedzyczasie gonil kroliczka. jako wilk nie mam za duzego wyjscia, poza tym lubie hasac. pogram troche w pingla. poczytam. poslucham muzyki, pospiewam idac ulica. zrobie zakupy. zatancze. powkurzam kolegow z pokoju. o, juz wieczor. pobiegam, rozciagne miesnie i sciegna. po 1,5h bede zdychal na materacach. zjem druga kolacje. napisze dobranoc i pojde spac. dzien, jak co dzien.

jejku. z rzeką.

kwestia mocno osobnicza. z mechanizmu dzialania wynikaloby, ze SNRI powinny byc nieco skuteczniejsze w leczeniu leku. bywa bardzo roznie. SSRI z kolei powinny miec mniej skutkow ubocznych. bywa roznie. mozna by sprobowac z wenlafaksyna - 150mg, moze 225mg, ale nie ma czegos takiego jak "optymalna dawka terapeutyczna", to kwestia prob dobrania takowej, jak i samego leku. odnosnie lekarza, to polecalbym jednak zmiane, bo po przepisanych lekach widac, ze ma dosc archaiczne podejscie, ale sprobowac pogadac nie zaszkodzi. jak rozmawiac? nie znam goscia, wiec Ci nie powiem. mozesz powiedziec, ze sporo czytales (poczytaj naprawde), i ze o SSRI i SNRI przeczytales, ze maja wysoka skutecznosc w stosunku do objawow ubocznych, a po amitryptylinie masz... nie wiem - zaparcia

postawic jednoznacznej diagnozy sie nie da, nie jest to zreszta konieczne. stawiam na depresje i lek uogolniony. reszta objawow jest wtorna. "leczenie" psychiatryczne jakie przeszedles/przechodzisz jest, no wlasnie, w bardzo duzym cudzyslowie. escitalopram jest lekiem stosunkowo slabym, na Twoje nasilenie objawow widocznie nieskutecznym. amitryptylina to staroc, ktorego prawie sie nie uzywa, zreszta dawka jaka dostajesz jest mniej niz symboliczna. piracetam (nootropil) jest kompletnie zbedny. problemy z pamiecia i koncentracja sa wtorne w stosunku do depresji, wiec leki prokognitywne nic nie dadza. sertraline dostales w dawce rownie sybolicznej. stosuje sie nawet 300mg, wiec Twoje 25mg nie moglo dac zauwazalnych rezultatow. odpusc sobie wszelkie dalsze badania. somatyczne nic Ci nie dolega. wszystko to objawy depresji/nerwicy. zmien psychiatre lub popros o jakis lek z grupy SSRI, bo np. pomogl Twojej kolezance, a sam tez czytales, ze jest skuteczny przy Twoich objawach. sam dolaczylbym tez jakis neuroleptyk w malej dawce na uspokojenie natretnych mysli i lekow. da efekty szybciej niz antydepresant, ktory bedzie sie rozkrecal pare tygodni. pozdrawiam. edit: badanie endokrynologiczne, to jedyne, ktore faktycznie ma sens. TSH, FT3 i FT4.

Nicholas1981, ja wiem, ze sie zgadzasz. to co napisalem, napisalem bardziej jako podsumowanie niz cokolwiek innego :)

Nicholas1981, czasem wystarcza sama obecnosc, nic wiecej. swiadomosc, ze mozesz liczyc na druga osobe. taka swiadomosc sprawia, ze nawet gdy nie ma jej w poblizu, ty czujesz sie bezpieczniej. troche abstrahujac od tematu samej milosc, to - dla mnie - jednym z wyznacznikow bliskosci jest umiejetnosc niczym nieskrepowanego milczenia we wzajemnej obecnosci. my_name, to faktycznie prawdziwa milosc. jakis facet juz Ci rzygal na lozko?

dogonic kroliczka.

udzial w turnieju tenisa stolowego, mimo ze przegralem wiekszosc meczow

mam tez, troche juz zardzewiala, strukture kostna. dorzucilas/es kiedys cos komus do jedzenia?

chrapania kolegi. tez sluchasz chrapania kolegi? jesli nie, to czego?