depresyjny86

Greg wez sie odczep od wszystkich.... Co do tematu to prace modow oceniam bardzo dobrze.

Atak paniki w samochodzie...dla mnie to najgorszy atak jaki może być .Pamiętam jak robiłem kurs prawa jazdy...tak mnie brało,że jechałem jak najszybciej mogłem/pozwolił mi instruktor...myślałem nie tyle o tym co dzialo się na drodze,tylko o tym zeby jak najszybciej dojechać i wysiąść z samochodu... To samo na egzaminach prawa jazdy mam...z tym,że tam boje sie i z tego powodu zawsze popełniam jakiś błąd.. Dlatego od jakiegoś czasu porzuciłem plany posiadania prawka...bo ja sie chyba nie nadaje do prowadzenia.I nie mówie tego z powodu braku wiary w siebie czy coś...po prostu pamiętam jak się czułem i jak sie zachowywałem w czasie jazdy.. Ehh sama ta myśl o tym,że mam atak,a zostało mi jeszcze 40 km do domu jest przerażająca.

Właśnie zrobiłem jakies 10 kroków do przodu...koniec przejmowania sie ludżmi.Niech sie walą...a ich opinie nie obchodzą mnie w ogóle.W końcu mam prawo żyć i być taki jak chce prawda?.

Jak ja nienawidze takich tematów.Nie pytajcie dlaczego.I żeby nie było nic nie mam do autorki tematu i ludzi którzy napisali i będą pisać w tym temacie.W sumie nie wiem po co to pisze....ale nie chce mi się już tego kasować...Ot po prostu mam dosyć tych wszystkich tych miłości,jakiejś tam chemii (swoją drogą kto wymyślił tak durne określenie zafascynowania sobą 2 osób)i tych innych podobnych.......

Przede wszystkim nie był to post skierowany bezpośrednio do Ciebie. Co do dobrego w łóżku itp ok było to trochę ostre wyrażenie.Nie o to mi chodziło,żeby ktokolwiek czul się urażony moją wypowiedzią.Ale jednak na tą całą milość zawsze składa się wygląd,atrakcyjność partnera.Temu nie możesz zaprzeczyć.Oczywiście liczy się też charakter partnera,ale wiadomo,że skoro od razu ktoś nie odpowiada z wyglądu to raczej nici ze związku(przynajmniej zaobserwowałem to u wielu ludzi,nie mowie,że ja tak myśle..). Wracając do miłości to...sądze,że ta cała milość nie przysłania,nie powinna przysłaniać racjonalnego myślenia,i jak ktoś widzi,że coś już jest nie tak przed zawarciem małżeństwa lub wspólnym mieszkaniem to powinien sie zastanowić nad dalszą racją bytu takiego związku. Co do drugiego wniosku to podtrzymuje to co napisałem, i akurat ten drugi wniosek nie dotyczył Twojego przypadku.Napisałem o ludziach mających problemy natury psychicznej myślących,że jak kogoś spotkają to ich życie zmieni się na lepsze tak po prostu. Poza tym widzę,że często używa się argumentu typu "Byłem zakochany/zakochana"....a przecież zakochanie to tylko rodzaj fascynacji drugą osobą,nic więcej,nie może nam to przysłaniać calego "obrazu" partnera.

Doxy,dlaczego akurat do jęczarni??? Przecież akurat w przełożonych postach nie ma ani grama jęczenia (brakuje posta Gregorego)

Hmm z tego tematu nasuwa mi się jeden wniosek Jak ktoś wychodzi za mąż na zasadzie"o jezu jaki on jest przystojny i dobry w łózku" to potem żyje w takim związku. Ludzie zapominają niestety o tym,że zanim wyjdzie sie za mąż trzeba dobrze kogoś poznać,że trzeba bardzo dobrze "przyglądać sie" drugiej osobie.Trzeba dać sobie dużo czasu na poznanie siebie nawzajem. O,mam już 2 wniosek .Cżęsto ludzie mający problemy myślą,że poznanie kogoś będzie na te wszystkie problemy lekarstwem.Niestety tak nie jest.Człowiek który w stosunku do samego siebie jest "toksyczny",stworzy również "toksyczny" związek.

Majster to nie było miłe...

Tekla powtarzasz to już od 2 lat(że naprawde chcesz sie wyleczyć),a tak naprawdę nic nawet nie próbowałaś zrobić.Przepraszam,ale taka prawda.Zmienialaś psychologów jak rękawiczki,nie wspominam już o krótkim trwaniu brania leków i braniu ziół... .

A dlaczego mają nie siedzieć na forumowym?

Hmmm być może to dobra sugestia Scrat,w takim razie jak mam zmienić owe rzeczy wymienione przez Ciebie wyżej?

Wyrzygam sie emocjonalnie,bo już nie mogę wytrzymać. Dlaczego ja zawsze muszę być tym gorszym według innych? Dlaczego zawsze Ci co gadają o głupotach i udają nie wiadomo kogo muszą być ode mnie lepsi według innych ludzi?Dlaczego tacy ludzie zawsze są w centrum zainteresowania? Wkurwia mnie to wszystko! Ja też kurwa chce bez problemu nawiązywać kontakty z ludżmi,też chce być taki jak inni!Też chce być w centrum zainteresowania.!Też chce być traktowany jak inni,a nie jak gorszy człowiek.Mam kurwa tego wszystkiego dosyć,to mnie niszczy...

A ja nadal jestem zdania,że leki nie pozbawiają zdrowego rozsądku i normalnego myślenia. Nie ma co sie usprawiedliwiać lekami. Co do kwestii wybaczania,to jest juz indywidualna sprawa tych dwojga ludzi(autora i jego dziewczyny).najważniejsze jest to czy naprawdę żałuje tego co zrobiła,czy nie ma zamiaru być z tym drugim.

Hmm ja też tego stwierdzenia nie rozumiem.

Od nerwicy rozumu się nie traci.

Ashley-zawsze do usług.Ty też mi pomogłaś ostatnio bardzo.I wme,że zawsze można na Ciebie liczyć.Dzięki,że jesteś

Ehh sorry ale jeden chłop jego dziewczynie powinien wystarczyć. Dla mnie to dziwne,że tak wysyła te smsy...

Ohhh ja jestem teraz spocony:).Możecie sie domyślać po czym

Nie chce straszyć ale troche dziwne te napady śmiechu... Ale skoro żyjesz to ok

Zabijcie mnie...nie chce mi sie dziś zyć,wstawać z krzesła/łóżka...bleh

Zerwij z nią...

Ehh kolejny dzień pod tytułem:Ja i ludzie. Naprawdę nie rozumiem ich...jak mogą być tacy...hmm swobodni na realu?...np.gadać o eee narządach rozrodczych koleżanek,nazywanie kogoś "chu..m" w normalnej rozmowie... Poza tym no...eh...w ogóle większości zachowań ludzi któych znam w realu,nie rozumiem. Czasem zastanawiam się czy to oni są nienormalni...czy ja.

Od radości...do poczucia ogólnej samotności...-Tak w skrócie można opisać mój dzień. Zaczeło się od próby konwersacji z pewnymi osobami.Próba wyszła dosyć dobrze,gdyż będąc przy ludziach czasem się odzywałem, a nawet częściej niż tylko czasem.Byłem zadowolony z siebie ...Potem postawiłem sobie za cel próbę konwersacji z innymi osobami o innych charakterach.I ta 2 próba była w ogóle nieudana ,bo jak zwykle nie umiałem znależć tematu rozmowy(w pierwszej próbie rozmawiałem najczęściej o szkole,w drugiej już nie było takiej mozliwości gdyż te osoby z drugiej próby po prostu rozmawiały o...no w sumie o niczym.Zauważyłem,że mam pewne ograniczenia których nie potrafię(narazie?) przekroczyć w kontaktach z ludżmi.A mianowicie nie potrafię rozmawiać o błahostkach,rzeczach głupich,o znajomych(których nie mam na realu oprócz ludzi z grupy..których widuje co 2 tygodnie),o tym co ktoś zrobił śmiesznego,o nowych dzwoneczkach w komórce ,o tym jak ktoś był tak pijany,że rozbił samochód itp Ogólnie czuje się teraz sam,sam uczuciowo,sam ze swoimi myślami,poglądami,sam ze swoim charakterem...

Teraz ziewam.....zmęczony jestem.

Życzę Ci Mad żeby stale się poprawiało