Korba

3 sierpnia zaczynam terapię na oddziale dziennym. to już chyba ostatni dzwonek, bo moja depresja sięga już zenitu. jestem ciekawa, jak sobie poradzę. czy będę umiała pracować. czy nie zdezerteruję. moja siostra mnie pytała dzisiaj, czy pojadę z dziećmi na urlop. powiedziałam że nie mogę, bo mam 3 miesięczne szkolenie. okłamałam ją, bo się bałam jak zareaguje. i oczywiście mam wyrzuty sumienia, że nie pojadę z dziećmi na urlop. cholera. zawsze muszą być jakieś wyrzuty sumienia. nie potrafię bez nich robić niczego dla siebie.

świetnie ujęte. ja mam 34 lata i pewnie już też zawsze będę sama.

L:), a kto Cie ma skrzywdzić, że potrzebujesz noża do obrony?

że znowu ktoś nadużył mojego zaufania.

czaję się i przygotowuję do ataku.

to samo co Monisię

ja też.... słyszałaś takie tąpnięcie? to kamień, który spadł mi z serca...

dziękuję tym, którzy trzymali za mnie kciuki, bo to przyniosło pozytywny skutek

udało się!!! idę na dzienny!!! szef zareagował super, powiedział, że mam się ratować, bo mam całe życie przed sobą i że on nie może mi tego zabronić, bo praca w kontekście moich problemów to jest pikuś

dominika92, brawo

i do marynarki można się przytulić

czekam czekam czekam

nie ma to jak rozmowa z takim szefem jak W.

czekam na niego, ma być popołudniu. lada moment. będę chciała od razu rozmawiać. -- 04 lip 2011, 13:16 -- wiola173,

paradoksy, Basia, to idź pogadaj za mnie z szefem

będzie decydujący.

naranja, kiedy idziesz na oddział?

ja byłam z lekami w Indiach i kilku krajach afrykańskich i nigdzie nie robili problemu. a zaświadczenie od lekarza też do Indii wzięłam na wszelki wypadek, ale nikt mnie o nie pytał, nikt zresztą nie sprawdzał moich leków.

no myślę, myślę, ale nic mi nie przychodzi do głowy

f_ola, witaj na forum, czuj się u nas dobrze. zapraszam do czytania i brania udziału w wątkach, poznasz ludzi o podobnych problemach.

dziękuję żeby już mieć to za sobą...

no to na pewno ten film obejrzę...

spam

boję się dzisiejszej rozmowy z szefem