*Monika*

Czasem wychodzę z założenia , że w głowie i tak pozostanie to co dla mnie najważniejsze. Niczego nie zapisuję. Mam o czym rozmawiać bo wiem jakie mam trudności.

ania-28, Witaj na forum

Spóźniłam się...... kasiątko, ode mnie też Ją pozdrów następnym razem.

kasiątko, Chyba tak zrobię Kasiu, tylko dopiję kawę bo sobie zrobiłam i dopalę papierosa. A Ty? Co będziesz teraz robiła?

Kasiu, chodziło mi o to, że może sobie tego nie życzyłaś.....a ja mimo wszystko Cię przytuliłam, podczas rozmowy Cię dotykałam, gestykulowałam i takie tam.....ale nie chciałam źle, chciałam dobrze. W stosunku do Ciebie mam ciepłe uczucia. Tak bym Cię wzięła, przycisnęła do siebie i mocna przytuliła. A jak o tym piszę to się wzruszam. Tak, porusz temat na sesji, początki zawsze są trudne.Potem będzie latwiej, z czasem..... Kasiu ...pisz , zawsze spróbuję zrozumieć, odnieść się, może doradzic, jak będziesz chciała. :*

kprusak, Napisałeś w pierwszym poście, że widziałeś opinię swojego dziecka. Nie rozumiem. Ta opinia nie przyszła do Ciebie na adres domowy? Na dole powinno być napisane do jakich instytucji została wysłana. Jesli chcesz się odwołać, podważasz ta opinię pisząc do miejsc, do których została wysłana. Ja odpisałabym do sądu i do psychologa.

Out of the blue, Na pewno jest tak, że w trakcie procesu terapeutycznego można zaobserwować tzw. pogorszenie swoich stanów. Należy o tym rozmawiać. Ja też przez to przechodziłam. Chodzisz od maja, to bardzo krótki okres czasu. Ja dopiero po półtorej roku terapii mogłam mówić w moim przypadku o jakiejkolwiek poprawie. Porozmawiaj z terapeutką o swoich odczuciach.....to ważne.

Moja terapautka woli gdy mówię "z głowy", nie preferuje zapisków. Ale na to chyba nie ma reguły. W każdym zadaniu jest sens. Ja nie mam zadań domowych.

_asia_, Asiunia, cześć, miło, że jesteś, że się odezwałaś. Ja też zawsze przeżywam wcześniej wizytę u dentysty. Napisz jak wrócisz jak się czujesz:* A ja wróciłam wcześniej z pracy i tak się właśnie zastanawiam czy czasem sobie nie poleżeć z godzinkę.

Vian,

ethanol, Witaj. marihuana-t29276-140.html

adamo_, Ech! Juz nic

adamo_, nie zgrywaj się bo pomyślę, że pozujesz na frajera. Przyznaj.....przesadziłeś trochę? Tak?

Noopii, hej:*

Ka_Po, Przesadzasz Kasia. -- 30 sie 2011, 01:16 -- Nie doceniasz się dziewczynko.

Ka_Po, Nie odpisałaś mi z poprzedniej strony na posta Kasiu.Tzn. miałam na myśli Twój kolor oczu.

KeFaS, To fajnie!

KeFaS, A jak będziemy spać? pokotem?

Na prawdę? Czy mówisz to z grzeczności? Jakiej znów osobowości......nie przesadzaj......jam prosta dziewucha. A ważna to się czułam jak nauczyłam się materiału na klasówkę w szkole i dostałam piątkę. Mogę też czuć się ważna, jeśli ktoś mnie tu zauważa np. Ty

Ka_Po, Nie mam ciągu do kobiet Kasiu, ale......mam tak, że podobają mi się niektóre tylko, mam swoje typy. Masz coś takiego w sobie, że trudno to opisać. A w tych oczach Twoich ...taka głębia....... Wiesz.....Twój facet...obojętnie kto by nim nie był.......na rękach powinien Cię nosić.

Ka_Po, Jak Cię ujrzałam na żywo......to oniemiałam z wrażenia. Jesteś śliczna jak

KeFaS, A ja? Ka_Po, Buziulek ślicznotko!:*

skateordie, Za naturalny kolor naszych włosów odpowiedzialne są znajdujące się w korzeniach włosa melanocyty - komórki wytwarzające substancje koloryzujące - melaniny. Pierwsze "siwe" - tak naprawdę wcale nie siwe, a całkowicie pozbawione barwnika - włosy pojawiają się wtedy, gdy melanocyty przestają prawidłowo funkcjonować. Czupryna ma wtedy kolor keratyn, z których włosy są zbudowane - biały lub lekko beżowy, czasami z odcieniem żółtego. Fizjologiczne - zwane też starczym - siwienie może rozpocząć się już między 30 a 40 rokiem życia. Jeśli "szron" pokrywa skronie ludzi 20-25-letnich, to mamy do czynienia z siwizną przedwczesną, ale w wyniku przebycia niektórych chorób, bardzo silnego stresu albo znacznego wyniszczenia organizmu, bezbarwne włosy mogą pojawić się dużo wcześniej. Najprawdopodobniej każdy z nas zna przynajmniej jedną osobę, która mimo bardzo sędziwego wieku nie ma ani jednej siwej nitki we włosach. Nie ma reguły.

Baksik, Nie, no bez przesady, ze Moderator to pan Słuchaj...masz 15 lat, może hormony są przyczyną? Brak równowagi hormonalnej w okresie dojrzewania? Za dwa tygodnie będziesz spokojniejszy bo wszystkiego się dowiesz.

sierota_życiowa, Dlatego właśnie o to zapytałam. Myślę, że jest to dziwne, że nie czujesz potrzeby bycia z kimś, przebywania, rozmowy..... Ale skoro dom jest dla Ciebie domem wariatów, jak to określiłaś, więc coś musi być na rzeczy. Pamiętaj, że nie wszyscy są tacy sami jak Twoi rodzice. Możliwe, że musiałaś zawsze liczyć na siebie, stąd niechęć do zawiązywania relacji, nawet koleżeńskich. Jeśli rodzice wychowali Cię w przeświadczeniu, że zawsze bylaś ich problemem.....może tu należy dopatrywać się problemu. Dlatego się wycofałaś. Może nad tym trzeba popracować na terapii.