MicMic

To ja chyba mam większy autyzm niż Ty Jesteś chyba źle zdiagnozowana. ADHD może i tak, ale autyzmu to ja wgl u Cb nie widzę

No ja jestem z tego lekko starszego pokolenia nie mam rodziny, nie mam dzieci, nie mam domu Choć fakt, motywacja i plany były

No cóż, ja, póki co, czuję się zerem zarówno na płaszczyźnie zawodowej jak i związkowej. Także głowa do góry!

No dziewczynki muszą być mile i grzeczne. Z tym akurat my mamy lepiej, ja nie muszę specjalnie nic udawać, zazwyczaj się ulatniam, albo w ogóle rezygnuję z rodzinnych uroczystości. @Perłowy Ogólnie jak mam jakiś temat, który mnie interesuje, to mogę o nim rozmawiać, nie musi to być jedynie temat marności egzystencji. Ale ja po prostu nie potrafię small talkow, /cenzura/ mnie obchodzą jakieś historie, opowieści o tym kto wziął kredyt, kto wyremontował kibel, czyje dziecko się zesrało, kto gdzie pojechał na wakacje, kto sobie /cenzura/ kupił jaki błyszczyk do mordy albo samochód wziął w leasing, o tym że w TV teraz coś tam leci, czy tam jakaś gwiazda czy inna instagrsmerka wydała super hiper extra produkt. Jebie mnie to. Mogę pogadać o filozofii, o matematyce, logice, pięknie, socjologii, o tym jacy ludzie są /cenzura/owi etc. Tylko problem jest taki, że mało komu się chce o tym rozmawiać. Zauważyłem to już dawno temu, jak jeszcze bardzo chciałem być normalny i na siłę być akceptowanym grupie. Na początku jeszcze nadrabiam poczuciem humoru i ogólnymi wygłupami, zwracam na siebie uwagę. Ale potem ludzie zaczynają tworzyć mniejsze grupki skupione na właśnie takich zainteresowaniach jak wyżej podałem i ja nie mam o czym gadać z nimi. I czuję się bardziej samotny niż jakbym w ogóle miał z nikim nie gadać. Dlatego trochę w /cenzura/u mam już "normalnych" ludzi, bo to u mnie niezbyt działa.

Hmm nie wiem, dla mnie trauma to właśnie jakieś bardzo trudne emocjonalnie zdarzenie, z którym nie można sobie poradzić inaczej niż he wypierając. No ale ok, pewnie nie każda wyparta krzywda jest traumą sensu stricto. W sumie zwał jak zwał. Zazwyczaj że te trudne rzeczy, które się wypiera odpowiadają opiekunowie. No albo ewentualnie jakaś wojenna trauma. Wydaje mi się, że w przypadku współuzależnienia i to to raczej brak świadomości niż jakieś wyparcie. Jak miałaś coś w domu z alkoholem, no to pewnie jakąś przemoc wyparłaś nie wiem. Nie wiem, wydaje mi się, że takie przejebane fizyczne objawy jakie masz to musi być jakaś silna trauma.

No a co innego można wyprzeć, jak nie traumę? No fakt, zjechaliśmy.

No zrozumiałem, że wyparlas, więc musisz nie pamiętać co tam się zadziało u Ciebie. Nie musiałaś być gwalcona odrazu. Słodkim bobo pewnie byłaś do wieku dojrzewania.

Może hipnoze se /cenzura/nij. /cenzura/, wiadomo że miałaś coś z rodzicami, zawsze o to chodzi, jak się nie pamięta musiałas być małym bobo słodkim jeszcze, i dlatego nie pamiętasz.

Spoko IQ zaraz przetestuję Hmmmm, no w sumie z zewnątrz nie muszą być widoczne - to, że ze mną coś nie tak, wie bardzo mało osób. Ale sam swoją inność doświadczałem już od bardzo dawna, tym bardziej dziwne dla mnie, że można mieć poważne zaburzenia i tego nie czuć? Hmmm

Hmm to może jesteś przykładem normy Może tylko tu przyszłaś popatrzeć albo masz jakieś lajtowe zaburzenia

Ciekawe, wiem, że sporo osób ucieka w aktywności, tylko po to żeby tej pustki nie poczuć. Ja nigdy nie potrafiłem wypierać. Jak próbuję, czuję się jeszcze gorzej, narastający lęk, który każe mi wszystkie aktywności zastopować i jakby znieruchomieć w miejscu.

Też mam problem z pustką. Zawsze gdzieś tam jest. Nagle może mnie dopaść, jak np. coś mi się nie uda itp. za mało się dzieje, coś nie jest idealne. I wtedy przejebane, robię się agresywny, a potem czuję się z dupy.

Ech, nie wiem co u kogo. Też czasem brałaś jako atak coś, co nie miało być atakiem. A jak ktoś mi mówi, że np. mam głupie pytania, to nie wiem, nie uważam żeby to była nadwrażliwość, że reaguję jak reaguję.

Hehe mam tak samo, więc pretensje też możesz mieć do siebie

Cóż, może wszystko przede mną. Ja empatyzuje tylko z tymi biednymi i smutnymi. Dla zadowolonych, radosnych i bezproblemowych nie mam empatii, a wręcz wrogość.

O właśnie. Mam podobnie, ale może to frajerstwo. Tak byłem wychowany. Noo, ale teraz czasem sobie myślę, że może byłem frajerem, nie wiem. Na szaleństwo sobie pozwalam odważnymi myślami na abstrakcyjne tematy. Ahaaaaaa, masz dosyć specyficzną pamięć

Któż to wie może to błąd, że jak robiłem.

Hmm ja tak robię

Nie chodzi o jakieś zło moralne, może źle się wyraziłem. Choć po tym co opka dalej pisze, o jakimśtam seksie z mężatką i bez zabezpieczenia, to też się robni wątpliwe. Błąd w tym sensie, że jego przeszłe działania mogą doprowadzić do rozpadu związku. I to nie jest tak, że zupełnie nie dało się tego przewidzieć. xD No cóż trafiłaś na lekkoducha - ruchacza, który zabawił się i teraz chce sobie odpocząć. Dla mnie to ŻAL trochę, ale zaraz zostanę wyśmiany pewnie przez bardziej "postępowych" forumowiczów

Nie chce mi się tego tłumaczyć też na tym forum, naprawdę nie mam na to siły. Rozmowy z libami to jak rozmowy z antyszczepami, za dużo już na to czasu i nerwów straciłem. EOT z mojej strony.

Gdyby nie ci obrzydliwy socjaliści to byś robił po 12 albo i więcej godzin bez żadnych praw pracowniczych. Masz pieniądze dzięki temu również, że wykształciłeś się za pieniądze państwowe, leczyłeś się w państwowej służbie zdrowia, może nawet Twoja rodzina mieszkała w mieszkaniu z przydziału? Jeździłeś po publicznych drogach, korzystałeś z publicznej infrastruktury, nie wiem chodziłeś do publicznej biblioteki Naprawdę myślałem, że powyżej pewnego wieku się już nie wierzy w te pierdoły o tym, jak to ludzie wszystko zawdzięczają sobie i swojej ciężkiej pracy. Oczywiście, własna praca jest istotna, ale miliony osób pracuje ciężej niż Ty czy ja, a gówno ma.

Noo nie wszyscy taka działają

Nooo spadną jak będzie większa podaż usług.

Noo nie masz na to wpływu trochę. Pewnie się wkurwi, ale moim zdaniem lepiej komunikować niż udawać że ok, a potem nagle zrobić nara. Tak to chociaż ma możliwość wpływu na sytuację.

Hehe. Noooo taaa, tylko dzięki Twojej pracy masz ten hajs