essprit

A co ci jest ?

Trudne to ... Intelektualnie wszystko potrafisz sobie wytłumaczyć/zrozumieć ... natomiast emocje nie dają ci spokoju .... i myślę, że tak będzie dopóki się z tym nie zmierszysz - ot, choćby u psychologa. Jedynie Ci tylko napiszę, że gros osób woli opiekę/pomoc (przy cięzkim stanie fiz.) właśnie osób obcych a nie bliskich ... właśnie z powodu owej bliskości.

A ile Ty masz lat ? .... 5 ?

Myślę, że to nie początki. Serio myślisz, że zwracanie pokarmu jest normalne ?

80 - 150

Rozumiem, że oni chcieli widzieć rodziców bo twoje problemy są mocno z nimi związane ... Ale ... jeśli oni nie chcą to oczywiście - zgodnie z prawem - możesz uczęszczać na psychoterapię sama, ale za ich zgodą. Do czasu ukończenia 18 r.ż. ... A na chwilę obecną, jedyne co mi przychodzi do głowy to - znajdź kogoś innego (psychoterapeuta, psycholog) - zadzwoń sobie na różne młodzieżowe telefony zaufania A dlaczego mieszkasz z dziadkami, a nie rodzicami ?

A ja się zastanawiam czego chcesz stąd ? Ktoś realnie oferował Ci pomoc, a Ty z niej nie skorzystałaś. Jedne leki nie zadziałały, bierzesz kolejne ... zaproponowano ci oddział, nie chcesz. Co z tym psychologiem ? Ale ... nie będę się tutaj wyżywać Idź na psychoterapię ... a przede wszystkim idź z takimi pytaniami do twojego psychiatry/psychologa - osób realnych, a nie wirtualnych.

Myślę, że przydałaby ci się pomoc terapeuty ... To co piszesz nie jest zdrowe.

Różne zachowania seksualne przedstawiasz jako zabieg medyczny, bliskość trwająca jak najkrócej, seks jako stratę energii czy też dopatrujesz istoty w owym spokoju po orgazmie .... Swoje potrzeby seksualne opisujesz jako "rzadko kiedy coś więcej niź pocałunek" .... A tak nie wygląda dojrzały/zdrowy stosunek do swojej seksualności. Z kolei, gdy twoja partnerka jest - z twojego opisu - ciut dalej przed Tobą, to opisujesz to jako zwierzęce i godne pożałowania. Seks to zarówno owa bliskość jak i agresywność, którą Ty negujesz.

Fioletowa, to co mi się rzuciło w oczy to twój negatywny stosunek do własnej seksualności ... A dalej, wasze fantazje nie są niczym nadzwyczajnym. Każda z Was ma różne potrzeby, różny poziom libido ... i to tylko wy same musicie ustalić jak to ma wyglądać bez szkody dla drugiej strony. No a póki co jesteście młode ... czyt każda z Was dopiero się uczy, rozpoznaje co i jak.

Jakoś Ciebie Izzie zapamiętałam ... stąd pytanie - czemu nie wrócisz do swojej starej terapeutki ?

Nie, nie mam tego na myśli. Odnoszę się do założyciela wątku - a więc ma to być terapia u specjalisty* a nie u samozwańczego guru !!! * lekarz, psycholog, psychoterapeuta.

Zujzuj, kwestie formalne są BARDZO WAŻNE ! Osoba niekompetentna może doprowadzić człowieka do na prawdę ciężkich sytuacji. Stąd, jeśli już się leczyć to TYLKO u specjalisty! Inna kwestia, że formalny spec może błędy robić.

Alien, PTE jest akredytowane przez Polskie Tow.Psychiatryczne - więc ok. Natomiast Gestalt ... hmmm ... nie jest.

To w czym brałeś udział NIE JEST psychoterapią. Psychoterapię może prowadzić osoba do tego wyszkolona, co w warunkach polskich oznacza psychologa lub psychoterapeutę. W Pl są 2 główne instytucje, które - po spełnieniu pewnych wymogów - dają certyfikat psychoterapeuty Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego lub Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Psychoterapeutą z certyfikatem mogą być osoby o różnym wykształceniu - np. psycholog, lekarz psychiatra lub osoba po kierunku humanistycznym. Reasumując psychoterapię może robić psycholog (bez certyfikatu), oraz osoby nazwane mianem psychoterapeuty - tutaj np.: psycholog, lekarz etc które zdobędą certyfikat. Mam nadzieje, że nie jest to zagmatwane. Ale co najważniejsze - myślę, że po czymś takim w czym Ty brałeś udział ... warto przepracować to na terapii u profesjonalego specjalisty.

I właśnie po to są płatności za terapie !! Robi Ci się niedobrze jak masz płacić za swoje leczenie ? A to niby czemu ? Może właśnie jak zaczęłabyś płacić i realnie odczuwać włożony wysiłek finansowy, to może w końcu zajębyś się swoimi problemami i ich rozwiązywaniem.

Nie ma.

Agonista, co ty bredzisz ? Przeważnie są psychiczne powody tycia - więc operacja jest głupotą ... A w przypadku jakiś zaburzeń hormonalnych/metabolicznych - również.

Agonista, specjalnie dla Ciebie: http://poznan.gazeta.pl/poznan/1,36001,12488782,Za_kare_przywiazywali_ja_do_lozka__Szpitalna_terapia.html

Zujzuj, ja sobie myślę że czasem różne zaburzenia powstrzymują przed samobójstwem - ot, jakimś rozwiązaniem ostatecznym (czy całkowitym zwariowaniemm, jak Ci rzekła terapeutka). Nie wiem co Ci dolega ale może obecny stan jest pewnym kompromisem - żeby sobie poradzić z czymś trudnym (dla Ciebie) to rozwinąłeś taką a taką chorobę/zaburzenie. Nieświadomie oczywiście. A terapia - to już praca nad tym czymś trudnym A nie koncentrowanie się sensu stricte na twoim zaburzeniu/chorobie.

Tu Cię zaskoczę ! Trochę pływam i widzę - średnio większość osób na basenie jest otyłych Tak więc albo jedz dalej, albo rusz tyłek to zobaczysz jakie osoby na ten basen chodzą.

Idąc twoim tokiem myślenia: (a) czujesz się "nienormalna", niewiarygodna i gorsza w kontakcie z twoim partnerem /oraz/ (b) bez profesjonalnej diagnozy od lekarza/psychologa - czyli zewnątrznie "normalna" /oraz/ © i tak żle się czujesz sama z sobą - czyli wewnętrznie "nienormalna". Myślę, że jak pójdziesz na profesjonalną terapię, każdy z tych punktów może ulec diamterialnej zmianie. Z wyjątkiem b - u psychoterapuety nie daje się diagnoz, a rozmawia o problemach. No cóż, dużo ryzykujesz idąc na terapię indywidualną - tzn. stracisz w oczach osoby, która gardzi niedoskonałymi ludźmi.

1. Bardziej Ci zależy na zdaniu anonimowych osób z miasta/wsi niż na swoim zdrowiu ? 2. W gabinecie psychologa/psychiatry obowiązuje tajemnica lekarska. 3. Psycholog nie daje "opieki" ... 4. To że się popłakał wcale nie znaczy że jest zły ... 5. Poszukaj sobie PSYCHOTERAPEUTY (lista certyfikowanych psychoterapeutów polskie towarzystwo psychiatryczne lub pol.tow.psychologiczne) 6. PRZEDE WSZYSTKIM terapia INDYWIDUALNA !!! Nawet jeśli uznasz tą propozycję za głupią, to gdybyście poszli jako "para" - to i tak was odeśle na idywidualną. Mówisz, że facet wymigiwać się bedzie brakiem czasu - a ty, jak widzę, brakiem pieniędzy. Jak chcesz innego życia, to zaopiekuj się sobą. Tobie jest żle więc rób coś. Nie ma państwowej terapii w twojej wsi, to szukaj dalej. Jest prywatna a nie masz kasy ? To postaraj sie zarobić ... działać działać działać. I nie obarczaj swojego faceta swoimi dylematami ... im szybciej zrozumiesz, że to Ty masz problem tym lepiej dla Ciebie.

Nie istnieje coś takiego jak "powinnam się leczyć" ! Chcesz coś zmienić w swoim życiu, to rób to - ot, dzięki psychoterapii. Nie chcesz, to nie rób. Nikomu NIC do tego JAK żyjesz.

No to rzeczywiście trudna przed Tobą decyzja !