wojtek_112

I co to znaczy?

Nie mówcie jej

A z kąd sie wziął ten brak?Bo nie lubisz jeść?Zła dieta?Czy może coś innego?Rozumiem że można osłabić jakieś funkcje , ale nie zgodze sie że od złej diety można mieć nerwice.Może sie to przyczynić w jakimś stopniu ale nie zadecydować.

Potarzam, że nie raz sie natknąłem na bezpośredni związek tych dwóch rzeczy.Mycie wynika z podejscia(najogólniej)

To juz jest przesada. Wątpie czy można mieć problemy emocjonalne bo sie nie je miesa.

To jest chyba najklasyczniejszy przykład nerwicy natręctw.Natknąłem sie na niego nie raz w różnych książkach.Mycie rąk to "synonim"czystości seksualnej...Ale co ja ci moge tu napisać .Kup sobie jakąś książke,napewno tam znajdziesz bardziej wartościowe informacje, i chyba musisz sie zgłosić do psychoanalityka.Myśle żę z tym przypadkiem nie powinno być problemów z powodu na jego wszechstronne "przerobienie".

Na ja sądze ,żę to nie nerwica.Może o jeden raz za dużo dostałeś w dupe od rodziców, a może jakaś fobia? Ale na pewno nie zaszkodzi jak sie dopytasz specjalisty

Prawde mówiąc to chyba nie wiele ci da jęsli zamienisz ją na coś innego.

No tak , ale celem jest chyba "wyzdrowienie" a nie lepsze samopoczucie.Lepsze samopoczucie na zasadzie większej akceptacji swoich lęków, bo inni tez tak mają ,a inni jeszcze gorzej.Im większa ich nie akceptacja tym większa motywacja, bez względu co sie do niej przyczynia i jakimi kosztami.

No nie wiem.Słyszałem że choroba psychiczna tym sie wyróżnia, żę chory jest przekonany o swoim zdrowiu, nie sądzi że jest chory.Tym bardziej nie powinien czuć przed nią strachu.Moim zdaniem jeśli sie boisz zchizofreni i ją u siebie podejrzewasz to znaczy że jej nie masz.

Nie znam sie na tym , ale chyba schizofrenik nie wie że jest chory.A to układanie sobie w głowie co komuś powiesz co będziesz robić to zupełnie "naturalne".Jak zaczynasz mieć ataki , po jakimś czasie organizm zaczyna cie bronić, a to jest jedna z metod:kontrola wszystkiego co sie da.Jak mózg z całych sił non stop obserwuje niejako sam siebie i wyszukuje zagrożeń, zamiast poprostu działać swoim rytmem to możesz sie czuć rozkojażona i możesz mieć problemy z koncentracją.To jest strach przed strachem, co ma chyba każdy na tym forum.

A może uchyl rąbka tajemnicy.Ty masz dostęp do naszych "tajemnic" to może podziel sie troszke swoimi problemami.To oczywiście czysta ciekawość ,objawy nerwicowców już mnie nie interesują .Oczywiście to tylko prośba

Moim zdaniem nie.Cała książka zprowadza sie do tego,że różne przypadki można wyleczyć treningiem autogennym.W pewnym miejscu jest napisane że nic nie wiadomo o nawrotach. Tak na dobrą sprawe kompletnie nic tam nie ma.Lepiej już poczytać jakąś książke na temat tego treningu. Z książek typu "jak sobie poradziłem"polecam 1"Tosyczny wstyd" John Bradshaw 2"Uwięzione dzieciństwo" Jolanta Szulkowska 3"Jak pokonałam depresje i nerwice"Kazimiera Sokołowska 4"Dziecko niczyje"Marie Blater, Richard Katz 5"Pamiętniki nerwowo chorego"Daniel Paul Schreber 5 Jest na temat paranoi.Ale można zobaczyć jak ktoś kto miał objawy jak my wszyscy razem wzięci x 100 i ułożył sobie życie.

Asceze i celibat sie wybiera.Wybiera świadomie i świadomie sie z tego powodu także cierpi.Ty chyba nic nie wybierałeś i jeżeli tak jest rzeczywiście ,to niestety te wielkie rzeczy o których piszesz zmieniają sie automatycznie w zwykły żal. Dokładnie tak jak pisałeś, zakochanie to stan w którym dużą role odgrywają instynkty i procesy chemiczne i ...jeszcze jakieś, ale nie tylko.Ważne są też inne rzeczy. Jest to bardzo przyjemny stan , który niestety mija.Te procesy mają pomódz w wybraniu jaknajlepszego materiału genetycznego, oraz mają pomódz w jaknajlepszym spełnieniu jedenych z najważniejszych ról:społecznej i poprostu ludzkiej(jako gatunku, bo jeszcze jesteśmy częścią tego świata).Tak sie to wszystko fajnie składa ,żę ta pierwsza jest ukształtowana jakby pod drugą i tym sposobem dzięki miłości mamy już dużo większe szanse szczęśliwie sobie wszystko ułożyć(oprucz tego jest bardzo,bardzo,bardzo przyjemna)i nasz rozum jest także do tej przyjemności dopuszczony, nie tylko instynkty i chemia.Dochodzi do tego jeszcze zgodność partnerów.I tu mamy wielkie pole do popisu(którego ci brakowało).Jeżęli coś nie gra , a zauważa sie to po jakimś czasie, to mamy wiele możliwośći rzeby to naprawiać lub zmieniać, tu na pierwszy plan wysuwają sie bardziej cechy ludzkie i chemia traci siłe.Oczywiście jest to bardziej skomplikowane , ale i tak wszystko zależy od nas.Także miłość może być krutkotrwałym jak i długotrwałym wszechstronnym sposobem na usczsliwinie człowieka z każdej strony.

Standardowo:ceną i doświadczeniem

Ciekawe, ale nie sądze żeby to było takie proste.

Nie był.Zgubiłem perspektywe całego wątku.Adresat był inny

Problemy z seksualnością to chyba najklasyczniejsze powody nerwicy.Więc musisz chyba zawieżyć swojemu psychologowi, lub samemu poszukać czegoś co mogło cie w tej dziedzinie "zwichnąć". A niektórych gównianych rad nie bież poważnie, mam nadzieje że wiesz o co mi chodzi.Poprostu dla nie których świat sie składa z ich samych i ich czarodziejskiego lustra w którym,nawet obcy odbijają sie na ich podobe.

Bardzo łatwo sobie "poradziłem".Na wykłady nie chodze, ucze sie tylko na ostatnie podejścia egzaminów, bo tylko stres że mnie wywalą jest mnie w stanie jakoś zmobilizować, w innym razie mam tak jak inni , czyli zerowa umiejętność koncentracji.Jestem na 3 roku po jednym kiblu ze średnią 2,6(chyba rekord uczelni ).Poprostu sie prześlizguje na styk.

A jednak jej wyszło na dobre

Nie wiem czy powinno sie brać czyjeś dobre lub złe doświadczenia z psychologiem, czy psychiatrą pod uwage przy podejmowaniu decyzji.Wiadomo ,żę w każdym zawodzie trudno znależć dobrego specjaliste.Dobrego psychologa znależć pewnie jeszcze trudniej, bo to zawód gdzie nie zbędne jest to coś , a oprucz tego nie zbędne jest doświadzczenie, oprucz zawodowego najlepiej także z własnego życia.Myśle że znależć dobrego psychologa nie jest trudno , trudno jest go opłacić.Jeżeli kogoś nie stać to nie stety jest zmuszony szukać pomocy gdzie indziej(co wcale nie znaczy że nieskutecznej).Jest napewno wielu młodych psychologów pełnych entuzjazmu, którzy może nie mają wielkiego doświadczenia, ale mogą być za to dużo bardziej zdeterminowani.Nie można przestać prubować bo ktoś nas swoją postawą zraził. Podejście ,żę ktoś powiedział, iż nie jest to grożna choroba napewno przynosi ulge(mi też było to potrzebne swego czasu), ale wprowadza też automatycznie wymagania wobec specjalisty(psychologa czy psychiatry),że stosując magiczne sztuczki sprawi ,iż od pierwszej wizyty będziemy sie czuć coraz lepiej ,aż do osiągnięcia stanu wiecznej euforii.A prawda jest zupełnie inna , nie zależnie od kwalifikacji ,umiejętności i telentu naszego specjalisty większośc pracy spadnie na nas.To my będziemy musieli , także z własnej inicjatywy podejmować różne kroki i wykonać metodyczną, ogromną, mozolną i pewnie nudną prace jeśli chcemy być zdrowi.nie będzie to tylko trudne ale także bolesne.Ja spodziewam sie i mam nadzieje,żę moja psychoterapia będzie nieznośnie bolesna i trudna,chce ryczec i czuc wręcz fizyczny ból, mobilizuje mnie to. Psychoterapia powinna być bolesna, bo polega na rozbijaniu różnych struktur psychologicznych, niektóre z nich powstały pierwotnie rzeby nas "chronić", lecz z czasem przyczyniły sie do powstania nerwicy.Zupełnie hipotetycznie:jeśli zostałeś, wychowany tak że np:seks to nieczysta forma rospusty ,z którą wiąze sie wstyd i od najmłodszych lat podczas przejawianie jakichkolwiek oznak seksualności byłeś karcony i oczekiwałeś kary,lub że akt seksualny to tylko prokreacja i przyjemność jest niedopuszczalna(u kobiet) i jest to wyłącznie atrybut mężczyzny(tak nadal wychowywane są niektóre dziewzczynki).Twój organizm może zacząć blokować, nie tylko popęd, ale także uczucia jakie z nim wiążesz (przyjemność , wstyd ,strach) w zależności od osoby.Te mechanizmy są "pod" nerwicą,leżą u jej podstaw, to nimi trzeba sie zająć rzeby nerwica ustąpiła.One powstały rzeby cie bronić(więc biorąc na logike nic dziwnego,że możesz sie czuć żle przy ich usuwaniu),lecz nie dość że są już bezużyteczne, to szkodzą ci powodując konflikty wewnętrzne.Biorąc lek , nie przestaniesz sie np;wstydzić ,lub nie przestaniesz blokowa części samej siebie , która ma prawo być na swoim miejscu i spełniać swoje zadania(ta część ciebie będzie walczyć do końca i nigdy sie nie podda bo to instynkt) Moim zdaniem 1.autoterapia 2.psychoterapia 3.jeśli trzeba to leki . Ale ja mam nadzieje że bym ich nigdy nie wziął, nawet gdybym musiał,(bo wiem ,żę czasem naprawde może być ciężko to wytrzymać) To jest kompletna bzdura! Zresztą z tego co piszesz, to nie masz nerwicy więc z kąd takie sądy?

Psycholog.Oczywiście zależy na jakiego sie trafi.No i sam psychiatra nie ma szans wyleczyc nerwicy , bo sie nią tak na dobrą sprawe nie zajmuje.Przepisze ci leki które mają przynieść ulge, redukując tylko wynik nerwicy czyli ataki .Istnieje chyba coś takiego jak psycholog kliniczny , on jest psychologiem i ma prawo przepisywac leki. Ja osobiście leki kategorycznie odrzucam i jeśli nie masz myśli samobujczych ,to chyba warto podjąć próbe.

Zazdrość to przeważnie brak pewności siebie, lub poprostu negatywny stosunek do samego siebie.Dlatego wpadasz w szał gdy ktoś sie za nią ogląda, boisz sie że ona może sobie wybrać kogoś ,twoim zdaniem dużo lepszego.Jeżeli jest z tobą ,to pewnie uważa że to ty jesteś ten lepszy.Niestety z czasem może dojść do wniosku, że jeżeli ty sam o sobie masz nie najlepsze zdanie to może coś w tym jest.Myśle że powinieneś sie przyjrzeć swoim kompleksom(w najlepszym przypadku tylko im) , bo pewnie jakieś masz. Oczywiście zazdrość może być też zupełnie uzasadniona, nie znam twojej dziewczyny.Ale z tego co piszesz to nie dała ci racjonalnych powodów do bycia chorobliwie zazdrosnym więc może to to co pisałem wyżej.

Ja przeczytałem te co mogłem choć też mi sie nie chciało.I nie uważam żeby były głupie.Jeśli masz coś do powiedzenia to pisz.Jak ktoś będzie ciekaw to i tak przeczyta.

Dlaczego niektóre posty są puste?tylko ja tak mam?