Hej Kochani. Dawno nikogo z Was tu nie było. Odświeżę zatem ten wątek. Jako, że również miałem problemy natury trawiennej na tle psycho-soma, opowiem Wam moje przeżycia i doświadczenia. W dzieciństwie często miałem zaparcia, różne alergie pokarmowe. Przy epizodach nerwicowych, często dolegały mi nudności, odbijania, które ustępowały po wypiciu naparu z mięty. W późniejszych latach, moja nerwica jakby przeszła na jelito grube. Hemoroidy, fałszywe parcie, stolce z resztkami niestrawionego pokarmu - bardzo mnie dezorganizowały, nasilając ogólną nerwowość, nadpobudliwość. Co do korzystania z WC - w czasach szkolnych zawsze starałem się wypróżniać u siebie w domu. Przez wiele lat miałem tu psychiczną blokadę. Oddawanie kału w publicznych łazienkach jawiło mi się jako coś nieuprzejmego. Może dlatego, że pamiętam, jak nauczycielki opierniczały dziewczyny, które wychodziły do WC na lekcji, za to, że miały czas zrobić siusiu na przerwie? Czy też tak mieliście? Jestem ciekaw Waszych odpowiedzi. Poza tym, myślę, że ten 'poop shame' nabywamy, jako ludzie w ogóle, głównie w wieku nastoletnim. Właśnie wtedy, bycie 'kupowym' w szkolnym kibelku, często wywoływało głupie śmichy-chichy u rówieśników - szczególnie, gdy na 'dwójkę' szła dziewczyna. A przecież w przedszkolu, wszyscy, niemal codziennie, robiliśmy kupki, nawet przy otwartych drzwiach. Trzeba trochę bardziej wrzucić na luz. Spotkałem się też z taką poradą: Jeśli potrzebujesz zrobić kupę w publicznej toalecie, a chcesz uniknąć zażenowania, że akurat ktoś po Tobie wejdzie do kabiny, rozpal i po chwili zgaś w tej muszli kilka zapałek. Zapach spalonej siarki zneutralizuje fizjologiczne wydaliny.