cynthia

Od lat siedzę w domu. Wychodzę tylko jeśli muszę lub jeśli mama mnie wyciągnie na spacer (kochana mama). Nie lubię opuszczać domu. Czuję się w nim najbezpieczniej. Nie lubię ludzi, dostaję ataków paniki i lęku. Dlatego wolę swoje cztery ściany. Nuda już mnie nie przytłacza. Samotność też nie. Przyzwyczaiłam się do nich.

Witaj, czym się interesujesz? Co Cię tutaj sprowadza?

Witajcie, Zmagam się ze schizofrenią paranoidalną i depresją.

Mdlałam i miałam problemy z sercem, poza tym nie pomagał na objawy. Brałam przez jakąś chwilę i przerzuciłam się na inny lek.

Zaczęłam się drapać do krwi. To pewnie kwestia czasu nim znów sięgnę po żyletkę. Ale na razie jeszcze walczę.

Witam. Jestem nowa na forum. Mam 23 lata, psychiatrycznie leczę się od 2011 roku. Mam za sobą kilka nieudanych diagnoz i jedną udaną. Jestem w niepełnej remisji, chociaż często bywam w szpitalu ( chociaż raz w roku). Słabo sobie radzę w życiu, z ludźmi. Jestem typem samotnika, upośledzonym społecznie. Książki i anime są moją odskocznią od rzeczywistości. Nie pracuję, nie studiuję. Po prostu siedzę dniami w domu i wychodzę tylko wtedy, kiedy muszę... Mam nadzieję, że zostanę z wami na dłużej. Pozdrawiam.