Amonre

- dziękuję za mądre uwagi - temat godny rozwinięcia :)

Nie bój się wizyty - bądz szczera wobec lekarza - im więcej powiesz tym sobie bardziej pomożesz. Zrób to dla siebie abyś lepiej się czuła aby życie dawało Tobie radę.

Sam narzekam - szkodząc innym odwiedzajacym to forum - dziękuję za mądre słowa - Ja sworzyłem potwora i tylko ja go mogę zabić. Początki są trudne - ale dzięki mając takie sensowne wskazówki bedzie mi łatwiej.

Nie wiele mogę pomoc - jedynie dzieląc się swoimi doświadczeniami, opisami moich stanów - to forum nie leczy - nie pomaga - Pomocy się spodziwaj wyłacznie od siebie - tu znajdziesz wiele madrych zdań ale też dużo głupot - sam jestem autorem wielu durnych postów- będących efektem depresji.

raphael8888 - dziękuję za mądre spostrzeżenia - a teraz do roboty - kazda chwila i minuta bez walki to stracony czas - tez posatram się oddalać złe mysli - przemodelowywać wzorce zachowań :) przeciez kiedyś tego nie miałem :)

natręctwa - maja jak czytam wiele oblicz - bolesnych dla każdego.

Wypełniłem ale wydaje mi się że trochę to badanie jest zamglone.

mała defetystka - Swięte Słowa - proste jest każda największa mądrość -ale jakze trudne do zrealizowania. Ale to dla nas powinno być wyzwaniem - skala problemu zwiększa radość ze zwycięstwa- pokonać nasze słabości to cel naszego zycia - nie siedzieć i biadlić tylko walczyć - nie skamleć tylko gryżć. Ale dopadła mnie rola wujtka dobra rada.

Czy znacie dobrego terapeutę od leków i nerwicy natręctw w Warszawie? - nie ważna cena, odległość. Nie oczekuję cudu ale człowieka który naprowadzi mnie na dobrą drogę - pomoże mi uśwaidmić coś czego sam bym niepotrafił albo by mi to zajeło zbyt dużo czasu. Specjalistę nie naciągacza, który bedzie mnożył bezsensowne nasiadówki po to aby ssać dutki. :)

Dobry lek - dobrze się po nim czułem - wprawdzie dużo czasu upłyneło kiedy pojawiły się symptomy poprawy. Wpradzie po 3 latach znów dopadła mnie depresja - teraz zażywam dla odmiany Zotral - jakoś szybciej działa albo jestem madrzejszy i inaczej podchodzę do problemu. Jak każdy lek niweluje tylko skutki nie przyczyny- czasami daje nam to takie wenetrzy spokoj ( leki ) ze zapomniamy o lękach, natręctwach a tu niespodzianka - jeden błąchy epizod ( nie wiadomo dlaczego ten konkretny ) wywyłuje nawrót. Cital - miałem problemy z ejakulacją ale dość szybko wrócił mi apetyt. Pomógł mi a miałem silną deprsję :)

To przemija - ważne że masz tego świadomość. Spadek nastroju powoduje ze zamykamy się na świat skupiamy się na sobie - to nie egoizm - to zaburzenie - albo przemijące- sezonowe, albo wywyłane silnym stresem. Polecam sprawdzone przeze mnie metody - spacer + rozmowa z bratnią duszą - z tym mzoe być problem ale wierzę że masz taką osobę. Walczysz z tym - starasz się coś zmienić ? Czy poddałąś się sama skazaujac się na boczny tor - wyjdz temu na przeciw - wszytko można pokonać - zmień nastawienie do świata - wcale nie ejst taki jak się Tobie teraz wydaje - Twoje myśli budują to jak widzisz siebie jak widzisz innych. Marny ze mnie doradca ale coś próbuję zmienić - wygrywam , ale najcieszciej przegrywam - ale nie poddaje się - szkoda ze nie umiem wyciagać wniosków ze swoim błędów.

godzia89 - pochodzę z rodziny gdzie ojciec pił, mama histeryzowała - nigdy nie mogłem liczyć na wsparcie, nie nauczono mnie cieszyć się życiem, jak pokonywac stres, raczej poddawać się - chciaż nienawidziełem tego zachowania - parłem zawsze do przodu, nie bałem się przeciwieństw losu. Teraz jako 33 l mężczyna przegrywam - boje się ze wypadnę z gry jako jest życie - depresja i natręctwa rujnują mi je. Walczę z tym i wiem ze wyjdę ale brakuje mi ciepliwości i umiejętności pozytywnego myslenia. Ale wierzę że nam się uda wyjść z tego piekła.

scrat - w jaki sposób te wizyty Tobie pomogły - na czym dokłaneiw TWoim przypadku polegała terapia? Wiem jak wygląda ta metoda ale jak przedstawia się w praktyce ?

Uczucia - albo leki albo depresja - nic nie odczuwam a jeśli to tylko negatywne emocje - stany wyższe nie odczuwam :)

celineczka3 - proszę rozwiń Twoją wypowiedz dotyczącą przyczyn natręctw. Piszesz bardzo ciekawie.

takie przypadłości leczy się dość dobrze - prawie wszyscy pozbywają się tego natręctwa liczb, liczenia :)

Wiem ze to trudne dla Ciebie - piekło bliskiej Tobie osoby staje się również ciężarem dla Ciebie. Słuchaj nie pytaj. Czekaj nie naciskaj. Mam depresję - wiec czasami nie chce rozmawiać z żoną - nie chcę ją smucić, wiem ze stara się mi pomoc - ale ja skupiam się tylko na sobie - z trudem otwieram się na sprawy świata. Nie wiem co doradzić - bądz silna i nie skreślaj go.

Nie wiem co odpowiedzieć - nadal zasatanaiwam się nad jego sensem - co autor miał na mysli - co chciał nam powiedzieć? jaki był jego cel ? Czy jest to wołanie o pomoc, czy opis samopoczucia w ujęciu metaforycznym ?

Zero merytorycznej dyskusji - znów zadyma :)

Przeraża mnie co piszecie - oby to nie było prawdą - ale pocieszam się że gdy będę odstawiał nie będę miał poważnych problemów.

Biorę 100 mg zotralu - zmniejszył mi się apetyt -jem jak myszka - na siłę z musu- nie czuje smaku - radości jedzenia. Plusy - chudnę -jestem zdrabny i powabny :) Minusy - spodnie spadają z pupy, czasami nie mam sił. Posiłkuje się potasem, cynkiem i żeńszeniem. Od 9 do 18 nic nie jem - w pracy. Porażka - mam nadzieje ze sie to zmieni :)

Ucieczka- jestem niezadowlony ze swojego życia, chce być cześcią ciszy, spokoju, nic nie robic czekać tylko na poprawę , przespać te złe chwile i obudzić się zdrowym - czyli brak ciepliowści, szarpanie się - brak akceptacji choroby. Zadajesz trudne pytania :)

Spadek libido jest chwilowy - wszysko z czsaem wróci do normy. Nie nalezy się zniechęcać - depresja, nerwica ma to do siebie ze dezorganizuje wiele obszarów naszego życia - u każdego w róznym stopniu. Moja żona odczuwa że coś jest nie tak z moim popędem - ale ma swiadomość że to przeminie- pomaga mi. Mogę zawsze liczyć na jej wyrozumiałość. Wyjdziemy z tego - wszytko jest kwestią czasu.

Obsesje - zapominam o nich podczas ciekawej rozmowy, podczas zwiedzania pięknych miejsc - kiedy jestem zestresowany natrętne myśli wracają - czy farmakoterapia moze to wyleczyć , czy raczej tylko skutki nie docierajać do przyczyn?

- a nie wydaje się Tobie - że jest w tym ucieszka - że czuć w tym brak zadowloenia z obecnej sytaucji? Kocham las - bo uosabia on spokoj którego tak pragniemy :)