patrycja03

chyba, że ta osoba źle się wyraziła i mogło jej chodzić o to, że myśli, że je maale tak czy inaczej pewnie dużo osób je ma, to nic groźnego @Ju467tak Ci tylko napiszę.

no dokładnie jestem w sumie tego samego zdania. To co oni wygadują to jest już momentami masakra. Ja wiem, że on jest ten koronawirus, że są osoby które faktycznie umierają ale to osoby starsze przeważnie tak. Ale czy ja wiem czy jest tych zachorowań i zgonów az tyle...Widzisz, sytuacja się polepszyła po tych szczepieniach, ale podobno coś zaczynają chyba mówić, że ma być 4 fala. No ale jak skoro coraz więcej osób jest zaszczepionych, w autobusach może już jechać więcej ludzi, sklepy otwarte i oni mówią że nadejdzie czwarta fala? niby jak. Moja mama niedawno rozmawiała z tą moją psychiatrą i na początku chyba nie zrozumiała na czym polega mój problem z tymi tabletkami. Ale potem zrozumiała i powiedziała, że skoro tak mam to nie ma sensu się męczyć i że mogę odstawić a na miejsce tych tabletek przepisze mi po prostu jakiś syrop typu melatonina czy melissa, oby tylko pomagalo bo to w sumie chyba chodzi żebym spała w nocy. Być może miałam je dlatego przepisane między innymi. Mogę w sumie jeszcze Hydroksyzynę brać bo ją cały czas mam. Do tego jeszcze chyba będę zmieniać psychiatrę, bo widzę że ona mi nie pomaga...No i w końcu zacznę psychoterapię mam nadzieję.

niestety to odpada...Przez to ze takie drogie tez tak mam, jak zachoruje cos typu np ze mnie boli gardlo, mam kaszel/katar itp i też mam mysli ze moge juz z tego nie wyjsc. Wiesz co sama nie wiem czy to by mi cos pomoglo, bo musialabym wiadomo najpierw tego banana czy cos innego pogryźć dobrze zebym mogla polknac, no a wtedy i tak bede czuc tą tabletke...Zaczęłam od wczoraj (czyli od niedzieli bo juz jest po 00) brac po jednej i zobaczymy czy nie bedzie jakichs duzych zmian w działaniu. Rano moja mama dzwoni do mojej psychiatry zapytac o jakies zamienniki jezeli są w postaci mniejszej.

to jest bardzo dobre myślenie jakie masz. Właśnie to jest to, że ja właśnie tą tabletkę układam w buzi cały czas, że to albo bardziej na środku albo bardziej na tyle, ostatecznie robie tak, że z piciem w buzi już daje głowę do tyłu jak najbardziej mogę tak, żeby ta tabletka poleciala mi na koniec języka tak totalnie i wtedy tez staram sie połknąć bo wyedy jej nie czuje bardzo, ale nadal mam tą cholerną myśl że mi stanie w gardle albo właśnie wleci tam gdzie nie powinna...

Hej, mnie tu dawno nie było, ale to dlatego, że starałam się jakoś sama sobie radzić w atakach paniki czy nawrotów wydawania mi się, że choruje na to bądź na to. Aktualnie jest u mnie nieco lepiej, raczej moja "faza" na te wrzody żołądka minęła lub ucichła, to za to mam teraz inny problem. Ponieważ biorę Kwetaplex normalny i ten XR czyli o przedłużonym uwalnianiu, to ostatnio miałam taki incydent, że połykając jedną (biorę codziennie o 19 po dwie) stanęła mi ona na chwilę w gardle a ja po prostu przez chwilę myślałam, że zacznę się dusić. To mi przypomniało mój wypadek z dzieciństwa, jak się zadławiłam gumą kulką i otarłam się prawie o śmierć, to tak do teraz mam ten lęk przed jedzeniem tego typu rzeczy a nawet połykaniem tabletek (tych trochę większych i tych bardziej). No i została mi trauma z tego dzieciństwa, a teraz jeszcze doszedł ten incydent ostatni...I ja aktualnie mam taki lęk przed połykaniem tych XR tabletek że to jest hit...Ja nie wiem co mogę zrobić...Ja się boję jak mam je połykać, że znów stanie się to samo i kończy się na tym, że jedną tabletkę potrafię trzymać w buzi z pół godziny nawet, aż traci ten swój kolor i zostaje cała biała. Przepołowić, rozkruszyć czy coś w tym stylu to nie mogę, bo tych właśnie nie można z tego względu, że one się przez to szybko uwalniają we krwi i mogą źle wpływać i działać na mnie później. Znacie może jakieś sposoby, żeby przełamywać ten lęk i starać się jak najszybciej te tabletki połknąć? bo ja zwariuje i to mi zaczyna znów siadać na psychice...Będę wdzięczna za odpowiedzi

Kochani, a ja od niedzieli mam znów jakąś jazdę na ten nieszczęsny brzuch...W sobotę byłam na 18-nastce mojej przyjaciółki i wypiłam mało, bo tylko jedno piwo i lampkę wina a i tak mnie siekło no ale to nie o tym...No i gdy wróciłam do domu, poszłam sobie później spać i rano gdy wstałam to zaczęło mi być jakoś znów niedobrze, nie chciało mi się w ogóle jeść etc (a dodam jeszcze, że miałam się spotkać z chłopakiem który mi się podoba więc myślę że miałam jakiś stres przy tym) i zaczęłam czuć taki dziwny ból w nadbrzuszu, jakby to był ból mięśni czy przepony?? no i czuję to tylko wtedy, kiedy albo coś ciężkiego chyba podnoszę, a tak to cały czas gdy się śmieję, napinam lub wypinam brzuch... I już myślę że to nie tylko wrzody mogą być a za to jakieś kamienie w woreczku żółciowym czy coś...

Kochany, jestem wręcz przekonana że wszystko wyjdzie dobrze! Wiadomo że nie jestem żadnym lekarzem, ale jestem tu też po to żeby dawać innym wsparcie i mówić, jak według mnie sytuacja wygląda. To naprawdę może być od nerwów, szczególnie że ja też mam nadal czasem takie problemy i somaty co Ty, a miałam robione już USG jamy brzusznej, kilka razy pełne badania krwi, kału, moczu i tez nawet raz czy dwa próby watrobowe i u mnie wyszło wszystko w porządku (oprócz żelaza, anemię mam i musialam tabletki brać) więc jestem pewna, że u Ciebie również tak wyjdzie. Trzymam kciuki i daj znac później ❤

Jeju, kochani...Zjadłam jakąś chyba godzinę temu jeden kawałek pizzy i nagle kilka minut temu zaczęłam czuć silne palenie w przełyku i to nie takie, że raz mi przechodzi na kilka minut, po tych kilku minutach znów wraca i tak w kółko aż się totalnie nie uspokoi, tylko tym razem od tych kilku minut czuje to palenie w przełyku (i chyba nawet trochę w klatce piersiowej) ciągłe, nadal nie ustało i znów zaczynam się nakręcać na wszystko co najgorsze, tym samym na te wrzody...

Kurcze, to troszkę słabo z tym prądem że go wyłączyli a na jutro mógłbyś z nim porozmawiać, czy nie bardzo?

Jednak póki co nie trzeba, bo mama tam jednak zadzwoni i przeniesie (jeśli będzie mogła) termin na przyszły poniedziałek bądź wtorek. Nie chce opuszczać szkoły, a w poniedziałki i wtorki mam praktyki także.

A ja jutro mam na 14:00 do psychologa tam gdzie chodze do psychiatry, tylko pokój obok. Jadę sama, nie będzie miał mnie kto wspierać w czasie drogi i w poczekalni...W dodatku będzie to jakas nowa psycholog, nie ta, u której byłam na początku...Boje się. Trzymajcie kciuki - być może w końcu rozpocznę terapie :(

Ojejku, współczuje strasznie. Mam nadzieje, że wyjdziesz z tego jak najszybciej. Zdrowia! odpoczywaj dużo.

Ja jestem nadal pewna, że nic takiego nie wyjdzie. Myśle, że możesz mieć jedynie po prostu zespół jelita drażliwego, bo to raczej też ma takie objawy. To się łączy z nerwicą etc więc to nie jest nic groźnego i szczerze chyba nawet jest nie do wykrycia, bo to leży jakby też na podłożu psychicznym - z tego co pamiętam. Takie są moje przemyślenia, więc niekoniecznie będzie to czego obawiasz się najbardziej. Pamiętaj - zawsze staraj się jak najmniej martwić na zapas, diabeł nie zawsze jest taki straszny jak go malują

Z tym pieczeniem w przełyku coś o tym wiem, bo ja tak mam bardzo często i zawsze zastanawiam się co to jest i raczej to nie jest nic innego jak zgaga...Powiem Ci, że też masz podobne somaty do moich! jeśli chodzi o brzuch i ogólnie układ pokarmowy. Ja sobie cały czas wmawialam i zdarza się, że wmawiam nadal wrzody żołądka, już rok jakiś minął...Na razie to mnie moja rodzinna uspokoiła, bo powiedziała że wyniki z badań krwi i kału wyszły wszystkie dobrze (oprócz żelaza i moczu bo w moczu jakas bakteria a z żelazem to mam problem i dostałam anemii), więc mówiła żebym przestała to sobie wmawiać. No i troche podziałało...Ale na jak długo?

Szczerze myśle, że crohn na pewno nie. Wiadomo nie jestem lekarzem, ale takie jest moje zdanie. Staraj się nie martwić na zapaswiem, jak bardzo jest to ciężkie, ale zobaczysz że wyjdzie Ci to na dobre!

Pamiętaj tylko o tym, że takie badanie fizykalne nigdy nie da 100% pewności co to może być i czy w ogóle coś może być. To są tylko przypuszczenia i naprawdę jeszcze wszystko może się zmienić! trzymam dalej mocno kciuki, myśle o Tobie co i jak tam u Ciebie i dawaj znać na bieżąco cały czas. Na pewno będzie dobrze, nie ma mowy żeby było gorzej czy cokolwiek.

Na pewno wszystko będzie dobrze! wątpie w to, że wyjdzie Ci cokolwiek groźnego. Może być lekki stan zapalny moim zdaniem, ale oprócz tego to na pewno wszystko wyjdzie dobrze, jestem pewna! daj koniecznie znać jak już będziesz po. Trzymam mocno kciuki :)

Hej kochani, wróciłam niedawno od lekarza rodzinnego będę brać najpierw furagine żeby jakies bakterie zlikwidować w moczu, bo mi wyszły a potem tabletki na uzupełnienie żelaza, bo mam jednak anemię i jeszcze powiedziała mi, ze nie da mi jednak tego skierowania do gastrologa bo póki co nie ma takiej potrzeby bo powiedziała ze wszystkie badania z krwi gastrologiczne są w normie nawet próby wątrobowe kreatynina tez i ze ten brak apetytu częsty, ból brzucha i to ogólne moje złe czy słabe samopoczucie to przez to ze mam ta anemię...Później płakałam mamie bo byłam tak bardzo zła na siebie za to wszystko...

W październiku jakoś albo pod koniec września będzie już rok odkąd się z tym borykam i mówię że to pewnie wrzody...Tego się właśnie boje termin będzie na grudzień dopiero, więc no...

Cześć kochani, co tam u Was? dziś do mojej mamy dzwoniła moja rodzinna i dała skierowanie na badania: krew, mocz i kał. Po nich gdy będą już wyniki, to powiedziała że da skierowanie do tego gastrologa...Nie powiem, mimo wszystko nadal się boje jak to wszystko będzie wyglądać etc...A może ktoś z Was wie jak wygląda taka pierwsza wizyta u gastrologa? bardzo proszę o opowiedzenie mi...Na badania z krwi, moczu i kału będę szła w poniedziałek (o ile przez weekend nie dostanę okresu)

Jejku...Naprawdę dziękujeeeedodalas mi naprawdę dużo otuchy...Jeszcze raz dziękuje o wszystkim na bieżąco mówię mamie, powiedziała mi dziś że w tym tygodniu zadzwoni do mojej rodzinnej lekarki i zapyta o skierowanie do tego gastrologa, albo do którego pójść gdzieś w pobliżu...Jeszcze niestety raczej musze do dziecięcego więc

Dziękuje Ci bardzo! pokaże to mamie i zobaczymy co da się zrobić...Tylko pewnie teraz będzie mieć wymówkę że nie można chodzić do lekarzy, ale to nie tak że nie można...To teraz wygląda po prostu inaczej...

Napisałam o wszystkim mamie, wysłałam jej nawet ten wpis na tym blogu tej dziewczyny, przeczytała ale gdy jej się później rozpisałam dlaczego chce ją jednak zrobić z tym znieczuleniem, to jedynie przeczytała i nic nie napisała...Nie wiem może też nad tym myśli, albo i ma to gdzieś jak ja się czuje i że ja chce...No ale nie daje rady tak dłużej. Dziś dużo o tym myśle, więc i czuje znów że jest mi niedobrze etc...Więc już sama nie wiem czy to może być tylko w mojej głowie, czy jednak naprawdę coś się dzieje poszłabym sama ale no nie jestem niestety jeszcze pełnoletnia więc nie mogę...Badanie na krew utajona w kale robiłam ale to chyba dwa lata temu albo i rok, nie pamiętam już za bardzo..A jak się robi ten test na Helicobacter?

Kochani a co myślicie o tym, żeby (jeżeli mama się zgodzi ze mną w ogóle pójść i w ogóle dostanę skierowanie) te gastroskopię zrobić w znieczuleniu ogólnym? czytałam na jakimś blogu jakiejś dziewczyny która miała tak właśnie zrobioną i dobrze ją wspomina...Bo ja wiem, że jeżeli nie dałabym jej sobie zrobić wtedy mając tylko znieczulenie miejscowe, to mogłabym doznać traumy jakiejś czy coś...A tak to będę niczego nieświadoma, a wynik i tak będę mieć bo o to mi tylko chodzi. Co myślicie?:/

Dziękuję, naprawdę): to mi dodało trochę otuchy, ale czy w praktyce jednak spokojnie i dobrze bym to przeszła...porozmawiam o tym z mamą i jeszcze przyjaciółką, zobaczymy co o tym myślą...