Purpurowy

A w odwiedziny też bym bardzo chętnie wpadł, tylko nie chcę się narzucać za bardzo. A nie ukrywam że chciałbym wpaść na jedno z tych spotkań w Poznaniu, bo widzę że dosyć często się odbywają, więc wnioskuję że są super.

A byłaś już tam kiedyś? Jeśli tak, to musiałbym z Tobą skonsultować parę spraw (sam się na tym zupełnie nie znam) między innymi jaką kwotą należało by dysponować na taki wyjazd, bo czas wyjazdu jest też uzależniony od tego kiedy bym uzbierał żądaną kwotę. Ale takie rzeczy to lepiej na FB. Moja poprzednia wypowiedź trochę zabrzmiała jak bym chciał Cię po prostu wykorzystać jako tłumacza. To nie tak, ja z Tobą bardzo chętnie gdzieś wyjadę. Poprzedni wyjazd bardzo miło wspominam.

A no to również zapraszam, razem raźniej.

Cześć. Z nieba mi spadłaś, bo właśnie przydała by mi się osoba która zna języki obce i pomogła by się jakoś dogadać z miejscowymi.

I to jest doskonały pomysł! I to też jest niezły pomysł, który na pewno nie zaszkodzi, a może pomóc.

Hmm... tak kombinuję jak by tu się pierwszy raz w życiu wyrwać za granicę (bo nachapałem się kasy niedawno) ale zupełnie nie znam żadnych języków obcych, a nie mam z kim pojechać.

Chodziło mi bardziej o to, że dojazd to nie problem, bo można sobie kupić w Polsce bilet na autokar do Paryża i z powrotem, ale bardziej chodziło mi o odnalezienie się na miejscu, żeby wynająć jakiś pokój czy coś. Kupienie czegoś do jedzenia to raczej nie problem bo zakupy to można zrobić niemal bezsłownie.

Pytanie za 100 punktów (czysto teoretyczne) - czy tuman znający z języków obcych tylko łacinę podwórkową, byłby w stanie pojechać zupełnie sam np. do Paryża, zwiedzić co nieco i wrócić w całości?

Oczywiście, ale tak jak wspomniałem, do 10 dni roboczych dostanę dokument i dopiero wtedy będzie cokolwiek wiadomo.

Załatwienie sprawy w USC.

[videoyoutube=oyVghOKHOrM][/videoyoutube]

Będzie to będzie, nie będzie to nie będzie i tyle. Co się dowiem to się dowiem, co się nie dowiem to trudno i nie ma nad czym debatować.

Cześć. Nawet kasy nie chcieli, tylko płatne przy odbiorze. Dzięki za wstawienie się za mną, ale nie jestem jakoś szczególnie wrażliwy w tym temacie.

Znany nieznany... co się mogę dowiedzieć, to się chcę dowiedzieć i się dowiem. Z czystej ciekawości, z niczego innego. No o sobie myślę.

Wizyta w USC odbębniona. Za 10 dni roboczych dowiemy się kto spłodził tego potwora. (ojca to się domyślam, że był nim sam Szatan)

Ja tam wróciłem cały. A za innych nie ręczę. W ogóle nie wiem na jakich ja ludzi trafiam przez całe życie. Zastanawiam się czy w ogóle udało mi się kiedykolwiek rozwiązać jakiś problem bez użycia przemocy? Nawet jak chcę być dobry i chcę pomóc, to tylko na tym tracę. Zawsze z tego wychodzi jakiś problem. Zaczynam coraz bardziej rozumieć metody mojego brata.

A teraz wybaczcie, idę odzyskać pożyczone pieniądze, bo potrzebuję na opłacenie zajęć. Chciałem dobrze, wyszło jak zwykle.

Spoko, jeśli takich emocji u mnie nie ma... to nie będzie.

Albo głodne...

A jak, dyplomata ze mnie pierwsza klasa. tosia_j, cześć.

Trudna emocjonalnie, ale nie dla mnie, w ogóle nie odczuwam żadnego dyskomfortu z tym związanego. Rodzice adopcyjni nawet się nie dowiedzą. A co do biologicznych, to jak zwykle zakładam najgorsze, tak więc albo potwierdzi się to co przeczuwam od lat i z czym już dawno się pogodziłem, albo wydarzy się cud i będzie dobrze. Dzięki.

Karolina66, cześć.

Dzięki, chociaż osobiście nie czuję żeby ten temat był dla mnie ciężki.

[videoyoutube=PgISaAyBQNc][/videoyoutube]

Zapoznam się z tym tematem, bo nigdy się nie zastanawiałem jak to działa w drugą stronę.