Steviear

Chyba antydepresantów czas dobiega konca. Boli mnie glowa strasznie bez powodu zupełnie. Ale poczekam z tym jeszcze. Wczoraj bralam nieco pozniej i bylo mi nieco lepiej z rana. 20mg to i tak najmniejsza dawka ale prawda jest taka, że może byc za duża na mnie. Tylko ze mam kapsułki i tu pojawia sie problem...

Do kitu to wszystko. Jestem wykończona a cały czas mam wrażenie że nie zdaże z tym wszystkim do rana. Każdy ból daje o sobie znać akurat w tym momencie. Oczy mi się zamykają, wszystko ''rozjeżdża''. Mam dość. Dość. Dość.... Chce iść spać i już nie wstawać. Marzę o tym by nastąpiła jutro jakaś akcja bym nie musiała iść na zajęcia.Mam swiadomosc swojej głupoty a raczej braku dyscypliny. Właśnie dlatego nie lubię siebie. Nie mam zaniżonego poczucia własnej wartości. To fakty, które można potwierdzić przykładami takich właśnie sytuacji, w których tracę grunt pod nogami. Jakie z tego wnioski? Za dużo czasu marnuję, za dużo czasu tracę nawet nie wiem na co. więc powinnam sobie zaplanować dzień. Planowałam. Tylko jak się zmusić do wykonywania rzeczy których mi się nie chce? Właściwie to nic mi się nie chce. Nawet wychodzić z domu. Jestem taka leniwa że tego nie da się opisać. Mogłabym tylko spać i nic więcej nie robić.

Zadanie na studia mnie przerasta. A jest obszerne i pewien etap muszę mieć zrobiony już dziś by się wyrobić jutro. Nie wierze w siebie. Mam wbite w głowę że wykładowcy po mnie pojadą i nic po mnie nie zostanie. Tak parszywie boje się kompromitacji że nie robię tego po prostu. Gdy zaczynam o tym myśleć zaczyna się lęk tak mocny że prawie serce mi wywala. A więc śpię. Co za gówniana 'ucieczka' od problemu. Totalnie nie wiem jak się pozbyć tego lęku, zatrzymać te gonitwę czarnych myśli i po prostu się tym zająć na spokojnie. Myślę że może alkohol mi zalagodzi ten stan ale to będzie widać na projekcie gdy zbyt swobodnie popracuje. Ale trudno. Lepszy chyba projekt slaby niż żaden :<

Pozbyć się fobii przed dziećmi. -.- już wystarczy ich obecność a trzese się że strachu

Bobby6, no to zmuś się. To może być trudne ale im szybciej to zrobisz,tym lepiej dla Ciebie.

Umieram z bólu nawet na tabletkach. Jak coś mi się stanie to zobaczą mnie już martwą. Pierdolony rak na pewno się rozwija. Ta myśl mnie przeraża i nie pozwala zasnąć. A rano muszę przecież wstać. Życie moje jest do kitu. Po co ją w ogóle żyje skoro kosztuje mnie to tyle bólu.

Bobby6, To powszechne. Nie smuć się, znajomości przemijają. Naturalna kolej rzeczy. ( Dean )^2, Wszystkiego najlepszego :)

No nic. Czekam na koniec swiata

^ Na mnie tez zadziałał kojąco :) A tak poza tym to w sumie poza tym i kawą to nic. Może jeden miły gest, no właśnie- może, bo tak własciwie to można to zaliczyć do przypadków losowych.

Na wakacje z ukochanym ale musiałabym zatrzymać czas by spełnić to marzenie :

take, co Ty wiesz o niepelnosprawnosci... Powinieneś się wstydzić że chcesz żyć na koszt państwa i jeszcze się tym chwalic jakby rzeczywiście było czym.

Marcin2013, dlaczego piszesz w taki sposób?

No właśnie, gdy "nie muszą". Myślicie że oni tak dla przyjemnosci zapierdzielają za te przysłowiowe grosze? Watpie. Raczej z koniecznosci, bo nie ma innego wyboru np. lepszej pracy a czynsz trzeba opłacić...

Nie chce się brzydko wyrażać ale takie podejscie mnie irytuje. A znając życie, to dostaniesz te rentę. Tylko zrób porzadna scenę, by wszyscy uznali cię za niepoczytalnego. Powodzenia, krzyż na droge, o. Ja bym nie przyznała Tobie tej renty. Takie moje zdanie,że po prostu ci się nie chce pracować. Najlepiej żeby ktoś inny pracował nie? Kto by tak nie chciał. Jeszcze tylko służby brakuje do spełniania zachcianek. :)

Pierdolona dziewczyna która sobie za dużo pozwala. Ale do 'pustego to Salomon nie naleje' i co teraz -.-

Możliwość zmiany rzeczy na które nie mam wpływu...

A się tak zastanawiam czy by nie przejść na 40. Albo 40 albo 0.Potrzebuje energii ;/ -- 02 paź 2015, 07:39 -- A się tak zastanawiam czy by nie przejść na 40. Albo 40 albo 0.Potrzebuje energii ;/

Celice, No tak. Tak mi tak przykro że wyskoczę z okna by tylko tego nie przeżywać tej rozpaczy.

Dzicz na wyższym piętrze. Rozumiem że impreza itp. ale to już przegięcie.

18miesiecy terapii. Spotkania co tydzień. Przez myśl mi nie przyszło żeby jakiś prezent terapeucie kupować na zakonczenie. Pewnie dlatego że nigdy nie byliśmy na "ty". Nigdy nawet ręki mu nie podałam. Nic nie wiem o nim. No moze tylko to ze ma żone(zaobrączkowany jest )A może powinnam cos dac?każdy pacjent tak robi?

not. co ona ma z brzuchem? :/

Mnie pomogły w depresji. W innych zaburzeniach też. Z kolei nie wyciszyly wszystkich lęków ale i tak zrobiły bardzo dużo,więcej niż oczekiwała. A bralam inne srri i nie było tak terapeutycznego efektu z mała ilością efektów ubocznych. Początek był ciężki ale teraz nie odczuwam żadnych skutków ubocznych.

hot

tristezza, a myślisz że źle na to zareagują? W końcu na pewno się dowiedzą.. lepiej wcześniej to nie będziesz się tyle stresować a i oni będą mniej zawiedzieni że tak pozno im powiedziałaś

tristezza, co się dzieje?