Gosiulka

A ja zauważyłam że wieczory są dla mnie trochę lepsze Nie mam takich dołów jak za dnia Nawet pościel wymieniłam gdzie szykowałam się do tego chyba z miesiąc (aż syn mi zwrócił uwagę że czas już na wymianę jej ) Nie mam takich głupich myśli jak w dzień Tym bardziej że dzisiejszy dzień był koszmarem bo zrobiłam coś głupiego ale co tam zagoi się Mam nadzieję że wreszcie mi się poprawia oby tak dalej ciekawe co przyniesie jutro

Wstrzymać oddech ludki ściskam wszystkich potrzebujących bo i ja jestem też teraz jakoś potrzebująca mega tulenia

Pies Maślanka czy kefir

Wstyd mi się przyznać ale sama dzisiaj to zrobiłam co panna_nikt, Czy jest mi lżej nie wiem ale jest inaczej przede wszystkim czuje ból Czasami sama boję się siebie bo nie wiem co mi następnym razem strzeli do głowy Czy chciałam sobie coś tym udowodnić nie wiem Po prostu zrobiłam to i kropka Dziwnie się teraz czuje

Miłość kopytka czy pierogi

Nie boje się szpitala wręcz przeciwnie nawet chciałabym tam iść Tylko że ja pracuje dopiero od połowy roku i na dniach czyli 14 pażdziernika (dokładnie w moje urodziny ) kończy mi się umowa i jeśli mi ją przedłużą to wtedy miałabym obawy aby iść do szpitala bo po co im taki pracownik który bierze wolne aby iść na chorobowe a jeśli nie przedłużą mi umowy to raczej się zdecyduje i pójdę na leczenie I jeszcze jeden problem tu tkwi przecież nie mogłabym zostawić dzieci mojemu małżonowi wtedy to już byłaby katasrofa No i nadal mam problem jeśli pójdę do szpitala to fakt może będzie lepiej ale pozbędę się pracy ukochanej i zostawię dzieci na jeszcze gorszy koszmar niż teraz ale gdy nie podejmę się leczenia to nadal będę się wgłębiać w mój już i tak kiepski stan także czy tak czy siak jest żle

Bogactwo domek jednorodzinny czy mieszkanie w bloku

Moje samopoczucie nadal do bani Boję się chodzić do psychologa bo chce mnie wysłać do szpitala a ja nie chcę Nie mogę wywalić z siebie myśli o samobójstwie albo o samookaleczeniu To tak we mnie siedzi że nie mam już siły Śni mi się mój pogrzeb że jestem dopiero wtedy szczęśliwa Jestem na skraju załamania nie mam już siły na dalszą walkę Nie mam podstaw ani motywacji na dalsze życie Nic mnie nie cieszy jestem do dupy

Ryba kubek czy szklanka

Niech mnie ktoś przytuli bo zwariuje

Mam do was pytanko Czy psycholog może wysłać do szpitala ???? Bo wczoraj chciał mi dać skierowanie ale się nie zgodziłam Jestem po nieudanej próbie samobójczej i to spowodowało że chciał mnie wysłać do szpitala tylko dziwi mnie to czy on może wystawiać takie coś czy tylko psychiatra ???? I jeszcze jedno czy on siłą może mnie zmusić do szpitala czy ja mam prawo odmówić

A ja mam wielką ochotę sobie coś zrobić z miłą chęcią pociachałabym sobie rękę Nie mogę już planować samobójstwa bo psycholog chciał mnie ponownie wysłać do szpitala Aż tak bardzo mi to siedzi w głowie że czasami aż sama boję się siebie Dzisiaj w pracy przyłożyłam sobie nóż do nadgarstka ale że akurat szła koleżanka no to zrezygnowałam Czemu aż tak bardzo pragnę się okaleczyć ????

Chciałabym umrzeć mieć wreszcie spokój nikogo nie chcę widzieć wszyscy mnie wkurzają dzieciaki rodzice siostry małżon nienawidzę ich wszystkich Tak bardzo chciałabym pobyć w samotności wszyscy mnie drażnią doprowadzają do szału W domu nie robię nic a jak już coś to pod wielkim przymusem nie mam na nic ochoty rzygać mi się wszystkim chce Mam wielką ochotę wykrzyczeć wszystkim co leży mi na sercu tak długo, to tak boli nie mam już siły na nic Żyć mi się nie chce Czy to tak trudno wrócić do normalności ??? Przecież kiedyś tak nie było. Piękne chwile radości nigdy już nie wrócą ???? Więc pytam się po co żyć jeśli tak ma być dalej ja się tak nie bawię !!!!!!!!!! Mam dość!!!!!!!!

Duran84, tulę ciebie z całych sił mocno mocno mocno

SCUD, nie masz czego się bać ja od prawie roku biorę po 6 tabletek asparginu dziennie Tak zaproponował mi lekarz rodzinny i pózniej psychiatra inez3, a tą cholerną zgagę to mam już trzeci dzień i męczy mnie niemiłosiernie piecze jak cholera w żołądku, ustach, podniebieniu, nosie,języku. Boję się brać jakieś prochy ale to już chyba przegięcie bo nigdy tak długo mnie zgaga nie męczyła jak już to kilka godzin i przechodziło

Zawsze rozmawiałam ze sobą i w myślach i realnie.Według mnie to nic dziwnego czasem każdemu zdarza się pogadać samemu ze sobą Nie widzę niczego w tym złego

agia510, pracowałam w podobnych warunkach przez ponad 2 lata i na szczęście dostałam wypowiedzenie bo byłam na chorobowym.Tam nabawiłam się gorszych lęków. Każdego dnia bałam się chodzić do pracy ale sama nie odważyłam się zwolnić bo wiadomo skąd wziążć póżniej pieniądze na życie tym bardziej że ja mam dwóch synów.Powinnaś zmienić pracę bo przy twoich dolegliwościach to nie ma sensu tego ciągnąć. Wiem że łatwo tak mówić ale jeśli masz tam nadal pracować i męczyć się i wpadać w jeszcze gorszy dołek i załamanie nerwowe to radzę to rzucić im prędzej tym lepiej

strengelets, widzę że też masz takie samo podejście co ja. Kiedyś to każde ukłucie czy boleści napawały mnie paniką ale nie teraz zaczęłam to olewać i tak mi jest o niebo lepiej a nie za każdym razem latać po lekarzach (oczywiście kiedyś to przerabiałam pogoń do każdego doktora była koszmarem). Mam nadzieję że i wam też to minie oby jak najszybciej bo to nie jest przyjemne tym bardziej że i tak lekarz nam niczego nowego nie wykryje

syrop margaryna czy masło

Cześć lilusiak, fajnie że do nas dołączyłaś

miłość motorolla czy samsung

Ridllic, faktycznie lepiej mi się spało teraz już wiem dlaczego kochany jesteś przynajmniej się wyspałam

Też przechodziłam różne rakowe doświadczenia między innymi rak mózgu O Boże co wtedy się działo nawet chciałam zrobić sobie tomografie głowy prywatnie Ale jakoś w tym czasie trafiłam do szpitala bo mam obustronne zapalenie ucha środkowego i tam zrobili mi tomografię i niczego nie wykryto i ufff rak jakoś mi wyszedł z głowy Teraz od jakiegoś czasu zaczęłam olewać różne moje dolegliwości związane z jakimkolwiek bólem nie przejmuje się tym poboli i przestanie Jeśli "duszę się" to wtedy myślę sobie a tam najwyżej się uduszę i będzie koniec mojej męczarni jeśli "boli serce" najwyżej dostanę zawału i wtedy koniec mojej męczarni i w taki sposób pozbyłam się lęków przed śmiercią

no tak ja też mam lęk do każdego środka lokomocji nie drażnią mnie spojrzenia innych ludzi tylko strach przed tym że jeśli nagle dostanę ataku to niby jak ja mam wyjść z autobusu czy pociągu i wrócić się szybko do domu jeśli on jedzie i pewnie kierowca nie będzie chciał się zatrzymać Kiedyś uwielbiałam jeżdzić wszystkim co się nadawało do jazdy Uwielbiałam patrzyć na widoki spoza szyb, liczyć drzewa,oglądać migoczące krzewy itd. a teraz pozostało mi tylko siedzieć w domu

Uff no i już jestem po szkole. Chyba nie było tak żle Na samym początku wychowawczyni spytała się czy w domu jest coś nie tak bo syn jest jakiś inny i przychodzi do szkoły nie przygotowany i w ogóle coś tam, Kurcze nie wiedziałam co powiedzieć no ale szybko wymyśliłam że mieliśmy teraz sprawę w sądzie i może to było powodem bo syn był w tym czasie strasznie zestresowany i nadal jest ufff babka mówi faktycznie może to być powodem bo jakiś odmieniony syn był i jest i że zdziwiło ją to bo nigdy taki nie był że przecież nie miała z nim żadnych problemów Nawet go pochwaliła że poprawił się w nauce No jeden kłopot mniej ale ta cholerna zgaga nadal mnie pali