kryty_k

Faktycznie ciekawe dlaczego tak... Dobry den :-)

Oj - rumieńce dostałam :)

a ja na rozwodzenie... Rozwód nic przyjemnego - choć czasami konieczne... (wiem z autopsji) Ale całus - taki figlarny - od miłego chłopaka.... - mógłby rozchmurzyć nieco czoło

LOL.... jaka akcja w pracy jeden z kierowników okleił taśmą samoprzylepną koleżankę i krzesło na którym siedziała.... ...w ramach rewanżu za przycinki wcześniej... ...ale wszystko z uśmiechem...

Być może... na tyle się boję przyszłości, że nawet o wiośnie nie myślę... jest tylko tu i teraz i problemy z planowaniem wyjazdów do klienta - bo dziecko teraz u EX, dowiedziałam się drogą okrężną że podobno dzieciak chory, EX mi prawdy nie powie, mały zmanipulowany - powie co ojciec kazał, a w przyszłym tygodniu mam malca i wyjazd do klienta - nie wiem kogo o pomoc w opiece mogę prosić - bo jeśli chory to nikogo kto ma dzieci, a takich, którzy mogliby z chorym dzieckiem zostać wielu nie mam i mogę nie znaleźć - pytanie czy na pewno jest chore... Przez tego cholernego ex nawet po rozwodzie mam rozpieprzone planowanie - bo wszystko nagle może runąć i starania spełzną na niczym, znowu będę na totalnym dnie... i jak tu funkcjonować... Przepraszam - znów się rozpisałam...

Wielu dobitych dziś przez pogodę...

Pyra podwójna, bo urodziłam się w Pyrzycach - no i od 11 lat w Poznaniu stacjonuję :)

Będzie problem z wypłatą... pół dnia minęło - a ja nic nie zrobiłam konkretnego przez to tylko strach narasta...

Jestem z Poznania :)

Gdyby nie praca - mogłabym przeczekać - ale muszę - nie wiem jak - skoncentrować się na pracy, zaległościach..

Dzień - ospale - nie wiem, czy to pogoda tak, czy wczorajsze wino, czy tabletki które zaczęłam brać - a może wszystko na raz - nie wiem. Ale zero koncentracji, ból głowy (nie wiem ja się zabrać za pracę - nie jest dobrze) A u Was?

Dzień dobry :)

Jak mnie głowa boli... nie wiem, czy nie za dużo wina wczoraj wypiłam, że ból dodatkowo tak wzmożony, czy to pogoda... bo boli i tak codziennie - tylko nie tak.. Nie idzie się na niczym skoncentrować - a tak dużo pracy i zaległości

mam zaburzenia adaptacyjne i osobowościowe - ale tylko tyle wiem

Chyba tak... zobaczymy jak będzie z terminami - ostatnio miałam raz na dwa miesiące i tylko się wk...denerwowałam po tych sesjach, bo nic z nich nie wynikało, był to tylko mój monolog który do niczego nie prowadził - zero prowadzenia jakkolwiek rozmowy przez prowadzącą - jedyne co słyszałam "to co pani jeszcze powie" i"yhm". Koliduje mi to z pracą, ale szef wstępnie wyraził zgodę bym przychodziła później w dniu terapii... Dziwnie się to wszystko toczy - nie jestem pewna, czy w dobrym kierunku.... A samotność - brak możliwości odezwania się do kogokolwiek nawet z najgłupszym tekstem - dobija... Kiedyś lepiej sobie z samotnością radziłam Przepraszam Was wszystkich, że nie włączam się do rozmów tutaj - skupiona tylko na sobie... nie umiem się wczuć... przejdzie mi to - bo już mnie wkurza to jak funkcjonuję i w końcu pęknę - a za tym pójdą zmiany... tylko ciężko się będzie pozbierać - bo samotnie...

Mocno otępiała - sprawy kobiece dzień drugi (mam problemy z hormonami chyba) , nowe tabletki od psychiatry, wciąż strach, ale jednocześnie śpię na stojąco... Ale porównując ten tydzień z tygodniami wstecz - jest lepiej. w sumie od połowy zeszłego tygodnia nie mam już tak silnych ataków jak wcześniej, a psychiatra się śmiał, że poradziłam sobie bez niego... Ale tabletki i tak przepisał i skierował na terapię...

Dzień dobry każdemu

zauważona - miło :)

Dobry wieczór

Dziecka znów nie mam - znów 4 puste ściany przez cały tydzień. Opuszczona, samotna - nikt nie powie "kocham Cię", nikt nie przytuli

Kiedyś ktoś porównał moje objawy do nerwicy lękowej (nie był to lekarz). W liceum miałam zdiagnozowaną depresję - co jakiś czas mam nawrót - teraz chyba też. Już w dorosłym życiu zdiagnozowano zaburzenia adaptacyjne i osobowościowe - teraz (ale przed nawrotem depresji) tylko osobowościowe... Nie wiem jak mnie teraz zdiagnozują, bo dawno tak źle nie było - choć w tej chwili - po raz pierwszy od 2 tygodni - już 3 godziny jestem w miarę pozytywna (nie dominuje mną strach).

Dzień dobry U mnie w pracy wczoraj było zatrzęsienie pączków, potem na zajęcia też kupiłam, trochę zostało - i tak 6 pączków zjadłam... Narasta we mnie strach - do tego się powoli zaczynam przyzwyczajać - bo tak jest codziennie. Narasta we mnie też tęsknota, uczucie opuszczenia, zapomnienia, pominięcia, porzucenia... już od kilku dni - ale do tego jeszcze trudno się przyzwyczaić. Boli. Przerażona jestem

Jestem jak dzikie, niespokojne zwierzę...

Witam wszystkich na spamowej wyspie. Piszę, bo jeszcze póki co walczę. Nie wiem jeszcze jak długo. Nie wiem po co. Tak podobno trzeba, by walczyć... :-(