mark123

A moje wytworów mojego mózgu.

Moje zalążki weekendofobii nie dotyczą wychodzenia z domu.

Owsiak, to ma przypuszczam dużą kasę ze swojej działalności.

Ja nie nienawidzę siebie, ale siebie nie lubię i wiem, że jestem gorszy od innych.

Są 4 rodzaje depresji: - dystymia - łagodna depresja - umiarkowana depresja - ciężka depresja

Jest jeszcze dystymia.

Mnie też nudzi się obecnie codziennie. Ja mam chyba jakieś wrodzone poczucie nudy, bo w dzieciństwie też często mi się nudziło.

Mnie religie wkurzają.

Alkoholik musi rzucić całkowicie; tylko pijak ma szansę wrócić do rozsądnego spożywania alkoholu.

Postrzegam siebie obiektywnie, więc pełne.

Ja chyba jestem przypadkiem nieuleczalnym pod kątem niemęskości, bo od bycia męskim facetem dzielą mnie chyba "miliardy lat świetlnych"; lepiej, żeby nigdy nie pojawiła się we mnie potrzeba znalezienia sobie partnerki.

Chyba jakaś weekendofobia chce we mnie powstać.

Mnie czasem kusi, by wojować.

No to jeśli 90% społeczeństwa akceptuje takie zachowania, to jestem przeciw 90-ciu % społeczeństwa.

Z wyboru w pewnym sensie. Ktoś z jakichś powodów decyduje, że będzie pił często alkohol lub często decyduje się na picie alkoholu i tak sobie pije, aż w końcu może pojawić się uzależnienie.

Nie każdy Ja nie podniosę nawet 30 kilo. Nie

A ja mam mordę jak niedorobieniec i słabeusz.

Ja z własnej woli to zazwyczaj siedzę przed komputerem i czasami lubię jeździć do sklepu kupić zagraniczne napoje. A ze zrobieniem jakiejś rzeczy na czyjeś polecenie, nie mam problemów zewnętrznych.

Nigdy bym się nie chciał związać z kobietą w typie gwiazdy porno.

O tym, jak wyglądało moje wczesne dzieciństwo mniej więcej wiem na podstawie tego, co mi trochę kiedyś mówiła matka.

U mnie cechy depresyjne pojawiły się, gdy miałem 16 lat, "znikąd".

Wydarzenia raczej nie były na tyle złe, by przetwarzanie z prawidłowego zostało zaburzone tak, by to miało skutki długotrwałe.

Nie wiem, jak przetwarzał w niemowlęctwie, ale mogę domyślać się, że skoro w późniejszym dzieciństwie przetwarzał czasem nieprawidłowo, to we wczesnym też.

Druga połowa mojego dzieciństwa w sensie obiektywnym zalicza się raczej do w miarę szczęśliwego; a pierwsza połowa nie była bardzo zła. Nie, sam to stwierdzam na podstawie porównania swoich reakcji emocjonalnych z reakcjami emocjonalnymi innych. -- 24 lip 2014, 13:09:21 -- Mój mózg przetwarzał błahe sytuacje z x-krotnym wzmocnieniem, dlatego sytuacje, które nie powinny na mnie wpłynąć negatywnie, jednak wpłynęły.

[videoyoutube=PmZg1Smw_qY][/videoyoutube]