zabijaka

Myślę, że Twój przypadek jest osobliwy, ale występuje. Moja dziewczyna również wychowała się w "zimnym domu". Życie wymaga od kobiet, żeby były twarde, natomiast sam proces wychowania raczej nie jest na to nastawiony. Nie zauważyłem, żeby dziewczynki chowano na wojowniczki przynajmniej nie w dobrze sytuowanych rodzinach. Nie zachęca się dziewczynek do wojenki, sztuk walki czy przedmiotów ścisłych. Nadal dominują lalki, wózki dziecięce (programowanie na matkę), misie, różowe kolory. Dziewczynki są traktowane jak księżniczki, dostają lalki, zabawki, jeszcze nie słyszałem, żeby ojciec się wydzierał na małą córeczkę, raczej łagodniej. Chłopakowi "łatwiej" idzie dać klapsa, albo krzyknąć, a jak płacze to się mówi, żeby się nie mazgał.

Nie. Lubisz prażynki krewetkowe?

188. A Ty?

W niektóre tak (wyznaję pogląd, że różnica między teorią spiskową, a prawdą to 10-20 lat). A Ty?

Tak. Czy lubisz śledzie?

Niestety nie Czy masz jakieś zwierzę?

Białe kwiaty zwłaszcza magnolia. Ulubiony alkohol?

Nie jestem typem gadżeciarza. Ulubiona roślina?

Ojej, znam to. Kiedyś się z tym borykałem często, ale na pięcie. Prawdopodobnie zaburzona flora bakteryjna, która nota bene, odpowiada za nastrój psychiczny. Dużo z moich problemów, w tym skórnych, zniknęło gdy włączyłem do diety więcej probiotyków np. kiszonki, fermentowany nabiał itd.

Jeśli trwa to dłużej niż dwa tygodnie, to niezwłocznie umów się do psychiatry. Dostaniesz leki, które Cię trochę uspokoją i wtedy poukładasz sobie pewne sprawy na chłodno, bo czytając Twój wpis, można odczuć, że jesteś w ciężkiej rozsypce. Potrzebujesz się uspokoić najpierw. Nie bagatelizuj zdrowia psychicznego. Ja bagatelizowałem, bo wyrosłem w przekonaniu, że facet się nie zagłębia w emocje i leczyłem typowo "po męsku" czyli alkohol, narkotyki, adrenalina... Wykorkowałem z ciężką depresją.

Wzrost cen i wiadomości o inflacji nasilają u mnie objawy nerwicy i staje się bardziej neurotyczny. Objawia się to przede wszystkim w pracy - pracuję więcej i neurotyczniej, bo mam w głowie widmo biedy i bezrobocia... Nie mogę przestać się tym zamartwiać, a przez to, mam problemy z wypoczynkiem. Kiedyś dostałem swoją pierwszą w życiu umowę o pracę, czułem się bezpieczny, czułem się jakbym chwycił pana Boga za nogi, ale później w wyniku wewnętrznych gier zostałem przymuszony do podpisania wypowiedzenia za porozumieniem, bardzo brutalnie. Zostałem z dnia na dzień bez pracy, z minimalnymi środkami na koncie. Dalej tego nie przepracowałem i noszę traumę. Gdy przyglądam się znajomym, oni jakoś mniej się tym przejmują, wiem, że u mnie jest to nasilone neurozą, ale mam też racjonalne podstawy jak wyżej. A Wy jak sobie radzicie?

50 pompek czyli codzienna rutyna...

Humanista z talentem do języków obcych. Jakie dyscypliny sportu lubisz najbardziej?

Escitalopram, a dokładnie Elicea 10mg , pomógł mi wyjść z depresji, ale musiałem dłuuugo brać i nie obeszło się bez skutków ubocznych. Pierwsze tygodnie nie wspominam dobrze, ale potem nawet nie czułem różnicy jak brałem, ale też nie zauważyłem, że przestałem chodzić przybity. Stabilny, funkcjonalny nastrój stał się normą.

Tak. A czy skoczyłeś/skoczyłaś kiedyś na bungee?

Założyłeś konto, żeby napisać specjalnie tę jedną odpowiedź?

Różeniec robi robotę u mnie. Dodatkowo podkręca neuroprzekaźniki, więc stosuję go profilaktycznie przeciwdepresyjnie (leków już nie biorę).

rzeczywiście konowały mówią, że to cukierki, że można brać, żadnych uboków... ja dostałem go ostatnio od lekarki pierwszego kontaktu, ale mam po nim kaca następnego dnia - i to nawet w niepełnej dawce, bo tylko 50mg, a przepisała mi na 75mg.

Tak. Lubisz kawę ze śmietanką?

Wiem - wynik konsekwentnego treningu.

Nie. Wylądowałeś kiedyś na ulicy?

Jeszcze nie. Bez przerwy idzie 35.

Dzisiaj rano: 50 pompek, 5 minut rowerek (ćwiczenie na brzuch).

Nie, nie lubię się kłócić. Lubisz szpinak?

tak czy jestes optymista>?