inbvo

no ale w papierach w zus ślad zostanie, prawda? tata bywa w zusie z racji pobierania renty. więc się wyda zaraz. nie ma o czym dyskutować: musiałbym się przyznać że idę, gdzie idę i po co idę. to jest niewyobrażalny wstyd, strach jak zareagują. jak to niby uzasadnię.? ojciec może by to jakoś zniósł, ale baaaardzo trudno. bo dla niego problemu nie ma chociaż usiłuję mu uświadomić że jest.

no nie chcę osądzać tego, bo nie wiem gdzie mieszkasz i na jakich zasadach, ale może być tak, że Ty sobie siedzisz w mieszkaniu które masz na własność, gdzie Ty stanowisz reguły i masz już pracę. A ja mieszkam z toksyczną rodziną która nie pozwala mi oficjalnie wychodzić nigdzie tylko na uczelnię. jak gdzieś idę to muszę to uzasadnić dokładnie. w otwarty konflikt nie wejdę póki pracy nie dostanę. i każesz mi się pewnie wynieść, teraz jak mam 1000 spraw na głowie jednocześnie. i jeszcze mi konflikt potrzebny. bo muszę mieć skierowanie od lekarza rodzinnego, który jest kumplem mojego ojca i by się sprawa wydała.i co mam ojcu powiedzieć? "idę na terapię bo mam problemy z głową"? on myśli że nie mam żadnych. wybuchnie awantura. to mi powiedz co mam zrobić, tylko konkretnie. albo inaczej: co Ty byś robiła na moim miejscu? jak uważasz. no ale na jedno pytanie nie odpowiedziałaś: na czym budować samoocenę? bo nie na fakcie istnienia i życia. nie wiem czemu to co piszę tak Cię irytuje. w ogóle to pełno w Twoich postach jakiegoś braku wyrozumiałości. w realu boję się rozmawiać z takimi ludźmi. i boję się takich kobiet. -- 25 paź 2012, 20:17 -- i pomyśl sobie jakbyś się czuła jakby Cię wywalił ktoś z domu.potem napisz to jeszcze raz.

obiecałem sobie że nie będę odpowiadał na takie posty. ale zrobię wyjątek. SKĄD WIESZ ŻE NIC NIE ROBIĘ? w sensie pracy itp. ZNAJDŹ MI MOJĄ WYPOWIEDŹ KTÓRA NA TO WSKAZUJE. bo pewnie po czymś to wnioskujesz. MÓWISZ ŻE NIC NIE ROBIĘ A NIE MASZ O TYM POJĘCIA. o pracę się staram. mam jedno miejsce gdzie się staram i to nie jest złe miejsce. tylko że właśnie - według moich informacji to potrwa. najpierw to trzeba studia skończyć, albo przynajmniej ten rok. nie jestem idiotą który niczego nie potrafi. ale nie jest tak że każdy od ręki mnie zatrudni i da taką pensję żebym mógł się wynieść.to jest możliwe ale w perspektywie dalszej. dlatego mówię że to potrwa. I NIE NAPISAŁEM NIGDZIE ŻE KOBIETY SZUKAJĄ BOGACTW! sportu nie uprawiam, może powinienem. -- 25 paź 2012, 17:17 -- wybacz brutalną szczerośc, ale gdybym myślał że nie można to bym już dawno poszedł na dziwki. dlaczego nie potrafisz zaakceptować tego że nie mam zaufania do hipnozy i nie chcę żyć na lekach? na psychoterapię chcę iść, ale boję się że ktoś się o tym dowie w rodzinie i mnie z domu wywalą, mówiąc dosadnie. bo tego nie zrozumieją. tacy ludzie. na NFZ iść nie mogę, a prywatnie to kasy mam mało. tak, za 10 lat, jak będę miał pracę i własne mieszkanie to może coś będzie inaczej. to nie trudne do zrozumienia.. przecież nie dorobisz się od razu...

tylko nie rozumiem jednego: dlaczego tak strasznie się naciska na te leki. niektórzy nie mogę ich brać. ja raczej nie powinienem. dlaczego? na forum nie powinienem pisać dlaczego. niektórzy użytkownicy którzy ze mną rozmawiają poza forum pewnie czytając to zrozumieją, dlaczego to trudne w moim przypadku. mogę dokładniej to opisać, ale na PW (jeśli Cięto interesuje). tak samo to: Jesteś niepełnoletni czy ubezwłasnowolniony ? dlaczego trudne to na PW tylko mogę wytłumaczyć. niska samoocena ma jakieś źródło, np. doświadczanie pogardy od innych ludzi. problemy z rodziną. wiadomo nie od dziś, że jak Ci się coś uda, np. osiągać w czymś dobre wyniki, to wtedy samoocena rośnie. chyba się zgodzisz? i nie chodzi o bezmyślną pogoń za tytułami, pracocholizm i stawianie kasy najwyżej w hierarchii. ja mam parę rzeczy w których jestem dobry, ale na razie nie mogę tego realizować. ale może niedługo bedę mógł, tylko że to trwa. -- 25 paź 2012, 16:23 -- jak wyżej. termin na poprawę poczucia własnej wartości to 10 lat. w tym okresie czasu trzeba: zdobyć pracę i jakąś pozycję w niej, wynieść się z domu (ciekawe dokąd?? i to jest kolejny problem), odgrodzić się od rodziny. wtedy mogę zacząć myśleć inaczej o sobie. inaczej otoczenie mi nie pozwoli. tylko że np. od rodziny nigdy się do końca nie uwolnisz. nie mówcie że nie.. gdybym miał na to czekać to najbliższy 'podryw' w wieku 33 lat. wiem że się nie zgodzicie, wiem że to wielu urazi a inni uznają za głupotę. ale zastanówcie się dobrze nad tym... bez pracy, bez mieszkania? i człowiek który niczym się nie zajmuje... skąd ma mieć poczucie własnej wartości? mocą samego faktu istnienia - owszem, jak się było w dzieciństwie dobrze traktowanym, docenianym. jak się nie było, to trzeba swoją wartość sobie udowodnić jakoś. po ostatnich próbach podryw dla przyjemności w grę nie wchodzi, to raczej wydaje mi się ciężka przeprawa. to mi wykrzywiło jeszcze bardziej myślenie. [edit] no weź zastanów się na czym tę pewność siebie budować, jak się było jej 10 lat regularnie pozbawianym... na lekach??

z doświadczenia: jak jesteś w środowisku chorym stajesz się chory. jak w zdrowym to jesteś zdrowy. ja jestem w chorym, może mi się uda uwolnić.a co poprawia pewność siebie? albo pójdziesz na hipnozę, albo prozac co rano. ale tego wolałbym jednak uniknąć. a jak nie w ten sposób to jest to długi proces. w tym wyzwolenia się od rodziny (nierzadko toksycznej), co do końca nigdy się nie udaje, bo od rodziny nigdy się nie uwolnisz. może będę pewny siebie, na odpowiedzialnym stanowisku i szanowany przez ludzi. ale to za min. 10 lat. żeby nie mieć niskiej samooceny to trzeba być kimś. a do tego trzeba dojść. teraz to najlepsza byłaby psychoterapia/ psycholog. ale to jest poza moim zasięgiem obecnie. no chyba że inaczej można budować pewność siebie i umiejętności podrywania/ poznawania.. próbowałem i nie wyszło, przynajmniej na razie. -- 25 paź 2012, 15:22 --

Guzik, no masz rację. podryw trochę instrumentalnie brzmi. ale to nie zmienia faktu że trzeba wiedzieć jak kogoś poznać.

http://zdrowie.onet.pl/porady-ekspertow/po-latach-okazalo-sie-ze-ja-nie-umiem-podrywac,1,5072328,artykul.html tu się zgadzam ale dalej nic konstruktywnego. jestem pewien że robiłem w swoim życiu dużo trudniejsze rzeczy niż podrywanie. ale do podrywania talentu nie mam. to jest proste, ale nie wtedy jak było się publicznie poniżanym przez wiele lat, nie kiedy mówiąc coś boisz się narazić na wyśmianie i całe życie zastanawiasz się tylko nad tym co inni o Tobie pomyśleli.

dzisiaj widziałem na uczelni jak jeden kumpel podrywał dziewczynę. przy wszystkich ją zaczepiał. Dlaczego ja jak nie umiem.?? nie wiem co powiedzieć i nie mam tak odwagi?

carlosbueno, co do 'kursów' to zaczynam się przekonywać co do tego... żeby być co do nich na NIE. Naturalnie może it bym potrafił, jakbym miał okazję to by mi lepiej szło. ale nie mam. po prostu nie mam pojęcia o tym. na jednego dziewczyny lecą, bo wie jak to zrobić żeby tak było. na mnie nie.

Mushroom, chcesz sobie żartować z tego? z problemu przez który chciałem sobie życie odebrać...? No ale żeby nie było że nie mam poczucia humoru, to powiem: tak, czuję się wyjątkowy! Ch*lernie wyjątkowy! nawet sobie nie wyobrażasz jak, skoro wyróżniam się nawet z pośród małolatów.. ale za wyjątkowość płacę zbyt wysoką cenę i rezygnuję, jeśli pozwolisz ;) no żadne pocieszenie to nie jest. ale nie piszę tego żeby być pocieszonym. Stwierdzam pewien fakt i liczę na dyskusję. no próbowałem działać i nie wyszło. ale nie mogę powiedzieć że nie próbowałem... przynajmniej.na razie nie wiem co dalej, stwierdziłem fakty jak powyżej. myślę że mi brakuje 'techniki' i odpowiednich okoliczności. Co o tym sądzicie?

Wątek zamarł, zresztą co się dziwić, prawie każdy tu albo już prawiczkiem nie jest, albo nim tak do końca nie był, albo za chwilę nim nie będzie (oprócz mnie). Ale ja myślę że w tym wszystkim to nie o 'nieśmiałość' chodzi. przynajmniej u mnie. można by powiedzieć że chodzi o brak umiejętności nawiązywania kontaktów, ale z tym sobie jakoś radzę.. więc o co? może o brak kontaktu z kobietami.i co za tym idzie trudności w relacji z płcią przeciwną.

waśnie - bakus zdaj raport z 'manewrów'.

to ja jestem kaleką emocjonalnym...

taaa "...powtarzaj sobie kobiety mnie pragną...". powtarzałem, próbowałem i się przeliczyłem. dziękuję. jest jeszcze gorzej. teraz szukam innych metod. a jak już jesteśmy przy raperach: oto optymista. i jaki optymistyczny przekaz "nawet jeśli wszyscy już w Ciebie zwątpili... pokaż że się mylili". potem wyskoczył z okna. po co się okłamywać, trzeba być REALISTĄ.

no to chyba lepsze, ale ja już próbował nie będę.

Ty to serio mówisz?robiłeś tak kiedyś? albo przynajmniej czy próbowałeś okazać zainteresowanie na ulicy?

Tak, Publiczny Urząd MAtrymonialny, w skrócie PUMA Będzie się chodzić co 2 miesiące po podpis i dostawać skierowania jak w PUP, albo jednorazowe dofinansowania - podrywne mówiłem - nie zapłacisz - nie dostaniesz.

rząd Ci nic nie da, podobnie jak i inni ludzie. jak nie zapłacisz to nie będziesz miał.

zaopatrz się w prezerwatywy, pozbądź uczuć i uprawiaj seks za kasę. niebezpieczeństwa nie ma, przekrzykiwania o dowód atrakcyjności i kto nikogo sobie znaleźć nie umie. a przyjemność jest. -- 20 paź 2012, 21:01 -- to jest cyniczne, wiem. życie zmienia ludzi.

dzisiaj pierwszy raz pomyślałem że lepiej by było gdyby nie było związków i miłości. tylko czysta przyjemność seksualna. - tak, wiem że to cyniczne.

tahela, "bo to fizyka a nie metafizyka"

Bonus, widzisz, nawet Ty masz szczęście, nie to co ja co to za czat był???

mam chore kolano i bym jej tak nie okrążył bez wywracania się. a na iluzjonistyce się nie znam.ale dobry motyw. -- 19 paź 2012, 00:27 -- dziś poprosiłem dziewczynę na ulicy o numer gg.. i wyszło tak samo z siebie.. to chyba dobrze.

detektywmonk, dlaczego? -- 18 paź 2012, 19:58 -- ale się nic nie dzieje w tym wątku... wszyscy uciekli

bakus, no kwestia indywidualna. u siebie zasadność tego podważam. tak w ogóle to mi chodziło o to, żeby jutro (tj. dziś iść do miasta i spróbować dłuższej rozmowy z jakąś dziewczyną. bo podejść potrafię. tylko dalej nie wiem co. dlatego chcę się przekonać. jeszcze tydzień temu myślałem że nawet podejść nie umiem.