ekspert_abcZdrowie

msza - kaplica

srebro bransoletka czy kolczyki?

etien, dzięki za wsparcie, ale uważam, że każdy głos zabrany w tym wątku jest bardzo ważny. sekundka miała dobre intencje. Zresztą sama napisała, że zwraca uwagę nie ze złośliwości czy chęci dowartościowania się, tylko aby rozwiać wszelkie wątpliwości co do osobowości paranoicznej i zapobiec szerzeniu się na tym forum błędnych informacji dotyczących osobowości paranoicznej. Bardzo jej się to chwali! Być może wyraziłam się nieprecyzyjnie - ktoś mógł źle to odebrać, nie tak, jak bym tego oczekiwała. Jestem omylna, też popełniam błędy Coś źle ubrałam w słowa, ktoś to błędnie zinterpretował i wyszło zamieszanie. Zatem bardzo się cieszę, że pojawiła się sekundka, która zwróciła uwagę na nieścisłości i doprecyzowała pewne kwestie. Szanujmy się wzajemnie na forum, wówczas bardziej sobie pomożemy! Nie obraziłam się na sekundkę ani nie poczułam się dotknięta. Cieszę się, że są ludzie, od których mogę się czegoś nauczyć, którzy prowokują do refleksji i większego wysiłku umysłowego! Pozdrawiam!

dynia

spowiedź - konfesjonał

Suazi Afryka czy Azja?

zadośćuczynienie - pokuta

czapla kołatka

sekundka, bardzo dobrze, że zwracasz uwagę na to, co wydaje się być nieprecyzyjne. Być może coś źle ubrałam w słowa, ale na pewno nie utożsamiam zespołu paranoicznego czy urojeniowego z osobowością paranoiczną. I zdaję sobie sprawę, że zespół paranoiczny, zespół paranoidalny (choroby psychiczne) i osobowość paranoiczna (zaburzenie osobowości) to zupełnie coś innego. Dzięki, że zwróciłaś uwagę na to - mam nadzieję, że teraz nikt zaglądający do wątku nie będzie miał żadnych wątpliwości, czym charakteryzują się paranoiczne zaburzenia osobowości. Przyda nam się tu na forum taki strażnik, który będzie dbał o precyzję i merytoryczną poprawność. Pozdrawiam serdecznie!

nerw - mózg

eukaliptus

bis tabletka

kredens

Twoje słowa to jest klasyczny przykład myślenia osoby, która się nie akceptuje, a nawet jawnie odtrąca. Szukasz pretekstu, by umniejszyć swoje zasługi. Poza tym, nie żyjesz dla ludzi. Żyjesz przede wszystkim dla siebie samej! Twoja samoocena nigdy nie będzie stabilna, jeżeli uzależnisz ją od czynników zewnętrznych - ilości zgarniętych nagród, ilości przyjaciół, tego, czy masz partnera, czy ma się kto o Ciebie martwić itp. Zatroszcz się sama o siebie.

amorek

śmierć - trumna

ogród mieszkanie czy dom?

nazywam się niewarto, zgadzam się w 100% z klamczuchą_88. Nikt nie jest zerem. Twój sposób myślenia o sobie podpowiada Ci depresja. Ludzie z niską samooceną albo stawiają sobie poprzeczkę zbyt wysoko i potem po odniesieniu porażki mają argument do "samobiczowania się", albo właśnie z lęku przed porażką i kompromitacją nie stawiają sobie żadnych ambitnych celów. Obie strategie są kiepskie. Nikt nie jest idealny, nie można być wspaniałym we wszystkim, ale każdy z nas ma jakieś zalety i mocne strony. Niestety, osoby ze skrajnie niską samooceną czy poczuciem niższości będą zaprzeczały swoim osiągnięciom, racjonalizowały je, zwracały uwagę na lepszych od siebie - wszystko po to, by jeszcze bardziej się pogrążyć...

nabiał

ja - dziewczyna :) pióro czy długopis?

wyka dworzanie

czynność towaroznawstwo

supermarket sad czy ogród?

ambaras

nie oglądam żadnego z tych seriali :) SMS czy mail?