ekspert_abcZdrowie

francuski - manicure

Lucynna, farmakoterapia i psychoterapia to dwie podstawowe metody leczenia zarówno w przypadku depresji, jak i osobowości zależnej. Osobowość zależna to trwałe wzorce postępowania, których trudno się wyzbyć. Po prostu "ten typ tak ma". Psychoterapia nie ma polegać na "naprawianiu" pacjenta z osobowości zależnej na jakąś idealną wzorcową osobowość, ale ma pomóc pacjentowi zrozumieć mechanizmy swojego zachowania, motywy i nauczyć go akceptacji tych mechanizmów, życia z nimi tak, by nie wywierały mocnego wpływu na jakość funkcjonowania pacjenta. Co mogłoby Ci pomóc w walce z depresją i osobowością zależną? Przede wszystkim bliska i życzliwa osoba, która znałaby Twoje problemy, ale nie wykorzystywała wiedzy o Twoich "słabościach" przeciwko Tobie, tylko wspierała Cię, motywowała do niezależnych decyzji, świadomego podejmowania decyzji, wychodzenia do ludzi itp.

iść :) ryzykant czy asekurant?

ABSURD - nonsens

krasnoludek

toffi

maliny agrest czy porzeczki?

Pan Twardowski - Faust

zdun

żaden Polska czy Rosja (chodzi mi o mecz siatkówki)?

gwiazdy - księżyc

kanał

być bigos czy kapuśniak?

eliksir

goryl górski kebab czy tortilla?

nic elektrokardiografia

otchłań - przestrzeń

pragnienie - woda

elektorat

sojusz

niezależność przekonań - inteligencja

wokal operetka

oklaski

fuck conformity - nonkonformizm

Do tej pory przyczyny trichotylomanii nie są znane. Trichotylomania należy do zaburzeń nawyków i popędów i charakteryzuje się niemożnością opanowania przymusu wyrywania sobie włosów. Wyrywanie sobie włosów nie wynika z obrzędów religijnych czy kulturowych, nie jest skutkiem alergii czy zapalenia skóry głowy, nie wynika z ciekawości poznawczej dzieci, ale odznacza się uporczywością i nawracającym przymusem wyrwania sobie włosów, który trudno opanować. To intensywny impuls, którego realizacja przynosi ulgę. Czasami patologicznemu wyrywaniu sobie włosów towarzyszy trichofagia, czyli przymus zjadania włosów. Trichotylomanię trzeba różnicować ze stereotypiami ruchowymi ze skubaniem włosów i chorobami dermatologicznymi w rejonie głowy. Myślę, że wiązanie włosów w dzieciństwie i rozrywanie ich, które prowadziło do utraty włosów, nie nosiło znamion trichotylomanii. Jeżeli teraz nie występuje przymus wyrywania sobie włosów, to nie była to trichotylomania.