ekspert_abcZdrowie

zastój - zaparcia

taczka

Anna Palka herbata czy kawa?

samopoczucie - nastrój

krykiet

trzeba mieszkanie

Nie ma za co

gołoledź - kraksa

nocnymarku, nie wydaje mi się, by Twoje zachowania klasyfikowały się pod kliniczną postać "nerwicy natręctw", chociażby z tego względu, że nie upośledzają w sposób znaczący Twojego funkcjonowania w społeczeństwie. Owszem, przynoszą dyskomfort, ale nie powodują, np. że z racji swoich "dziwnych" zachowań musisz zrezygnować z pracy czy izolujesz się od ludzi. Wydaje mi się, że Twoje zachowania mogą mieć charakter nerwicowy, stąd np. nadwrażliwość na dźwięki, gdy ktoś stuka w szklankę albo odpina sobie zegarek, obgryzanie paznokci i skórek wokół nich, wyduszanie krostek. Są to jednak "drobne natręctwa", z którymi da się żyć. Bardziej wygląda mi to, jeśli miałabym cokolwiek "diagnozować", na osobowość anankastyczną (http://portal.abczdrowie.pl/osobowosc-anankastyczna), ale oczywiście najlepiej, byś udała się do specjalisty.

bełkot - problemy z komunikacją

Mozambik torba czy walizka?

adamgg93, masz skrajnie zaniżone poczucie własnej wartości i nie wierzysz w swoje możliwości. Myślisz wyłącznie w kategoriach: "jestem zerem", "niczego nie potrafię", "do niczego się nie nadaję", "nic nie zdołam osiągnąć". Sam sobie takim myśleniem podcinasz skrzydła. Dodatkowo w Twojej niskiej samoocenie wspiera Cię otoczenie - rówieśnicy z klasy, rodzice w domu, brat. Ty po prostu nie lubisz siebie i odbierasz sobie prawo do szczęścia. Myślę, że najlepiej by było, gdybyś porozmawiał o swoich problemach z psychologiem. Ty stosujesz strategię "jakoś to przetrwam". Tutaj się to nie sprawdzi, bo niska samoocena będzie dalej wpędzała Cię w kiepskie samopoczucie. Trzymam kciuki i życzę powodzenia! PS. Zachęcam, byś zajrzał pod linki: http://portal.abczdrowie.pl/samoocena http://portal.abczdrowie.pl/jak-podniesc-poczucie-wlasnej-wartosci

czarna megi, wierzę, że Twój trud i walka o syna się opłacą i Twoje dziecko wróci do Ciebie. Zdaję sobie sprawę, jak cała ta sytuacja wiele Cię kosztuje, ale masz dla kogo walczyć - Twój syn na pewno dostrzega Twoje starania i to docenia. Mam nadzieję, że spotkasz na swojej drodze życzliwych ludzi, którzy przyspieszą tę całą "machinę biurokratyczno-instytucjonalną" i pomogą Ci odzyskać syna. Pozdrawiam i życzę dużo wytrwałości!

orki wykładzina

blok - schody

Mercedes małżeństwo czy związek partnerski?

tahela, ja wiem, że napisałaś to w sposób niezobowiązujący i zaleciłaś, by najlepiej pójść do psychiatry, ale z reakcji nocnegomarka wynika, że bardzo przejęła się tym, co przeczytała w tym wątku. Twoje słowa mogły zabrzmieć dość stanowczo jakbyś była przekonana co do "rozpoznania". Dlatego napisałam, że jej objawy wcale nie muszą świadczyć o nerwicy natręctw. Według mnie, symptomy wskazują na problemy z integracją sensoryczną. Zaburzenia sensoryczne mogą być izolowanym zaburzeniem albo symptomem jakiejś innej choroby. Najlepiej to skonsultować u specjalisty.

wieżowiec - winda

ćma

panorama - widok

trapez

nocnymarek, ja się do końca nie zgadzam z "diagnozą", jaką otrzymałaś tutaj na forum. W ogóle jestem daleka od tak kategorycznych wniosków, a już w ogóle nie da się postawić diagnozy przez Internet. Według mnie, Twoje zachowania wcale nie muszą świadczyć o nerwicy natręctw. Może po prostu masz nadwrażliwość na pewne rodzaje bodźców, podobnie jak dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej. Odbiór informacji przez nasze zmysły oraz ich celowa organizacja w ośrodkowym układzie nerwowym, czyli właśnie integracja sensoryczna, to procesy, które umożliwiają odpowiednią interpretację sytuacji i adekwatne zareagowanie do wymogów otoczenia. Osoby, które mają zaburzoną integrację sensoryczną, reagują na niektóre bodźce zbyt mocno, a inne bodźce ignorują albo w ogóle ich "nie zauważają". Zaburzenia sensoryczne objawiają się najczęściej w postaci nadwrażliwości (np. nawet cichy szept jest odbierany jako niezmierny hałas) albo na niewrażliwości percepcyjnej (np. kiedy człowieka nie rusza nawet hałas młota pneumatycznego). Są poprzesuwane progi wrażliwości dla danych zmysłów - u Ciebie akurat chodzi o wzrok i słuch. Zaburzenia integracji sensorycznej bardzo często występują u dzieci cierpiących na zaburzenia autystyczne. Więcej na ten temat możesz przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/sensoryzmy. Według mnie, diagnoza "nerwica natręctw" jest zbyt pochopna. Może pomyśl o wizycie u neurologa?

Candy14, jak najbardziej 12- czy 13-latek powinien pamiętać "coś" ze swojego życia. Ja pisałam we wcześniejszym poście o tym, dlaczego nie pamiętamy pierwszych trzech-pięciu lat życia.

Monar, jeżeli Twój brat jest narkomanem, jest uzależniony od jakichś substancji psychoaktywnych, to fakt, iż nie sprząta swojego pokoju nie musi oznaczać zespołu zbieractwa. Takie zachowanie może być konsekwencją jego nałogu, np. u osób uzależnionych od marihuany wykształca się tzw. zespół apatyczno-abuliczny. Zespół ten odznacza się znacznym zmniejszeniem zainteresowań, osłabieniem woli, bezczynnością, zobojętnieniem emocjonalnym, ograniczeniem kontaktów z ludźmi. Generalnie wygląda to tak, że osoba uzależniona od konopi najczęściej siedzi w domu, w swoim pokoju, leży na łóżku, słucha muzyki, unika jakiegokolwiek wysiłku, nic jej się nie chce, przestaje dbać o porządek wokół siebie, a nawet o higienę osobistą. To może przypominać zespół Diogenesa, ale nim nie jest. Jeżeli zachowanie twojego brata zagraża otoczeniu (rodzinie, sąsiadom), można skierować "delikwenta" na leczenie przymusowe.

pasek