ekspert_abcZdrowie

Ucisk w gardle towarzyszy zaburzeniom nerwicowym i można się tego pozbyć bez farmakoterapii, korzystając m.in. z terapii. Czy konsultowałeś się z jakimś specjalistą odnośnie swoich objawów? Tutaj nie chodzi o zniwelowanie objawu, co bardziej o pracę nad przyczyną, która wyzwala taki, a nie inny objaw. Pozdrawiam!

Pramolan da pierwsze efekty po 2-3 tygodniach od rozpoczęcia leczenia. Jest to lek trójpierścieniowy, którego używa się w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych i zaburzeń lękowych pod postacią somatyczną. Proszę się od razu nie zniechęcać i nie rezygnować z farmakoterapii. Jeśli po dwóch tygodniach nie będzie satysfakcjonujących efektów leczenia, wówczas proszę rozważyć konsultację u psychiatry. Może się Pani wybrać wówczas do innego specjalisty, jeśli tym jest Pani rozczarowana. Pozdrawiam i powodzenia!

Lauro, jesteś w trudnej sytuacji. Podejrzewam, że Twój chłopak przeraził się wizją, że zostanie młodym ojcem. Najpewniej zastanawia się, gdzie zamieszkacie, skąd weźmiecie pieniądze na utrzymanie dziecka, jak sobie poradzi ze wszystkimi obowiązkami jako ojciec i głowa rodziny. Nagle musicie oboje szybko dorosnąć. To naturalne, że jest obawa, strach. Uważam, że nie ma sensu ukrywać faktu, że jesteś w ciąży. Powinniście powiedzieć o tym zarówno Twoim rodzicom, jak i rodzicom chłopaka. Domyślam się, że nie będą zadowoleni i możecie usłyszeć nawet przykre słowa, ale robienie z ciąży tajemnicy nie ma sensu. To się wyda. Z chłopakiem powinnaś spokojnie porozmawiać. Zdaję sobie sprawę, że jesteście młodzi i wolelibyście podróżować czy zwiedzać kraje, ale stoicie przed koniecznością sprostania roli rodzica. Pamiętaj, że musisz być silna dla dziecka. Nawet jeśli relacja z chłopakiem zawiedzie, chłopak ma obowiązek płacenia na dziecko. Życzę dużo siły i zdrowia!

Witam serdecznie! Jeśli zależy Ci na tym, by wyjść z choroby, nie rezygnuj z leczenia i stosuj się do zaleceń lekarza. Umów się na wizytę do psychiatry i rozważ wizytę u psychoterapeuty. Uważam, że połączenie leków i psychoterapii może dać jedynie pozytywne skutki. Zdaję sobie sprawę, że obawiasz się skutków ubocznych leków, ale trzeba brać pod uwagę potencjalne korzyści. Poza tym, jeśli zauważyłbyś, że terapia przynosi efekty, mógłbyś stopniowo schodzić z leków i je w końcu odstawić, by korzystać tylko ze wsparcia psychoterapeuty. Pozdrawiam i powodzenia!

Jeśli chłopak jest przyzwyczajony do cieplarnianych warunków w domu rodzinnym, to trudno będzie mu z tego zrezygnować. W domu może coś zrobić, ale podejrzewam, że nie musi. Ma ten komfort, poczucie bezpieczeństwa, wygodę. Natomiast związek, owszem, to są plusy i korzyści, ale też dużo obowiązków, proza dnia codziennego, z czego pewnie zdaje sobie sprawę. Może dlatego nie chce rezygnować z życia kawalera, beztroski na rzecz konieczności myślenia, za co zapłacić rachunki czy co ugotować na obiad? Nie każdy ma silną potrzebę usamodzielnienia się i tkwi w takim status quo. A ile lat ma Twój chłopak?

Witaj Wellness0! Co Cię sprowadza na forum? Chorujesz? Szukasz pomocy dla kogoś bliskiego? Napisz coś więcej, by można się było odnieść. Pozdrawiam!

Perspektywa weekendu

Witaj Rafał! Cieszę się, że w końcu zrobiłeś pierwszy krok i poszedłeś do lekarza. Zdaję sobie sprawę, jak bardzo to było dla Ciebie trudne. Leki na pewno poprawią nastrój, chociaż będą jeszcze dni, w których poczujesz się źle. Jak długo jesteś na lekach? Pierwsze widoczne efekty farmakoterapii najczęściej widać po 2-3 tygodniach. Czy lekarz proponował Ci psychoterapię?

Nie tylko dzisiaj jestem wdzięczna. Cały czas jestem wdzięczna za moją rodzinę, moich bliskich, na których zawsze mogę liczyć.

Kiedyś mieszkałam na wsi, razem z rodzicami, teraz mieszkam w mieście. Każda z sytuacji ma swoje plusy i minusy. Na wsi niewątpliwie odpoczywam, jest cisza, spokój, brak zgiełku, chaosu i hałasu. Czas jakby trochę wolniej płynął... Niestety, wszędzie daleko i jeśli nie miałabym prawa jazdy, to nie wyobrażałabym sobie tam życia na dłuższą metę, bo rzeczywiście wszędzie daleko - do sklepów, lekarza, szkoły etc. W mieście lubię to, że jestem anonimowa, sąsiedzi nie są uciążliwi, wszędzie mam wszystko pod ręką. Męczy mnie jednak hałas i to "zaganianie" ludzi. No i korki z rana, jak jadę do pracy :/ Myślę, że na obecnym etapie życiowym dobrze, że mieszkam w mieście. Jednak na starość bardziej widzę siebie gdzieś w jakimś domku na wsi.

Aga95

załatwiłam w miarę sprawnie sprawy urzędowe

Witam serdecznie! Proponuję zajrzeć na stronę e-psychoterapia: http://www.epsychoterapia.pl/index.php Może tutaj będzie taniej? Pozdrawiam!

góralecka, a dlaczego miałabyś nie powiedzieć na terapii o sprawach, które generują w Tobie stres? Jeśli sytuacja jest owiana jakąś tajemnicą, robi się z tego tabu, to tym bardziej uważam, że powinnaś o tym powiedzieć. Nie bój się! Powodzenia i odwagi!

kubix321, nie bagatelizuj swoich objawów. Jak radzono Ci wcześniej, idź do psychologa szkolnego i opowiedz mu o swoich problemach. Na pewno Cię wysłucha i doradzi, co masz zrobić w swojej sytuacji. Podejrzewam, że masz niską odporność psychiczną i warto byłoby popracować nad metodami radzenia sobie ze stresem. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

nierówne traktowanie osób w pracy... są równi i równiejsi...

spacer z mężem - krótki, ale pozwalający uporządkować myśli... czasem dobrze "przewiać" głowę :)

Juryk, dostrzegasz, że natrętne myśli dotyczące tego, że nie wierzysz w Boga stają się bardziej nachalne, sprawiając, że jesteś nieszczęśliwy. Czy biorąc pod uwagę swoje pogarszające się samopoczucie, nie myślisz, by zmierzyć się z problemem pod okiem fachowca i zacząć się w końcu leczyć? Chciałabym wiedzieć, co zamierzasz dalej zrobić. Bo samo to na pewno nie przejdzie. To nie katar...

Andrew31, możliwe, że worki pod oczami i mrowienie w okolicach nosa to skutki uboczne długotrwałej farmakoterapii. Czy konsultowałeś się w tej sprawie ze swoim lekarzem psychiatrą?

Leki niwelują przykre dolegliwości. Fizyczne jest Pan zdrowy, to psychika płata Panu figle i każe martwić się o swój stan zdrowia. Tak działa nerwica...

Witaj Kasiunka0801! Przez Internet nikt nie stwierdzi na 100%, czy masz nerwicę, ale dolegliwości i zachowania, jaki opisałaś, mocno korespondują z obrazem klinicznym nerwicy. Uważam, że powinnaś skonsultować się z lekarzem psychiatrą, który podczas wywiadu z Tobą będzie mógł postawić rzetelne rozpoznanie. Pozdrawiam i powodzenia!

słońce i wizyta u rodziców :)

Szkoda, że Pana żona tak okopała się w swoich "postanowieniach" i nie bardzo daje Panu pole manewru. Na terapię ma Pan chodzić sam, wychowanie córki ma ograniczać się tylko do pozytywnych aspektów, skarcić już Pan nie może. Przykre to jest. Na Pana miejscu nie ustępowałabym ze wspólnej terapii. Proszę zachęcić żonę, by poszła z Panem na niezobowiązującą konsultację. Niech zobaczy, na czym taka pomoc polega, że terapia może Państwu pomóc na nowo zbliżyć się do siebie. Życzę powodzenia i pozdrawiam!

Witam Pani Iwono! Rozumiem Pani zatroskanie o swój stan i to, że martwi się Pani, bo objawy przynoszą dyskomfort. Niestety, przez Internet nie da się postawić diagnozy i stwierdzić, co Pani dolega. Jeśli specjaliści dotychczas nie wiedzą, skąd u Pani te dolegliwości, to tym bardziej nie da się tego stwierdzić wirtualnie. Wspomniała Pani, że ma za sobą szereg różnych badań, które nic nie wskazują, a nadal czuje się Pani źle. Jeśli tak, to rzeczywiście warto się skonsultować z lekarzem psychiatrą. Nie wiem, czy to nerwica. Możliwe, ale trzeba to zweryfikować u lekarza. Pozdrawiam!

Ależ ja nie jestem ani trochę oburzona. Rozumiem, że niepokoją Cię Twoje sny, tym bardziej, że w rzeczywistości relacje z ojcem też nie są najlepsze. Napisałam jedynie, że na podstawie samych marzeń sennych nie można wyciągać wniosków. To za mało, by móc postawić diagnozę. Jeśli Twoje sny Cię niepokoją i jest Ci z tego powodu źle, możesz skorzystać z pomocy psychologa. Pozdrawiam i powodzenia!