331ania

nawet nie masz pojecia jak bardzo chce by ci sie udalo.U mnie zaczal sie juz 3 rok tej meczarni ale naprawde czuje ze jest juz lepiej,wyeliminowalam wszystkie mozliwe "rzeczy"ktore moglyby poglebiac chorobe,choc czasem bylo to strasznie ciezkie bo z wielu ulubionych zajec musialam zrezygnowac-ale warto-bo dla zdrowia jestem w stanie zrobic wszystko.Pozdrawiam Cie goraco. [ Dodano: Nie Lut 11, 2007 9:51 pm ] no i nadeszla ta chwila:)jutro pierwszy dzien w szpitalu na pobycie dziennym.3majcie kciuki,moze sie polepszy,albo sie popieprzy:)to sie okaze.pozdrawiam wszystkich serdecznie.

po pierwsze-nie chrzanisz!pamietaj!super ze tu napisalas bo akurat tu mozesz sie wyplakac i kazdy cie zozumie,tu nikt nie powie ze jakies dziwne rzeczy opowiadasz czy cos podobnego.sa tu ludzie tacy jak ty-po przejsciach i ciezkich przezyciach wiec nie jestes sama,jestesmy z toba i bardzo dobrze cie rozumiemy.ja osobiscie wiem co to strata dziecka i wiem jak strasznie to boli,czlowiek nie moze sie z tm pogodzic i wciaz rozpamietuje to wszystko choc nic ale to nic to nie daje na dluzsza mete.jedyne co moge ci powiedziec to to ze nie jestes sama-i zawsze mozesz sie tu wyplakac.zycze ci wszystkiego naj!i pozdrawiam cieplutko.

trafilas na dobre forum i nie martw sie nikt tu nigdy na ciebie nie nakrzyczy:)bo tu wszyscy tak maja,tylko czasem jest mniej tych dolegliwosci a czasem wiecej-mnostwo ludzi ma takie dni jak ty ze chce sie odejsc,zniknac by juz nie czuc tego bolu jaki nam funduje depresja i by nareszcie odpoczac.nie zamartwiaj sie i mozesz sie tu zalic do woli jesli tobie to pomoze.glowa do gory!

temat jest wlasnie bardzo wazny i mysle ze wiele osob tak ma-ja mialam podobnie ze na poczatku wlosy wychodzily ale bylo to spowodowane przyjmowaniem lekow ale znam kilka przypadkow ze wlasnie na tle nerwowym duzo osob tracilo wlosy "garsciami" wiec mysle ze trzeba to leczyc i to wlasnie pod katem nerwow.ja osobiscie na tle nerwowym jem bez opamietania tak jak moja przedmowczyni-nawet dochodzi do tego ze mam silne bole zoladka bo napcham go do granic wytrzymalosci-a pozniej cierpie-ale to mnie nie powstrzymuje przed zdjedzniem kolejnej kanapki.tak to juz jest ze cos z tymi nerwami trzeba zrobic.mysle ze powinnas siegnac po powazniejsze leki a nie ziolowe bo wlosy nie odrosna kiedy juz stracisz ich tyle ze moze bedzie za pozno.pozdrawiam cie cieplutko.

witaj.posluchaj-jesli jestes zagranica to tam masz przeciez lekarzy a tym samym lekarza 1 kontaktu-jesli pojdziesz do przychodni i poprosisz o tlumacza to nie bedzie z tym problemu-jesli lekarz stwierdzi ze potrzeba ci jest pomoc psychologa czy tez psychiatry to skieruje cie do specjalisty-nie boj sie tego-oni ci pomoga-a zawsze bedzie obecny przy tym tlumacz bo tak jest juz teraz kiedy jestes zagranica i nie znasz jezyka-nie bardzo wiem w jakim jestes kraju ale w wiekszosci tak juz teraz jest.sprobuj tak zrobic bo jesli masz depresje to ona sama nie minie-nie odejdzie,tylko bedzie sie poglebiac.musisz zaczac to leczyc.pozdrawiam cie cieplo.

hhhmmm,skad ja to znam:mam to samo-moje miasto wywoluje we mnie poglebiajaca sie depresje,kiedy stad wyjade to od razu jest inaczej,nawet nie wychodze na spacery bo gdzie?jak kazde miejsce kojarzy mi sie z czyms ponurym i zlym a nie wspomne ze ci sami ludzie wokol doprowadzaja mnie do totalnej zalamki i dlatego kolo sie zamyka-siedze w domu i juz nie chodze nigdzie i z nikim sie wogole nie spotykam i to jest coraz powazniejsze-albo zmienie miasto i zaczne zyc albo juz tak to bedzie wygladalo do konca zycia.to koszmar-jak najgorszy sen z ktorego nie mozna sie obudzic.

ja osobiscie uwielbiam steeping,ti-chi i mam nadzieje ze zaczne znow chodzic na zajecia. masz racje z tym ze to pomaga-bo robiac cos-nie myslimy o naszych zmartwieniach,zalamkach itp.pozdrowionka dla biegnacej po zdrowie:)

ojej,to wiesz co?jesli nie bawisz sie dobrze na tego typu imrezach a ona tak to nie mas sie czym zamartiwiac i naprawde nie musisz sie dolowac ze tak sie stalo ze nie wyszlo na tej imprezie bo najprawdopodobie nie mialbys o czym z nia rozmawiac gdybyscie byli w plenerze czy gdziekolwiek bo widocznie dziewczyna jest typu"zabawowego"ze tak powiem i nie ladnie sie zachowla w stosunku do ciebie ze cie zostawila samego przy stoliku.Mysle ze powinienes poszukac dziewczyny z ktora mialbys o czym pogadac,o podobnych zainteresowaniach a tamta dziewczyna nie zawracac sobie glowy bo nie jest tego warta-zobacz ile przez nia sie nacierpiales.to nie prawda ze nie potrafisz rozmwaic z ludzmi a tym bardziej z dziewczynami-zobacz-tu na forum jakos ci idzie wiec nie jest tak zle-tylko wiecej wiary w siebie a bedzie dobrze-naprawde-uwierz w siebie!a to polowa sukcesu.powodzenia.3maj sie cieplo.

oj jak ja wiele bym dala by sie przmoc i zaczac znow cwiczyc,robic cokolwiek,zeby miec checi.u mnie na razie to jest tak ze czuje sie jak flak i niemam sily nic robic.trwa to juz bardzo dlugo a wiem ze sport naprawde by mi pomogl bo tak jak napisaliscie kiedy czlowiek cwiczy to czuje szczescie i wogole calkiem inaczej sie wtedy czuje psychicznie.ale jak to zrobic by znow chciec?jak siebie sama zawlec gdziekolwiek,jak na sile sie do tego przekonac?

dlaczego tak piszesz?czy cos strasznego sie tam wydarzylo?moze to tylko ty wyolbrzymiasz cala sytuacje?piszac tu sprawiasz wrazenie normalnego zwyklego czlowieka wiec dlaczego mialaby z toba nie rozmawiac a tym bardziej ty mialbys sie do niej nie zwrocic z tym co cie gryzie?

Jak wygląda pierwsza wizyta u psychiatry?-jest tu taki temat-poczytaj a z pewnoscia zmienisz zdanie na temat pomocy lekarza.a jesli chodzi o rodzicow to wierz mi-zrozumieja cie i z pewnoscia pomoga-tylko przestan sie wstydzic i bac-to twoje zycie i twoje zdrowie a czego najbardziej pragna rodzice?wlasnie twego zdrowia-daj sobie pomoc-wyciagnij do niech reke-a moze wspolna terapia?mysle ze bedzie dobrze.powodzenia.

przedewszystkim nie zamartwiaj sie!zobacz ile tu jest osob ktore maja takie same problemy,tu nie jestes jakis "inny"-jestes taki jak my,czyli normalny,wrazliwy i uczuciowy.Mysle ze ta dziewczyna swoja ignorancja wpedzila cie w te sytuacje w ktorej sie znalazes ale muisz pamietac ze to nie koniec swiata i nie tylko ta jedna dziewczyna jest na swiecie.skoro zaprosiles ja na studniowke a ona nawet sie nie wysilila by byc mila i dobrze sie bawic oczywiscie w twoim towarzystwie to uwazam ze nie jest warta twyh lez.nie placz,nie lam sie nie doluj.nie bardzo wiem jak sie ona tam zachowywala ale mysle ze powinna byc ci wdzieczna ze to wlasnie ja zabrales na tez wazny"bal".nie rozpamietuj tego w kolko-wiem ze latwo powiedziec a gorzej zrobic-ale moze pogadaj z nia-tak poprostu-moze jest jakas szansa?nie wykonujac zadnego ruchu,nie dowiesz sie czy tak naprawde sytuacja jest az tak tragiczna.3maj sie!

ja niestety zmagam sie z tym samym od 3 lat i jak na razie nie udalo mi sie z tego wyjsc. wiec witaj w klubie:)

och Ewo to sa 3 lata a syna mialas 22 wiec naprawde potrzeba czasu by nabrac do tego dystansu choc wiem ze to zle brzmi ale widzisz?masz jeszcze dzieci i dla nich musisz tak jak napisalas zyc normalnie.Wiem ze bol nie mija tak samo jak milosc kochana i dlatego ciagle tesknisz,ale sama widzisz ze to nie odda ci twego syna Ewo.Wiem ze zadreczasz sie nawalem pytan dlaczego,dlaczego wlasnie on?dlaczego moje dziecko i choc nie znam szczegolow zdarzenia bo to najmniej wazne to rozumiem cie doskonale bo kazdy zawsze zadaje sobie to pytanie kiedy w jego zyciu wydarzy sie tragedia,kiedy ktos od nas odchodzi.Wiem ze meczysz sie i udajesz przed rodzina ze jest juz ok ze jest ci lepiej ale nie powinnas,powinnas isc do psychologa,duzo o tym rozmawiac-on ci pomoze zniesc to,poukladac w glowie i sercu to wszystko co teraz tak strasznie boli.Ja stracilam kogos kogo kochalam i wiem ze to jest cos czego nie da sie zapomniec jedynie z biegiem lat jakos przestaje to byc rozrywajacym bolem w sercu choc milosc i tesknota pozostaja na zawsze bo bol, jaki przezywamy jest juz dozgonny.Ewo sproboj terapii,mysle ze to dobre rozwiazanie i nie mysl ze skoro uplynelo tyle czasu to juz nic ci ona nie da-mysle ze da-pozwoli zrozumiec i odpoczac od tesknoty,bolu.nie czuj sie Ewo winna ze moglabys zaczac sie znow usmiechac,pracowac,zyc normalnie bo mysle ze twoj syn by tego chcial.Tak strasznie mocno ci wspolczuje-laczac sie z toba w bolu Ewo i mam nadzieje ze terapia pomoze ci wyjsc z tego co czujesz i pomoze zyc z pamiecia,miloscia do syna ale ze bol odejdzie bo to jest mozliwe po dobrej terapii.pozdrawiam cie serdecznie Ewo.

witaj Ewo.nawet nie wiesz jak strasznie mocno calym sercem ci wspolczuje.jedyne co nasuwa mi sie teraz to to ze chcialabym cie przytulic..tylko w ten sposob jakos pomoc.niema nic gorszego jak utrata dziecka i doskonale wiem co czujesz.nie potrafie wyrazic jak strasznie mi przykro.trafilas na dobre forum,jest tu duzo ludzi z ktorymi mozesz sie podzielic swoim bolem i kazdy cie zrozumie.doprawdy gdybym mogla wzialabym troche tego bolu na siebie bo wiem jak ci ciezko i jak bezsilna jestes w tym momencie i dlugo tak bedzie..jedyne co moge powiedziec to ze czas goi rany jednakze nigdy ich nie wymaze z pamieci.musisz byc silna,starac sie przynajmniej wiem ze latwo to powiedzec a gorzej zrobic ale mam nadzieje ze to forum choc troche pomoze ci w twej rozpaczy.sciaskam cie mocno.

wiesz,ciezka sprawa bo ja i wiekszosc ludzi tu na forum cierpi z powodu bezsennosci dlatego ciezko powiedziec co moze byc przyczyna sennosci,moze jakies leki?bierzesz jakie leki?doprawdy niemam pojecia-chyba ja ci nie pomoge,ale mam nadzieje ze ktos trafi w sedno i postawi dobra diagnoze ktora tobie uratuje zycie:)mam na mysli lekarza oczywiscie.3maj sie cieplo. [ Dodano: Sob Lut 03, 2007 11:24 pm ] http://commed.pl zagladaj jeszcze na to forum czasem moze gdzies tam znajdziesz podobne objawy.powodzenia.

no tak,ale zrozumialam ze noca siedzisz do pozna ,moze zle odczytalam.Wiesz?jak czytam wszystkie twoje objawy to tak jakbym siebie widziala kilka lat temu.ja mysle ze w duzej mierze ten kregoslup odpowiedzialny jest za bole glowy bo tez tak mialam,mialam stany lękowe a kiedy sie denerwowalam bolala mnie strasznie glowa,bylam u neurologa i diagnoza-bole napieciowo miesniowe bo tez mam w odcinku szyjnym skrzywienie.pozniej doszla niedoczynnosc tarczycy.astma,deprseja itp.wiec wiem co czujesz.wiem jak jest kiedy ma sie tyle dolegliwosci na raz.to koszmar!przejdz sie do psychologa ona jesli stwierdzi ze potrzebne sa leki wysle cie do psychiatry a to nic strasznego w porownaniu z tym co teraz przechodzisz..glowa do gory! aha i wazne jest jeszcze czy wydarzylo sie cos w twoim zyciu co mogloby spowodowac zly stan umyslu,ducha,zalamanie,czy tez spowodowane jest to twoimi chorobali i bolem?

sprobuj jeszcze raz zbadac tarczyce,krew na tsh,a ppozniej jesli wynik bedzie ok to przejdz sie do psychologa,bo kilka twoich objawow to moga byc objawy depresji ale niektore wcale do niej nie pasuja wiec moze to byc cos polaczone-jakies dwie choroby-ale wiedz ze w chorobach tarczycy mozna miec wlasnie depresje jakos ze tak powiem skutek uboczny,a opis drzenia rak,potliwosc,bezsennosc,bole glowy,ze jestes slaby,brak sily, to przypisalabym tarczycy.a jesli chodzi tylko o przygnebienie itp to podobne do depresji ale w chorobach tarczycy tez to jest bo idzie to w parze.wiem to po sobie bo mam chora tarczyce i czesto badam poziom tsh bo od tego zalezy moje depresyjne samopoczucie w duzej mierze.Jesli zas chodzi o to ze wieczorem czujesz sie lepij?trudno powiedziec?bo moze masz depresje dwubiegunowa?naprawde ciezko okreslic-udaj sie do lekarza albo psychiatry ale ja na poczatek polecialabym psychologa-bo rozmowa duzo wyjasni-po co od razu sie truc lekami?pozdrawiam.

witaj.a czy robiles badanie tarczycy?tsh?bo wszystkie twoje objawy to jakby zaburzenia tarczycy,ja mialam to samo,ale tez moze to byc wynikiem tego bolu kregoslupa bo moga to byc bole napieciowo miesniowe,takowe tez mialam-co zwie sie migrena,troche to smieszne ale od tego sie u mnie zaczelo.Jestem ciekawa czy badales tarczyce?musisz isc do endokrynologa bo wszystkie twoje opisane dolegliwowosci to objawy zaburzenia pracy tarczycy.Nie napisales jeszczse tylko jak jest z jedzeniem?bo to tez wazne.Ja na twoim miejscu zaczelabym od tego badania.pozdrawiam.

bardzo skromnie to opisales i troche niejasno bo ona ma depresje czy ty tylko myslisz ze ma?bo to wazne.napisz cos wiecej na ten temat-jakie masz z nia problemy i czy chodzi do lekarza?pozdrawiam.

witam.Czy jest ktos z Suwalk?czy naprawde jest tam osrodek leczenia depresji?czy cos Wam wiadomo na ten temat?bardzo prosze o pomoc.

Witam.Czy jest na forum ktos z Suwalk?bardzo prosze o podpowiedz czy naprawde jest w Suwałkach jakis osrodek i to podobno super w ktorym skutecznie lecza depresje przez orkes 3 miesiecy.Bedac w szpitalu dowiedzialam sie wlasnie o tym osrodku ale nie dostalam skierowania ale kolezanka pojechala i nie dostala sie bo byla po pr.sam.a podobno mozna sie tam dostac tylko kiedy chce sie bardzo wyleczyc.Pomozcie jesli jestescie z okolic-czy to prawda?

ach Różo,widzisz?nie jest zle.Ja osobiscie nigdy nie zwracalam uwagi na ludzi i zawsze robilam to co chcialam i z ubiorem i z zachowaniem ale ja jestem wlasnie taka jakas inna,wyglad malej dziewczynki,czesto zdarza mi sie w sklepach ze mowia dziecko przesun sie itp.hihihihi,mnie to pochlaebia ale jest to tez czasem uciazliwe bo traktowanie mnie wciaz jak male dziecko to wkurzajace bo czasem chcialabym powaznie wygladac ale tak jak napisalas nie widze siebie w garsonce,kapeluszu..hihihihi chyba ze kowbojskim:)ciezko jest takim kobietom jak my ktore wciaz sa mlode i z wygladu i duchem a ludzie patrzac z boku mysla ze nam to nie przystoi-ale to tylko znajomi bo jesli tylko gdzies wyjade to jest super i nikt nic nie mowi..spoleczenstwo polskie jest bardzo konserwatywne a ja nienawidze tego slowa!i postawie wykrzyknik!chce sie czuc mlodo,chce byc mloda i bede sie tak ubierac i zachowywac bo tak mi dobrze,niech sie inni przyzwyczaja,ale mysle ze juz to zrobili:)super Różo-ze takie jestesmy bo nasza mlodosc bedzie w nas na zawsze-i nie dajmy tego w sobie zabic zlym i zgryzliwym i co najwaznieszje zazdrosnym ludziom.Sciskam cie malolatko:)hihihihihi

witam.Zgadzam sie niestety z Gina bo ja tez uwazam ze w takim przypadku tylko szpital pomaga bo jest tam sztab lekarzy ktorzy zajma sie przypadkiem indywidualnie i zglebia przyczyny takiego zachowania-wczesniej czy ppozniej uda sie go z tego wyciagnac.Prosze sie nie obawiac ze cos sie jemu tam stanie-sama bylam w szpitalu dwukrotnie i jakos zyje i sobie radze.Mysle ze to jedyne rozsadne rozwiazanie.Pozdrawiam. aha.a zachowanie takie spowodowane jest braniem narkotykow-to sa nastepstwa dlatego tez wazne jest by lekarz o tym wiedzial.

och Różo chyba nikt Cie nie zrozumie tak dobrze jak ja-bo Twoje odczucia sa moimi w 100%.Pozdrawiam Cie cieplo i tylko tyle powiem bo tylko my wiemy o czym mowimy:(