jaga70

Wczoraj odkryłam co mi jest i wiem, dlaczego moja terapia nie działa

Zobaczę, co tam napisałeś. Zagadnienia islamu nieco mnie intersują.

Zobaczę, co tam napisałeś. Zagadnienia islamu nieco mnie intersują.

Ja stosuje, zajmowanie czasu wszystkim tylko nie zarciem... Kika dni się uda, a kilka dni znów wpiepszam, na szczęscie nie tyję ale i nie chudnę

Ja stosuje, zajmowanie czasu wszystkim tylko nie zarciem... Kika dni się uda, a kilka dni znów wpiepszam, na szczęscie nie tyję ale i nie chudnę

to już ponarzekać nie można ale chodziło mi o takie tematy jak katoterroryzm, islamoterroryzm i temu podobne, no ale to nie forum polityczne może dlatego. Ja w ogóle nie widziałam tu takich tematów...

to już ponarzekać nie można ale chodziło mi o takie tematy jak katoterroryzm, islamoterroryzm i temu podobne, no ale to nie forum polityczne może dlatego. Ja w ogóle nie widziałam tu takich tematów...

Mam podobnie, jak znajdziesz radę, daj znać...

Mam podobnie, jak znajdziesz radę, daj znać...

Dla mnie to trochę brzmi jak bełkot, sorry...

Dla mnie to trochę brzmi jak bełkot, sorry...

Czasem bez leków nie da rady.

Czasem bez leków nie da rady.

U mnie bylo tak samo. Wstrzymalam sie i obylo sie bez ale ja bylam sama i moje jazdy nie wplywaly na nikogo. Ja bez leków nie śpię i ciągle płaczę, mam wiecznego doła, bez powodu.

U mnie bylo tak samo. Wstrzymalam sie i obylo sie bez ale ja bylam sama i moje jazdy nie wplywaly na nikogo. Ja bez leków nie śpię i ciągle płaczę, mam wiecznego doła, bez powodu.

No może źle się wyraziłem ale chodziło mi o to, że jeżeli choroba tak naprawdę da po D-e ale tak naprawdę, nie ma wtedy znaczenia co przyniesie ulgę terapia czy leki a najlepiej to i to i jeszcze iść do kościoła po natchnienie. I czego tu się wstydzić, tego to już zupełnie nie rozumiem, że jestem chory i walczę o własne życie ? Ja właśnie często ostatnio rozmawiam o własnej chorobie gdyż wysiada mi pamięć krótka i strasznie jestem senny oraz trudno mi się skupić na mojej pracy i o dziwo wszyscy to rozumieją a 50% chodzi do psychiatry . Ale nie każde sodowisko to roumie, masz dużo szczęscia , zwałscza w pracy tacy ludzie chorzy rzadko cieszą si e zrozumieniem.

No może źle się wyraziłem ale chodziło mi o to, że jeżeli choroba tak naprawdę da po D-e ale tak naprawdę, nie ma wtedy znaczenia co przyniesie ulgę terapia czy leki a najlepiej to i to i jeszcze iść do kościoła po natchnienie. I czego tu się wstydzić, tego to już zupełnie nie rozumiem, że jestem chory i walczę o własne życie ? Ja właśnie często ostatnio rozmawiam o własnej chorobie gdyż wysiada mi pamięć krótka i strasznie jestem senny oraz trudno mi się skupić na mojej pracy i o dziwo wszyscy to rozumieją a 50% chodzi do psychiatry . Ale nie każde sodowisko to roumie, masz dużo szczęscia , zwałscza w pracy tacy ludzie chorzy rzadko cieszą si e zrozumieniem.

W sumie możesz mieć rację, ja się chyba w trochę lepszych czasach znajdowałam w wieku lat 20 do 30, miałam dużo sczęścia i trochę rozumu. I jakoś udało mi się pożyć.

W sumie możesz mieć rację, ja się chyba w trochę lepszych czasach znajdowałam w wieku lat 20 do 30, miałam dużo sczęścia i trochę rozumu. I jakoś udało mi się pożyć.

A dla mnie najpiękniejszy... Nie maiałam wtedy żadnej cholernej depresji czy onnego świństwa.

A dla mnie najpiękniejszy... Nie maiałam wtedy żadnej cholernej depresji czy onnego świństwa.

To dobrze, krócej roznoszą swoją zarazę. -- 14 mar 2013, 23:55 -- no, ja też się nie mogłem doczekać Matko, to jakoś tak brzmi jakbyscie do pełnoletności czekali

To dobrze, krócej roznoszą swoją zarazę. -- 14 mar 2013, 23:55 -- no, ja też się nie mogłem doczekać Matko, to jakoś tak brzmi jakbyscie do pełnoletności czekali