Badziak

Nie, dopiero mam zamiar powiedzieć o tym lekarzowi, bo niedługo wybieram się do psychiatry, choć w innej sprawie. A w jakiej sprawie? Masz jeszcze jakieś inne objawy?

Też jestem zainteresowana Twoim wiekiem. Ciekawość

W sumie tak się zastanawiam... I nie dziwię się, że lekarz przepisał Ci leki przeciwpsychotyczne (promazyna). I że ten Fluaxol Ci pomógł. To wygląda na urojenia ksobne (odnoszenia): Czyli właściwie Twoim problemem nie są lęki tylko uczucie otępienia po lekach, które musisz przyjmować. Zajrzyj tu: http://szybkanauka.net/suplementy Z leków na receptę to leki nootropowe np. piracetam.

Bo nie napisałeś nic oprócz enigmatycznego 'mam lęki', a argumentując to podałeś sytuację, która nie świadczy, żebyś je miał. Od diagnozowania jest tu psychiatra, a to była moja prywatna opinia. Polecam konsultację z lekarzem. Gatunek ludzki wykorzystuje zaledwie 10-15% potencjału mózgu i nie ma na to leku.

O matko... Idź do psychiatry. On Ci wszystko łopatologicznie wyjaśni i sam ustali co będziesz brał. Zresztą wątpię czy w ogóle jakieś leki są Ci potrzebne. Żaden lek nie podziała na Ciebie tak intensywnie jak podziałała amfetamina i żaden lek nie sprawi, że będziesz miał niewiadomo jaką 'gadkę'.

Mam Firefoxa i też mam taki napis. Na początku mnie to wkurzało, ale już się przyzwyczaiłam.

Kilkakrotnie wspomniałeś o dusznościach - robiłeś spirometrię? Co to była za choroba dermatologiczna?

A jak to się ma do choroby afektywnej dwubiegunowej?

Nie może i nie powinien. Żeby przeprowadzać terapię trzeba mieć certyfikat towarzystwa psychoterapeutycznego. Czyli trzeba być psychoterapeutą, a nie psychologiem. Psycholog może co najwyżej wysłuchać i pokierować. Psychiatra przepisuje leki. Do psychiatry nie trzeba skierowania, na terapię trzeba.

Przybijam Oby nasze objawy odeszły w zapomnienie.

Zanik głodu narkotykowego... Alkoholowego również? Brzmi jak naprawdę cudowny środek.

Akurat jesli chodzi o seks, to da sie jak najbardziej, a wiem co mowie, bo mialam wlasnie nerwice w wersji classic :) Niby temat wiara a seks No ale o seksie piszemy No nie jestem przekonana do tego co piszesz . Przykładowo osoba ma lęk przed ludzmi to jak to można mówić o jakichkolwiek kontaktach seksualnych. Mam zaburzenia depresyjno-lękowe z elementami fobii społecznej. I już spieszę ze sprostowaniem. Otóż z lękiem przed ludźmi można mieć udane życie seksualne. Ja np. mam tak, że owszem boję się ludzi, ale w momencie kiedy mój obecny partner się we mnie zakochał (czyt. zaakceptował mnie bezwarunkowo) potrafiłam się przed nim otworzyć i nie czułam takiego wielkiego lęku. U mnie fobia to właśnie lęk przed brakiem akceptacji. A kiedy widziałam jak jest mną zafascynowany to nie miałam oporów przed wchodzeniem z nim w bliskie relacje. Pożycie nam się układa. Paradoksalnie w towarzystwie nie odzywam się zupełnie, nie wchodzę w przyjaźnie, z większości kontaktów się wycofuję, za to w sypialni czuję się jak ryba w wodzie. Nagle ginie szara myszka i wychodzi kocica. Cieszę się, że chociaż z tym nie mam większych problemów, choć oczywiście wiem, że nie u każdego fobika tak jest.

Wszyscy tu o tomografii, rezonansie... A EEG? Przecież szumy w uszach mogą być objawem padaczki. Nie każda padaczka kończy się napadem drgawkowym. Są takie w których chorzy co jakiś czas czują dziwne zapachy albo słyszą szumy. Zaburzenia psychiczne (np. nerwicowe) też w jakiś sposób powiązane są z tą chorobą. U epileptyków odsetek nerwic, depresji itd. jest o wiele wyższy niż w przeciętnej populacji. Zresztą nic dziwnego, bo epi to choroba mózgu.

I całe szczęście. Gdzie byśmy dzisiaj byli gdyby nie ta ciekawość?

Ciekawostka. Na stronie uniwersyteckiego szpitala w Krakowie jest dekalog pacjenta i można w nim wyczytać to: Osobiście nie zgadzam się z tym. Dodatkowa wiedza jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Przypomina mi to sytuację z wychowaniem seksualnym w szkole. Rodzice panikują jakby fachowe informacje miały sprawić, że pociechy zanadto zainteresują się seksem. Tymczasem właśnie takie lekcje mogą pomóc w uniknięciu kolejnej małoletniej ciąży. Tak samo jest z leczeniem - lepsze książki medyczne niż ulotka z apteki reklamująca lek. Trzeba przy tym pamiętać, że nie jesteśmy alfą i omegą, ale sami znamy najlepiej nasz organizm.

Też się nad tym zastanawiam.

To, że powinno się ignorować natrętne myśli i pozwalać im płynąć zamiast z nimi walczyć jest faktem. Paradoksalnie ta metoda prowadzi do pozbycia się ich.

Seroxat raczej się dla mnie nie nadaje. Śpię po 12 godzin, chodzę senna (mam tak od dziecka), muszę się wspomagać Red Bullami, kawami, a dużo osób przy paroksetynie odczuwa silną sedację jako skutek uboczny stosowania. Tak się zastanawiam czy te dwa miesiące to nie było za krótko na działanie przeciwlękowe esci, ale i tak nie mogłabym go dłużej stosować ze względu na cenę (jestem biedną studentką ). Poczekam aż sertralina się rozkręci.

Na mnie działał świetnie (15mg - Depralin)! Działanie przeciwdepresyjne rewelacyjne, przeciwlękowe żadne. Już po trzech tygodniach przestałam płakać (zupełnie, a wcześniej płakałam codziennie), ból psychiczny ustał, łatwo mi się wstawało, byłam radosna, zadowolona z życia, poprawiła mi się koncentracja (co na studiach jest dość istotne). Ogólnie depresja odpadła, neurotyzm spadł do zera. Chętnie bym przy niej została, ale ze względu na wysoką cenę (ok. 45zł za opakowanie) i brak działania przeciwlękowego (fobia społeczna) musiałam zrezygnować. Brałam dwa i pół miesiąca. Teraz testuję sertralinę i szału nie ma.

A ja bardzo lubię czytać Vi za jego zainteresowanie innymi ludźmi i ich problemami, za dociekliwość i chęć pomocy każdemu. Także Asię i Monikę za rozbudowane posty.

Dobrze powiedziane!

kasiątko, wyprowadź się. Masz dobrą sytuację materialną to dasz sobie radę. Zacznij żyć własnym życiem.

A próbowałeś innych leków przeciwbólowych?

Nie czytałam całości, ale początek przywodzi mi na myśl Incepcję. Wszystko jest snem.

Jeśli znasz angielski to warto przeczytać o tym na angielskiej wikipedii http://en.wikipedia.org/wiki/Arnold%E2%80%93Chiari_malformation Co takiego robi, że nie wiesz czego się po nim spodziewać?