*Monika*

Depakiniarz, Czyli wygląda na to, że dysfunkcje pojawiły się w okresie dojrzewania, a Ty nauczyłeś się funkcjonować wbrew trudnościom... W poprzednim wątku wypowiadałam się na temat potrzeb człowieka wg schematu i poziomów Masłowa... przepraszam, że zapytam, ale czy Twoje dzieciństwo przebiegało wedle normalnego schematu funkcjonowania? Mam na myśli zabezpieczenie podstawowych potrzeb względem Ciebie przez Twoich rodziców tj. potrzeba miłości, akceptacji, bezpieczeństwa etc...

Reiben, Może będzie tak, że aby depresja puściła musisz się najpierw zmotywować sam... wiem, to ciężkie, ale nie nieosiągalne..., a motywacja będzie takim budulcem do wszystkich, następnych Twoich działań...

Reiben,

Depakiniarz, No tak... takie funkcjonowanie uzależnia od swojego stanu, jest przeszkodą w realizacji celów... zawsze zastanawiałam na ile podejście do życia w chorobie jest wytyczną, a na ile koniecznością... Mam na myśli wizję dwutorową:tą, w której człowiek chorował od zawsze i nauczył się pewnych schematów funkcjonowania nie wiedząc, że choruje i taką, w której wiedział, że choruje i od zawsze podporządkowywał swoje działania zaburzeniu bo nie widział innego wyjścia.

Depakiniarz, straszliwe to zaburzenie, zresztą... każda dysfunkcja, która powoduje, że człowieka ogarnia marazm jest porażką...

Depakiniarz, Mam nadzieję, że Twój stan poprawi się... Życie bez pasji jest bezbarwne, bezsensowne, szare i bez wyrazu...

Jejku... sens istnienia trzeba znaleźć dla siebie... Wiem..., może chodzi Tobie o motywację?

Depakiniarz, A nie boisz się, że życie z dnia na dzień przypisze Cię do tzw. życia bez celu, planów i marzeń? N, chyba, że to "życie z dnia na dzień" ja nieadekwatnie odbieram... Czyli... Można mieć plany i marzenia bo fundusze nie wpływają w tym wypadku na ich realizację

Depakiniarz, wybacz mą ciekawość... zastanawiam się jak Ty utrzymasz się z tej renty... masz tyle wydatków, a jesteś sam... bo domyślam się, że nie są to kokosy... Zawsze jest jakaś alternatywa... można popracować dodatkowo, jeśli samopoczucie nieco się poprawi..., ale mając stale uposażenie zawsze to jakaś namiastka... Trzymam kciuki za pozytywne załatwienie sprawy...

Wskaż proszę który to post... to poprawię

wieslawpas, Zwykła reklama

0Rh+, Ech... no wiesz... nie zna mnie po prostu osobiście

Oj... już dawno tak spontanicznie nie pojawił się na mojej twarzy uśmiech podczas czytania postów na tym forum Wiesz... można Cię porównać do takiego małego, osamotnionego kotka, który syczy kiedy chce się go pogłaskać... Słonko... idź na porządną psychoterapię...

Witaj Można wiedzieć od kiedy bierzesz leki tego typu i czy przed braniem tych leków miewałeś stany, które opisujesz podczas w/w farmakoterapii.

Niktita, Słonko... prowokujesz do awantur, a później dziwisz się, że ktoś czuje się urażony. Wyrażaj proszę swoje emocje w nieco subtelniejszy sposób... bez wyzwisk, obrażania innych... Jesteś w stanie to zrobić? Postaraj się bo moja cierpliwość też się już powoli kończy...

Pomyśl dlaczego tak się dzieje, że wybuchasz? Odrzucenie jest odrzuceniem, ale tu chyba trzeba wgłębić się w problem... Nie wiem jaki był/jest u Ciebie... ktoś ważny dla Ciebie odrzucił Cię? Matka/ojciec? Może przenosisz te doświadczenia na wszystkie grunty i sfery swojego życia? Zastanów się nad tym... Ale skoro już to wiesz, że wybuchasz złością... to może warto zacząć się dystansować? Albo może właściwie reagujesz? Przecież mamy prawo do złości... Chyba, że wszystko podciągasz pod odrzucenie... mam na myśli, że wszystko się Tobie z nim kojarzy... Co znaczy dla Ciebie odrzucenie? Sprecyzuj dokładnie... bo odrzucenie jest dla mnie pojęciem bardzo obszernym, może daj przykład to spróbuję się odnieść. Psychoanaliza też jest przecież nurtem terapeutycznym, powinny być efekty. Jak długo na nią uczęszczasz?

mkl, psychodynamiczna jest efektywna, jest super!

Dlovyz, Witam Cię na forum. Jak może być przyczyna depresji brata? Domyślasz się może? Co takiego wydarzyło się, że popadł w ten stan?

Aurora92, To nie znieczulica. Ludzie chcą mieć z Tobą kontakt, ale musisz chcieć zastanowić się nad swoim byciem tu na forum i w życiu realnym... co jest nie tak, że po paru wymianach zdań... rezygnują. Napisałaś "mam to gdzieś"... to świadczy o Twojej znieczulicy na sugestie innych. Więc jak Ty możesz wymagać od innych, żeby traktowali Cię poważnie?

Aurora92 prosiłabym Cię o to, abyś ograniczyła troszkę swój słownik bo na forum wchodzą też kulturalni ludzie. Widząc Twoje wulgaryzmy... po prostu odstraszasz i zaniżasz poziom kultury osobistej ... swojej i forum... na prawdę weź to pod uwagę i pomyśl o psychoterapii.

Gdyby wszyscy cały czas skupiali się na mojej osobie... byłoby to męczące. Chciałbyś zwrócić na siebie uwagę, ale Słonko... tego nie możesz robić w taki sposób. Koleżanka wyżej Candy już napisała jak się zachowujesz. I to nie są tylko Jej obserwacje. Spróbuj grzecznie nawiązać rozmowę... jest tu tyle wątków... Osobiście nie toleruję chamstwa i powiem Tobie szczerze, że gdybym w taki sposób chciała zwrócić na siebie uwagę, to zdałabym sobie sprawę z tego, że nie mam żadnych szans... ale to ja... jestem starsza od Ciebie, mam prawo to już wiedzieć. Jeśli ktoś taki mówi do Ciebie w czym problem... to warto się nad tym zastanowić. Chodzisz na terapię?

Proszę zakończyć wypowiedzi "nie na temat" bo robi się niesmacznie

Marcosm, Też tak może być... Seks zbliża partnerów, a w połączeniu z silną więzią emocjonalną "zespala" ich związek jeszcze bardziej. Chociaż mogę też zgodzić się z Twoją tezą...

Jeśli się z tymi wnioskami nie zgadzasz... po prostu wyraź w tej kwestii swoje zdanie. Na tym też polega terapia. Na byciu asertywnym. To nic złego zaprzeczyć, jeśli się z czymś nie zgadzasz. To dobrze, że nie idealizujesz terapeutki. Czyli traktujesz ją jako fachowca... to ważne. I dobrze, że się otwierasz i mówisz o swoich trudnościach.

Myślę, że raczej dziewictwo... Marcinie? Niepraktyczne i ryzykowne z jakiego punktu widzenia?