*Monika*

Aria, ja bym mogła uprawiać sport jednocześnie kurząc

*Wiola*, Wstaw fotę

Ja dojeżdżam od 2,5 roku 15 km w jedną stronę. Ty masz czterokrotnie dalej.Bidulko! Ja też płacę 80 zł za każdą sesję. Parz na siebie kochana, a siostrze najwidoczniej jest dobrze tak, jak jest. Z powodu mamy i taty jest i przykro,wiem z autopsji jak to jest.

Laima, Kasiu, z pewnością wyglądasz dobrze, wcześniej byłaś chudzinką więc teraz wyglądasz pewnie sexi z tą 5-cio kilogramową nadwyżką.

Laima, Kasiu, no teraz to się wkurzyłam.... O jakiej diecie Ty myślisz, chyba o takiej, która powoduje tycie! Ty nie musisz się odchudzać!

Trzymam kciuki za Ciebie Kasiu:* Ty też się trzymaj Kasiu :* A mnie wkurza...że nie mam silnej woli, jeśli chodzi o dietę.

Lukaszekilllll, Ty chyba lubisz się bać. Po co to oglądasz? Ja mam troszkę więcej lat od Ciebie i też się boję oglądać takie filmy. Ale potrafię sobie przetłumaczyć, żeby nie oglądać, skoro się boję. Skoro Ty nie potrafisz...to posłuchaj się starszych od siebie

Słoniątko34, Witam Cię serdecznie na forum! Czuj się z nami tutaj dobrze!

Bellatrix, Oj Kasiuniu,....tyle masz tych choróbsk wstrętnych. Mam nadzieję, że to wszystko na tle nerwowym, że gdy uporasz się ze wszystkim, objawy ustąpią, czego Ci życzę Kasiu. :*

Bellatrix, Ojej Kasiu, nie wiedziałam, ze masz takie problemy zdrowotne. Przykro mi. Ale tak sobie teraz myślę, ze skoro da się z tym żyć, to nie ma tragedii, zwłaszcza, że można nauczyć się i przywyknąć do tych wszystkich zakazów i nakazów.

darek221, a te leki nie podrażniają żołądka? Strasznie współczuję tych dolegliwości. Jeśli leki nie działają tak jak powinny, może warto pójść do psychiatry po inne? Albo zagłębić się w przyczyny somatycznych objawów, czyli leczyć zaburzenia nerwicowe terapią?

Magda88, Hej Magdalenko! Niestety terapia nie jest czymś łatwym. Bardzo ciężko jest opowiadać o swoich trudnościach. Napisałaś, że masz syndrom DDA. Myślę, ze z powodu tego syndromu właśnie masz te "gratisy" w postaci lęków, zaburzeń depresyjnych. Tak jak wcześniej napisałam...dopiero jesteś na początku terapii. W trakcie terapii z reguły dowiadujemy się czegoś nowego na swój temat, niekoniecznie nam się to podoba. To takie zderzenie z rzeczywistością, może nie do końca jeszcze uświadomienie naszych trudności. Będzie dobrze, ale wytrwaj jak najdłużej w tym procesie terapeutycznym. Pisz co u Ciebie! Pozdrawiam! helenajanina, może jak te prochy nie działają, to oprócz nich dobrym pomysłem byłaby terapia jednak?

L.E., dlaczego boisz się brać tabex? Dwa miesiące to już coś. Podziwiam, mnie nie stać na wyzbycie się tego paskudnego nałogu

koi, Witaj na forum! Mam nadzieję, że u Ciebie już lepiej!

BrooklynBridge, po pierwsze raczej nie walczyć, tylko zaakceptować fakt, że masz te trudności i szukać przyczyn. Samo zawzięcie się i stosowanie do niełamania zasad nic nie da. NIeświadomie reagujesz w większości przypadków. A przyczyną jest z pewnością dzieciństwo, relacje z ojcem, matką. Myślę, że łatwiej byłoby Ci, gdybyś przepracowała na terapii emocje, które Tobie towarzyszą/towarzyszyły, poznała swoje mechanizmy w obecności terapeutki/terapeuyy, wtedy będziesz gotowa do pracy nad sobą. NIc innego mi do głowy nie przychodzi. Może jeszcze ktoś z użytkowników wypowie się w tym temacie.

Pokaż mi swój strój kąpielowy

BrooklynBridge, Witaj! Przebrnęłam przez ten obszerny post. Jesteś bardzo krytyczna w stosunku do siebie, ale w tym przypadku to chyba dobrze bo wiesz z jakimi trudnościami sobie nie radzisz. Rzeczywiście, Twój chłopak ma do Ciebie cierpliwość. Jestem sceptykiem, jeśli chodzi o radzenie sobie samemu z problemem, zwłaszcza, jeśli mechanizmy są już silnie utrwalone. Ewidentnie zachowania, które opisujesz nie są do zaakceptowania. Wiesz o tym. Spectrum zachowań, które opisujesz jest charakterystyczne dla DDA i DDRR, z tego co czytałam. Myślę, że dobry terapeuta by tu pomógł. A możesz napisać co sama robiłaś, żeby radzić sobie z trudnościami, które opisujesz?

gratuluję!

Vuli, Witaj Kingo! Straszna jest Twoja historia, bardzo Ci współczuję. Uważam, ze mimo zakazów mamy powinnaś zgłosić ten problem np. u wychowawcy czy szkolnego pedagoga, może u psychologa, jeśli jest w szkole. I opowiedzieć , że mama sobie nie życzyła, żebyś rozpowiadała, że masz/macie problemy. Matka ma ewidentnie problem z nadużywaniem alkoholu, sama też powinna skorzystać z terapii dla uzależnionych. Zapija alkoholem swoje nie radzenie sobie w sytuacji, kiedy została tak potraktowana przez ojca. Nie znam sytuacji dlaczego Twoi rodzice się rozstali. Ojciec powinien utrzymywać kontakt z Tobą i siostrą, to nic, że ma drugą rodzinę. Jesteś jak sierota...niby masz rodziców, a tak na prawdę ich nie masz. Czujesz się niechciana, odrzucona i niezrozumiana. Dach nad głową, jedzenie to nie wszystko, ale Ty o tym doskonale wiesz. Porozmawiaj z pedagogiem. Jego obowiązkiem jest reagowanie w takich sytuacjach. Jesteś w depresyjnym stanie, to poważna sprawa. Potrzebujesz pomocy, Twoja matka także.

ayanna, parę wskazówek dla Ciebie i rodziców jak załatwić nauczanie indywidualne: PROCEDURY ORGANIZACJI NAUCZANIA INDYWIDUALNEGO Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r. w sprawie sposobu i trybu organizowania indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży 1. Indywidualne nauczanie obejmuje młodzież, której stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia udział w zajęciach szkolnych. 2. Nauczanie indywidualne organizuje się na czas określony w orzeczeniu o potrzebie indywidualnego nauczania wydanym przez zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno – pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej. 3. Dyrektor szkoły lub wicedyrektor organizuje nauczanie indywidualne w sposób zapewniający wykonanie określonych w orzeczeniu zaleceń dotyczących warunków realizacji potrzeb edukacyjnych dziecka oraz form pomocy psychologiczno – pedagogicznej. 4. Dyrektor wyznacza nauczycieli, którym powierza prowadzenie zajęć nauczania indywidualnego i w porozumieniu z nimi ustala plan zajęć ucznia. Lekcje odbywają się co najmniej trzy dni w tygodniu. 5. Wyjątkowo, w uzasadnionych przypadkach, dyrektor może powierzyć prowadzenie zajęć edukacyjnych z uczniem w ramach nauczania indywidualnego nauczycielowi zatrudnionemu w innej szkole. 6. Zajęcia nauczania indywidualnego odbywają się w szkole w wyznaczonym pomieszczeniu, w domu ucznia lub w placówce wychowawczej w wymiarze 10 -12 godzin tygodniowo. O miejscu zajęć decyduje dyrektor/wicedyrektor, sugerując się zaleceniami zawartymi w orzeczeniu. 7. Rodzic ucznia ma obowiązek zapewnić właściwe warunki na prowadzenienauczania w domu ucznia – osobne pomieszczenie, ciszę i bezpieczeństwo. 8. Nauczanie indywidualne może odbywać się w szkole na wniosek rodzica,który nie może zapewnić w domu właściwych warunków na prowadzenie nauczania. 9. Dyrektor na wniosek nauczycieli może zarządzić prowadzenie nauczania indywidualnego w szkole, jeśli rodzice nie zapewnią właściwych warunków do prowadzenia lekcji w domu ucznia, a stan zdrowia ucznia na to pozwala. 10.W nauczaniu indywidualnym realizuje się treści wynikające z podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz obowiązkowe zajęcia edukacyjnewynikające z ramowego planu nauczania w gimnazjum dostosowane do potrzeb i możliwości psychofizycznych ucznia. 11.Dyrektor, na wniosek nauczyciela prowadzącego zajęcia indywidualnego nauczania, może odstąpić od realizacji niektórych treści nauczania objętych obowiązkowymi zajęciami edukacyjnymi, stosownie do możliwości psychofizycznych ucznia. 12.Zajęcia nauczania indywidualnego dokumentowane są w dzienniku elektronicznym. Nauczyciele uczący mają obowiązek wpisywać na bieżąco tematy zajęć i oceny z przedmiotów edukacyjnych. Wychowawca klasy czuwa nad dokumentacją. ZALECENIA SZCZEGÓŁOWE I. Rodzice, opiekunowie prawni. • Kierują wniosek do publicznej poradni psychologiczno –pedagogicznej o wydanie orzeczenia o potrzebie zorganizowania nauczania indywidualnego, dostarczając: a) dokumentację medyczną – zaświadczenia lekarza specjalisty, b) opinię wychowawcy klasy/ pedagoga szkolnego,uwzględniającą min. realizację obowiązku szkolnego. • Dostarczają orzeczenie o przyznaniu nauczania indywidualnego dyrektorowi szkoły wraz z podaniem. • Zapewniają właściwe warunki do prowadzenia lekcji w domu, jeśli dyrektor podejmie decyzję o realizacji nauczania indywidualnego w domu ucznia lub w placówce wychowawczej (dom dziecka). Zapewniają: a) osobne pomieszczenie, b) ciszę, c) bezpieczeństwo. • Informują szkołę o niemożności realizacji zajęć z powodu choroby ucznia lub ważnych spraw rodzinnych. • Zgłaszają dyrektorowi szkoły, że nie mogą zapewnić właściwych warunków na zorganizowanie zajęć w domu ucznia. • W przypadku, gdy dyrektor szkoły podejmie decyzję o zorganizowaniu nauczania indywidualnego w szkole, są zobowiązani kontrolować frekwencję dziecka na zajęciach. • Biorą odpowiedzialność za zachowanie dziecka na zajęciach. II. Dyrektor szkoły / wicedyrektor • Na czas określony w orzeczeniu poradni psychologiczno –pedagogicznej organizuje nauczanie indywidualne ucznia. • organizuje nauczanie indywidualne w sposób zapewniający wykonanie określonych w orzeczeniu zaleceń dotyczących warunków realizacji potrzeb edukacyjnych dziecka oraz form pomocy psychologiczno – pedagogicznej. • Określa miejsce realizacji nauczania indywidualnego po analizie orzeczenia poradni i warunków domowych ucznia. Nauczanie może odbywać się w szkole, w domu ucznia lub w placówce wychowawczej. • Wyznacza nauczycieli prowadzących zajęcia edukacyjne w liczbie 10 - 12 godzin tygodniowo i ustala z nimi planzajęć. • Dba o właściwy przebieg nauczania indywidualnego. III. Wychowawca • Pisze opinię o uczniu do poradni psychologiczno – pedagogicznej. • Współpracuje z rodzicami ucznia, informując ich o wszelkich uwagach związanych z przebiegiem nauczania indywidualnego, w tym zachowania ucznia na zajęciach i frekwencji na lekcjach, jeśli nauczanie odbywa się w szkole. • Współpracuje z rodzicami ucznia w celu kontroli sytuacji zdrowotnej, dydaktycznej oraz osobistej ucznia. • Informuje nauczycieli o przyczynach nauczania indywidualnego określonych w orzeczeniu w celu dostosowania treści programowych do realizacji przez ucznia. • Umożliwia uczniowi udział w zajęciach pozalekcyjnych, uroczystościach i imprezach szkolnych. • Współpracuje z pedagogiem szkolnym. IV. Pedagog szkolny • Zapoznaje rodziców z wymaganiami poradni psychologiczno – pedagogicznej dotyczącymi uzyskania orzeczenia o potrzebie nauczania indywidualnego. • Na prośbę rodziców/ opiekunów prawnych przygotowuje opinię o uczniu po konsultacji z wychowawcą klasy. • Przekazuje wychowawcy klasy kserokopię orzeczenia poradni psychologiczno – pedagogicznej o nauczaniu indywidualnym. • Udziela nauczycielom wskazówek do pracy z uczniem, uwzględniając stan chorobowy i zalecenia poradni psychologiczno – pedagogicznej. • Poznaje warunki życia i nauki ucznia w jego środowisku rodzinnym. • Otacza ucznia opieką poprzez: a) poznanie aktualnego stanu zdrowia oraz sytuacji osobistej i rodzinnej ucznia, b) rozpoznawanie potrzeb ucznia związanych z samorealizacją, c) współpracę z rodzicami / opiekunami prawnymi ucznia, d) współpracę z wychowawcą klasy, e) współpracę z nauczycielami. • Interweniuje w sytuacjach zakłócających przebieg nauczania indywidualnego zarówno ze strony ucznia, rodziców / opiekunów prawnych, jak i nauczycieli, informując o tym wychowawcę klasy i dyrektora gimnazjum. V. Nauczyciele • Ustalają wraz z wicedyrektorem plan zajęć ucznia. • Prowadzą lekcje w ramach nauczania indywidualnego w określonym przez dyrektora szkoły miejscu i czasie. • Dokumentują zajęcia w dzienniku elektronicznym. • O swojej nieobecności na zajęciach informują telefonicznie ucznia lub jego rodziców/ opiekunów prawnych. • Realizują z uczniem podstawę programową. • Dostosowują treści nauczania do sytuacji dziecka – jego stanu zdrowia. • Informują dyrektora szkoły o niemożliwości realizacji niektórych treści programowych ze względu na możliwości psychofizyczne ucznia. • O zakłóceniach w przebiegu nauczania indywidualnego informują wychowawcę klasy lub pedagoga.

Myślę, że to może być objaw odstawienny poprzedniego leku. Gdyby TK głowy Cię uspokoiło to też polecam. Ja natomiast zastanowiłabym się z jakimi trudnościami mam do czynienia. Bo widzisz, bóle serca mogły być objawem somatycznym nerwicy lękowej. A na nerwicę lękową sposobem jest też psychoterapia. Myślałeś o niej?

intel, Robson, tylko dyskutujemy. Myślę, że na terapii jeszcze nie przepracowałeś wszystkiego. No i nie wszystko z terapii przeniosłeś na grunt życia. Nie dziwię się, że wszystkiego w obecnej sytuacji przenieść nie możesz. To zrozumiałe. Ja tam mam nadzieję, że wyrok surowy nie będzie. Nie zapadła jeszcze klamka w tej sprawie, a i odwołać się pewnie też będzie można. Mam nadzieję, że Ci się poprawi!

intel, Robson, mi się wydaje, że to jednak te myśli związane z finałem sprawy. Niby o tym nie myślisz, wypierasz, ale jednak odbija się na Twoim stanie i objawach. Stąd depresja. Możesz z tym pójść do Twojej terapeutki?

detektywmonk, To zależy czy przez tą tajemnicę masz jakieś trudności. Ty decydujesz o czym chcesz rozmawiać. Czasem wychodzi na jaw to, ze coś ukrywasz ważnego. Różnie z tym bywa. sardyna, yhm, widocznie to kwestia umowna w poradniach. Jeśli chodzi się prywatnie to chyba nie ma możliwości kserowania notatek terapeuty. NIe wiem jak to jest, nigdy o tym nie myślałam.

phero nike, Błędy wychowawcze, żeby nie powiedzieć, że nieudolność. A dzieci powielają schematy rodziców. Może jeszcze ktoś z użytkowników tu zaglądnie i wypowie się w tym temacie.