Helvetti

mnie interesuje dojazd w drugą stronę, do Zagórza

sprawdziłam na mapie, gdzie to jest, dobra lokalizacja jak dla mnie. mama nadzieje, że dojazd również

W ogóle Czy masz prawo jazdy

Bardzo dużo. Lubisz pisać?

a wesoła, wawer?

madseason, palce?

ciekawie- film

Czy ktoś wie, w jakiej dzielnicy Warszawy najtaniej można wynająć mieszkanie/pokój?

BOŻEEEE (praktycznie) NIE MAM GDZIE MIESZKAĆ

Mój tata mówił, że diagnoza nie jest ważna W OGÓLE. a dla mnie jest. a to już bardziej skomplikowana sprawa...

Korba, dlaczego? Wiesz, że to niemożliwe, ale może warto spróbować maści na blizny -- 03 cze 2011, 12:35 -- buu, może inaczej: w najbliższym czasie sobie tego nie wyobrażam

Tnę się od pięciu lat. Nie wyobrażam sobie, że miałabym już nigdy tego nie robić.

Wiesz co? Ja myślę, że w leczeniu chodzi o to, abyś to Ty sama, NIEZALEŻNIE od reakcji oczekiwanej od drugiej osoby, potrafiła się odciągać od autoagresji, a raczej - dawać sobie prawo i przyzwolenie na złość, smutek, żal, osamotnienie i co tam jeszcze czujesz BEZ OGLĄDANIA SIĘ na drugą osobę. Innymi słowy, abyś to Ty sama nauczyła się dbać o tę dziewczynkę w Tobie. Bo to nie może być tak, że jak ktoś zrozumie i pogłaszcze to się powstrzymasz, a jak zbagatelizuje lub oleje to się potniesz (jakby w ramach "zemsty"). Oczywiście wiem, jakie to trudne, ale to o ten kierunek chodzi. To prawda, masz rację. Ze strony personelu też tak jest. To wkurwia, fakt. Że oni, jako osoby które leczą, nie dają sposobów. A ja na tym etapie ich nie znajdę. Ale masz racje, i ja o tym wiem.

Właściwie nie wiem, depresja? Chociaż już przyzwyczaiłam się że jest tutaj. Ale chyba samookaleczanie nie występuje tylko w z.o otwarty to nie tylko dzienny -- 03 cze 2011, 11:56 -- no, nie wywalili. pielęgniarka tylko raz, taka niefajna, groziła mi oddziałem zamkniętym.

[videoyoutube=aVs6oAnaTjI][/videoyoutube]

Miałam fajny tydzień. Włączam jedną piosenkę, i płaczę. No to nie jest normalne!

Mi się tak wydaje trochę przez moją mamę, więc tak, wiem że to moja paranoja, i że tak w istocie najprawdopodobniej nie jest. Ale mimo to myślenia nie da zmienić się tak łatwo.

A jeśli chodzi o moją terapię, mam wrażenie że wszyscy terapeuci (i lekarze psychiatrzy) mają wrażenie, że ja sobie problemy wymyślam. To przeszkadza w terapii

Zastanawia mnie, dlaczego temat "samookaleczenia" znajduje się w dziale "z.o" Mimo wszystko, z nożami czułam się bezpieczniej niż bez nich. Wiedziałam jak zareaguję, znałam siebie. Teraz nie wiem nic. A co, jeśli będę miała ochotę i brak możliwości zrobienia? Co wtedy?...

swoją drogą, ciekawe kto ma najwięcej

Lady_Beznadzieja, można wiedzieć w jakiej częsci Gdyni mieszkasz?

iskra

Pytanie jak w temacie. W necie znalazłam to: http://abcszczepienia.pl/pytania/czy-po-szczepionce-przeciw-tezcowi-mozna-spozywac-alkohol I nadal nie jestem pewna.

Jadąc na oddział miałam dziesięć ostrzy. Po pocięciu się, i załamaniu, w dyżurce pielęgniarka kazała mi oddać. Oddałam trzy. Kilka dni później na społeczności rozwinął się temat samookaleczania. Dziewczyny postanowiły, że oddamy wszystko. Oddałam kolejne 7 plus golarki, tak jak i one. Wiem, że w każdej chwili mogę pójść do sklepu i kupić. Wolę cierpieć fizycznie, niż psychicznie. Patrząc na swoje ręce, gdy jestem w obecności osób zdrowych, jest mi wstyd, zakrywam to długimi rękawami. A nawet w obecności osób z sąsiednich oddziałów staram się nie pokazywać. Na moim oddziale chodzę czasem (dopiero po zagojeniu ran) w krótkim rękawku, mimo iż staram się nie. Całe życie miałam przy sobie w każdym momencie ostrze, dziwnym uczuciem dla mnie jest nie posiadanie czegoś takiego.

Jestem bardzo ee strachliwa, jeśli chodzi o horrory