Alienated

Spotkałem dziś kogoś chyba zbyt wrażliwego... Chyba zbyt rozdartego od środka... Chyba zbyt szczerego... I chyba mnie to wkurza...

Lubię... Co chciałabyś/chciałbyś w sobie zmienić?

Nie wiem czy to sport ekstremalny, ale kiedyś myślałem o wspinaczce skałkowej;) Dlaczego nie spróbujesz tego kontaktu odnowić?

Nie lubię... Za kim tęsknisz?

Nie wiem... Coś sobie zaraz pewnie przygotuję... Też powoli zmykam... Do miłego! Jaki jest Twój najgorszy nałóg?

Nie mam żadnych planów... Próbuję wygoić usta przed weekendem, ale chyba nie zdążę, więc nic się raczej nie wydarzy... Nie masz problemów w związku z tym jednym dredem na głowie? W sensie dbałości o higienę etc...?

O! To super jeśli jesteś w stanie czerpać z pisania jakieś korzyści materialne! Kuzyn niedawno wydał książkę, ale pojęcia nie mam jak to się ma do jego pomysłu z zarobkowaniem w ten sposób... Ogólnie mało interesuję się sportem. Bardziej dla rekreacji jeśli już. W innym wymiarze i z innymi motywacjami... Masz już jakieś plany na weekend?

Przyszło mi do głowy, że dobrze byłoby nad sobą popracować, ale miałem ostatnio trochę problemów ze zdrowiem, więc to takie gdybanie na chwilę obecną... Co motywuje Cię do pisania książki?

Kiedyś znałem jedną babkę, która była morsem... Pojęcie nie mam jak oni mogli wchodzić praktycznie zupełnie swobodnie do tej lodowatej wody... Pijam czasami herbatę Liptona z butelki... Albo wody smakowe... Czyli rozumiem, że formę masz dobrą?

sailorka, No właśnie... Gdzie?

Nie. Nie jestem zmotoryzowany... Co rozumieć przez stwierdzenie, że nigdy nie chorujesz?

.

Papierosów również nie palę... A Ty?

Nie... Czy jedzenie czekolady każdego dnia jest normą?

Nie wiem... Wpadło mi przypadkiem aż dwa dni wolnego i jakoś wcale się nie cieszę... Próbuję te wolne dni przetrwać... A to Ty nie masz tak, że na wiosnę chorujesz jak inni? Przecież wszyscy "normalni" na wiosnę chorują...

Nie boję się... Jest mi to właściwie obojętne... I chyba na swój sposób przyjemne... Szukasz na Nerwicy natchnienia do swojej książki?

sailorka, to na pewno od tej pogody... Nagle nam się lato zrobiło i wcale się ludziom nie dziwię, że słabną... Tak dzwoniłem kiedyś pod jeden z takich numerów... Dlaczego musisz siedzieć w domu przy kompie, a nie wyjdziesz na dwór?

Zadzwonić pod 999 (nawet nie mam pewności czy to ten numer wciąż?)... Potrzebna Ci pierwsza pomoc?

Moje życie jest śmiercią kliniczną, ale bez światełka w tunelu, więc... Chyba nie wierzę... Jaka jest u Ciebie teraz pogoda?

Kupiłem sobie nowe spodnie w Pull & Bear... Może to nie taka znowu radość, ale dobrze przez chwilę poczuć, że jeszcze się w czymś znosnie wygląda... Że w ogóle się wygląda...

Intencja na pewno szczytna i szczera, ale sam pomysł już chyba mniej dobry niestety... Tutaj jest sporo osób, którym nie zostało już dosłownie nic. I nie wnikam czy jest to odzwierciedleniem stanu rzeczywistego, czy tylko zniekształconym przez chorobę obrazem siebie i świata... Tacy ludzie czują się w swoim cierpieniu na ogół niezrozumiani i niedostrzegani... Przestrzeń egzystencjalna zawęża im się często do wymiarów monitora... Ktoś podczas jednego ze swoich "pływów" mógłby dojść do wniosku, że jest to dobry sposób, by dać swemu cierpieniu odpowiedni wyraz. By go zauważono. By ktoś przystanął na chwilę i zastanowił się dlaczego do tego doszło... Już po fakcie co prawda... Ale jednak się zastanowił... Zwrócił uwagę... Dostrzegł...

.

[videoyoutube=JF8BRvqGCNs][/videoyoutube]

[videoyoutube=7ksxKafRgLM][/videoyoutube]