Dryagan

A to ok. Może ludzie już nie wiedzą co więcej napisać w tym temacie. Ja na przykład nie wiem. Ale jestem mocno zamulony, więc może dlatego zachowujesz się trochę jak stalkerka

Jak taki rodzynek, to Koleżanki moje moderatorki powinny MNIE trochę porozpieszczać. A tu co?

A jakie było pytanie?

Kawusia dla Szefowej raz...

Witam Towarzystwo Forumowe. Sorki, że się ostatnio nie odzywałem, ale trochę jestem nie w formie. Mam nadzieję, że niedługo wszystko wróci do normy i znowu będę tu działał na pełną skalę. Dobrego dnia - podobno dziś ma być wiosennie

Witam wszystkich, u mnie pogoda też ok - spacerowo. Niestety z psyche gorzej - nie wiem czy to wina pogody, wiosny, przebytego covida, czy po prostu Chad się obudził z uśpienia, w każdym razie demony nocy wróciły. Dzisiaj szybka konsultacja z psychem, żeby się nie rozwinęło. Trzymajcie kciuki Życzę miłego początku tygodnia

Tylko i wyłącznie podwójne espresso bez dodatków. Kawa z lokalnej rzemieślniczej palarni (świeżo palona), najlepiej jakaś Arabica 100%

@Melodiaa niby to wiem, ale gdzieś tak podświadomie mnie zżera. Dochodzi strach, że jak nie będę doceniał tego co mam, to siłą wyższa mi to zabierze. No dobra, ja przecież wiem, że to irracjonalne, ale jak do tego przekonać moją podświadomość? To nie o to chodzi, mam dobrą komunikację z Żoną. Zawsze była moją najlepszą przyjaciółką.

@Liber8 może dostaniesz awansem, ale jak na starego wygę wykazujesz się małą aktywnością, więc będziesz musiał nadrobić

@Jurecki współczuję, sytuacja mało komfortowa. Oby szybko się zrosło, żebyś mógł zrzucić koromysło. Pozdrawiam

Mam to szczęście i zapewne stąd te wyrzuty sumienia, że nie powinienem czuć się źle, depresyjnie -a tymczasem się ta czuję.

Tak, racja - mój błąd

Czas zwolnienia lekarskiego od psychiatry obejmuje maksymalnie 182 dni. Potem można się ubiegać o świadczenie rehabilitacyjne. Następnie okres ochronny mija i można zostać zwolnionym bez wypowiedzenia. Oczywiście psychiatra nie daje od razu tak długiego zwolnienia, na początek zwykle 30 dni, a potem można przedłużać. Co widzi pracodawca na zwolnieniu pracownika: wskazania lekarskie i kod literowy zwolnienia, miejsce udzielenia świadczenia, Zwolnienie lekarskie nie zawiera takich informacji jak rozpoznanie lekarskie lub zalecane leczenie. Zwolnienie od psychiatry nie zostaje w papierach pracownika bezpośrednio – na wydanym później świadectwie pracy nie będzie podanej wprost informacji o leczeniu psychiatrycznym.

Wprawdzie dość dawno temu, ale chyba trzy: Komu bije dzwon, Pożegnanie z bronią i opowiadanie Stary człowiek i morze (to ostatnie to w szkole jako lektura). A streszczenia wypaczają ideę książki, nie sprawiają przyjemności, jaką daje czytanie A jeśli już mowa o literaturze: co najchętniej czytasz?

Hmmm... tylko wiesz, to nie do końca się sprawdza. Po ostatnim "robieniu co chcę" trafiłem na kilka miesięcy do psychiatryka. Prosto z ulicy... Nie żebym latał z siekierą, ale jednak... Ludzie chyba niekoniecznie lubią, jak ktoś zachowuje się niezgodnie z ogólnie przyjętymi normami. Zatem nie będzie kąpieli z kaczuszką zresztą i tak mam prysznic.

@Kawa Szatana to ja chyba też spróbuję kąpieli - z kaczuszką... Skoro to forma psychoterapii...

Skoro tu jest taki temat to się podczepię ze swoim problemem, bo myślę, że tu pasuje. Od kilku dni mam mocny spadek nastroju. Obiektywnie nie wydarzyło się nic, co mogłoby taką zmianę spowodować - zakładam, że to po prostu moje demony dają znać o sobie (ChAD). Jednak nie o tym chcę... Chodzi o to, że w takich momentach odczuwam wyrzuty sumienia, że mi tak "źle" skoro nie powinno, bo nie wydarzyło się nic tragicznego, mam wspaniałą rodzinę itd. Czuję taki rozdźwięk pomiędzy tym co powinienem odczuwać, a tym co czuję, że chce mi się wyć. Nie chcę się przyznawać przed Żoną, nie mówię jej o tym moim kiepskim samopoczuciu, chociaż chyba sama coś tam widzi. Tym bardziej czuję się nie w porządku, że nie jestem szczęśliwy. I za chwilę jest jeszcze gorzej. Co z tym kurna zrobić?

O biedaku - słabo. Współczuję, mam nadzieję, że szybko dojdziesz do pełnej sprawności

Dziękuję bardzo, może powinienem takie wybory zorganizować, żeby podbudować sobie ego, bo ostatnio słabo z tym u mnie Natomiast wracając do nerwicy eklezjogennej - być może coś takiego przeżywałem w ostatnich klasach podstawówki, też strasznie bałem się grzechu, albo nawet że zgrzeszę nieświadomie. Wpędzało mnie to w stany depresyjne. Człowiek się nakręcał sam. Dzisiaj wiem, że prawdziwa wiara jest przeciwieństwem strachu. Myślę, że strach czasem wywołuje zinstytucjonalizowanie wiary. Rozumiem też potrzebę religii, cos takiego jest w człowieku, że potrzebuje absolutu. Dziś jest mi daleko do Kościoła, ale nie znaczy to, że nie wierzę. jestem prywatnym heretykiem z własną koncepcją Boga. Jestem pewien jednego, że strach jest największym problemem, paraliżuje umysł i niczego nie buduje, a wszystko potrafi zniszczyć.

@user175170 stopień został Ci przyznany to się ciesz, po co to drążyć? Komisja uznała, że się należy to chyba ok. Nie bardzo rozumiem Twój problem

O to to

Ja nie piłem, może trutka tam była jakaś @Kawa Szatana a dla mnie to co?

Witam wszystkich - coś tutaj cicho ostatnio. Przydałaby się świeża dostawa kawy

@gżegżółka witaj na Forum. To, co opisujesz wygląda na nerwicę eklezjogenną, dlatego absolutnie nie możesz tego zatajać przed psychiatrą, bo stało się Twoim głównym problemem. Byłem kiedyś blisko z Kościołem, teraz powiedzmy, że troszkę się rozjechaliśmy, ale jeśli mogę coś powiedzieć - wiara powinna wspierać a nie wprowadzać w stany nerwicowe. Wszystkie Twoje zachowania nie mają nic wspólnego z prawdziwą wiarą, wynikają z choroby, chociaż nie jest to psychoza.

O tak bardzo często, żeby się przywołać do porządku Czego najbardziej nie lubiłaś/eś jako dziecko?