Cassidy

Nie mam znajomych, z którymi mogłabym się spotkać.

Mój mąż od rana mówiący do mnie tonem ss-mana jakiegoś czy co......

Kiedy obcy ludzie chleją przy naszym bloku

Bo nie mam z kim porozmawiać kiedy mąż jest w pracy... W sumie nawet jak jest w domu to nie ma ochoty rozmawiać, ja muszę ciągnąć za język...

Ja mam jakieś upodobania masochistyczne. Ludzie obrażają mój wygląd a ja wchodzę na wideoczaty. Wtf...?

Przez ten brak libido już nie widzę żadnego sensu w moim małżeństwie... A może po prostu mąż mnie nie pociąga... Tak czy owak nie chcę seksu w żadnym stopniu... Ja nie jestem piękna. Jestem obrzydliwa ale mąż mnie nie podnieca. Czy jestem złym człowiekiem?

Lody Manhattan Blueberry.

Bułka z mielonką i majonezikiem

Nie mam nikogo choć jestem mężatką... Nikogo, kto wysłucha z cierpliwością i bez głupawego uśmieszku pt. "Co Ty mi tu pie****isz?". Nie ma osoby, do której otworzę okienko, zapukam i wypalę od progu: "Nie mam sił, wysłuchaj mnie...". Czasem zastanawiam się czy ja istnieję na tym świecie normalnie czy tylko połowicznie a druga połowa dryfuje w innej rzeczywistości...

Można być samotnym w małżeństwie...?

Poprawnie wykonany trening z psem.

Jadę do pracy z zacisnietymi zębami i obrzydzeniem

Piwo piję...

Cały czas chodzę zestresowana bo mamy na pieńku z sąsiadem... Boję się, że się zachleję bo nie mam już siły a tylko po alko coś pozytywnego czuję. Mam wrażenie, że chyba faktycznie za wiele wzięłam na barki i teraz wszystko mi się zwraca. Jutro wracam do pracy. Boję się. Fakt, że na 3 tygodnie i potem 3 miesiące terapii, ale... jestem przerażona...

Czyli czym?

No dzisiaj nawet porwę się na śmieszka

Rano zwierzaki a potem nadeszły chmury.

Pozwolę sobie na dygresyjkę - a myślałam, że to ja jestem poj*bana... ;]

Nic nie czuję jakbym gdzieś miała zasysacz emocji... Boli głowa, chciałabym wybiec z domu anie wiem dokąd...

Myślałaś nad całkowitą zmianą psychiatry?

Zastanawiam się czy wziąć Alprox czy nie...

Witajcie. Jestem aktualnie w trakcie konsultacji przed terapią grupową na Dziennym oddziale leczenia nerwic. Zadano mi dzisiaj pytanie: "Co musiałoby się stać NA TERAPII by było Pani lepiej i zaczęła Pani akceptować siebie?" Czy fakt, że nie wiedziałam jak odpowiedzieć na pytanie może dyskwalifikować mnie z terapii? Skąd mogę wiedzieć jak ma mi to pomóc? Psychiatra zasugerował abym odbyła terapię grupową, powiedziała, że może mi pomóc a ja czuję jakby starano się mnie zniechęcić...

Motywuję się od rana, żeby nie popłakać się przed pracą. Jutro i pojutrze mam wolne, więc to mnie jakoś "podnosi na duchu". Znów sobie wmawiam, że wszystko w porządku, inaczej chyba bym eksplodowała.

Mam wrażenie, że nie mam nikogo. Mąż, rodzina, znajomi z pracy to nie to samo. Nie mam gdzie pójść, wybeczeć się. W czwartek pojadę do poradni psychologicznej zapisać się na terapię indywidualną. Moje spadki entuzjazmu przy drugich zmianach nie dają mi żyć, a jeśli zwiększą mi etat z 3/4 na 4/4 to będę musiała dawać radę. Wmawiam sobie, że nic się nie dzieje tak samo, jak wmawiałam sobie, że coś jest nie tak. Działa póki co.

Tęsknię do jutra bo wolne.