Illi

Cześć, to znowu my. Ja i moje myśli. Właśnie doszłam to bardzo ciekawego momentu... te myśli są ze mną cały czas. W momencie, gdy wydaje mi się, że odeszły i ich nie ma, to tak na prawdę je tłumie. Czasami nie zwracam uwagi, ale zawsze są. Są ze mną od małego. Odkąd pamiętam one były. Zresztą, pamiętniki w piwnicy mnie w tym umacniają, od zawsze coś było ze mną nie tak

szara taśma

używam, ale się w nich nie zatracam. czy dla najbliższych mógłbyś przenosić góry ?

Słowo "przepraszam" to jedno z pierwszych jakiego się uczymy. Od małego wpajano mi, że trzeba przeprosić jeśli coś zrobimy źle. Tylko ja zaczęłam przepraszać za wszystko. Przepraszam też za rzeczy które mnie spotkały w życiu- jakby to była moja wina. Ostatnio usłyszałam, że niedługo zacznę przepraszać za to że żyje. Coś w tym jest.. Czy Wy też macie takie silne poczucie winy? Przepraszacie za wszystko czy może wręcz przeciwnie, praktycznie nie używacie tego słowa?

tak. miałeś kiedyś problem z narkotykami ?

szum morza

podróbka

dreszcz

tchórz

nie. Lubisz zwierzęta?

nie. Masz pierścionki ?

mam tytoń Masz basen?

Hipopotam Nóż czy nożyczki?

Łukęcin Umiesz puszczać latawiec?

ASG. Powiedzieć prawdę wiedząc że kogoś urażę czy milczeć?

nowość

garaż

picie

narkotyki

@Lilith wypowiedzenie ich na głos sprawiło, że stały się bardziej realne. Nie wiem czy żałuję, dawno nie miałam tak szczerej rozmowy. Wywołało to bardzo dużo emocji. Akurat przy tej osobie nie muszę się bać reakcji, bardziej mam poczucie obciążenia jej.

@Lilith powiedzenie na głos swoich obaw. To chyba najbardziej.. boję się bać, dlatego uciekam. A te myśli to jedna z dróg

Znowu są. Moja bańka pękła i wszystko z niej wyfrunęło. Wiem, że to są "tylko" myśli, chociaż razem z nimi pojawiła się chęć samokolaczenia, a to "aż" myśli. Znowu mam ochotę uciec przed wszystkim, przed całym światem i schować się w bezpiecznej kieszeni. Zbyt celne uwagi, zbyt celne pytania. Brakowało mi też tego czasu, tych rozmów w 4 oczy. To nie mija, to zostaje. Nie mam Alzheimera żeby zapomnieć, nie jestem Jezusem żeby przebaczyć. Wiem natomiast, że można z tym żyć. Tylko jeszcze nie umiem. Wiem, że to nie moja wina. Bije się pomiędzy wściekłością, a... w sumie to tylko jestem wkurwiona. Tylko dlaczego na siebie ? Może dlatego, że do tego wracam. Czasami nie mogę zrozumieć samej siebie, co jest mocno irytujące.

Ból głowy

Szklanka

Kaczor