johnn

Część @carmen1988, Życzę Ci miłego dnia:⁠-⁠)

@Uspavlik Czy masz pytania?

A w co wierzysz?

Moje rady mają za cel poprawę stanu zdrowia. Krok po kroku. Nie twierdzę iż rozwiążą jej trudności. Skoro sytuacja jest bardzo zła, to można poddać się lub próbować. Nikt za Ciebie nie zje jedzenia. Nadal trzeba próbować. Moja rada to jedynie punkt wyjścia. Każdy powinien ją dostosować do siebie. Można ćwiczyć w domu lub zacząć od spacerów. Interesuje mnie prawda. Obawiam się, ze niewiele osób może liczyć w takiej sytuacji na odpowiednią pomoc. Pozostaje poddać lub walczyć. Co Ci pomogło w wyjść z bardzo trudnej depresji?

Nie. W jakim celu?

Moim zdaniem mój psycholog doszukuje się najprostszego wyjaśnienia. Jeżeli mam ADHD, to jego wyjaśnienia mi nie pomogą a wręcz zaszkodzą bo utwierdzą mnie iż to moja wina. Uczyłem się tych języków po kolei. Zwracam Ci uwagę na powracające i zanikające zainteresowanie językami obcymi. Nie możesz zastąpić jednych czynności mniej czasochłonnymi lub mniej uciążliwymi?

Życie jest niesprawiedliwe. Czasami trzeba walczyć samemu. Możesz nie dostać tego co Ci się należy. Jeżeli uznasz nic nie da się zrobić, to będziesz cierpiała w pokoju aż otrzymasz pomoc (co może się nigdy nie stać), zestarzejesz się lub stawisz czoła trudniościom. Spróbuj zażywać suplementy, stosuj zdrową dietę oraz ćwicz na aby poprawić swój stan zdrowia. Polecam zieloną herbatę matcha:) Jeżeli zawierzysz lekarzom, to prawdopodobnie twój stan nie ulegnie poprawie. Jeżeli tego nie chcesz, to odrzuć ich stanowisko i podejmij starania. Jak długo będziesz czekać na skuteczny lek?

Część @Krugerand, Życzę Ci miłego dnia:⁠-⁠)

A jak chcesz? Spotykam się że specjalistami od ok. 8 lat. Niewiele mi to pomogło. Mam dość omawiania co mi się wydarzyło od ostatniej wizyty. Strasznie mnie to już męczy. Staram się w tym odnaleźć. Często mi się czegoś nie chce lub nie wykonuje zaplanowanych zadań. Czuję się gorszy od rówieśników i dotyka mnie przytłaczające poczucie winny i niskiego poczucia wartości ale próbuje dalej. Nie sądzę aby ktoś rozwiązał twoje problemy za Ciebie. Ty musisz chcieć. Przy odrobinie szczęścia do spotkasz się z zyczliwoscią i pomocną dlonią.

A może odbywać się terapia bez diagnozy? Psycholog powiedział mi że nie mam zaburzeń osobowości a jednocześnie nie prosi o weryfikację u lekarza a mam oficjalne diagnozy zaburzeń osobowosci. Nie wiem na czym stoję. Czy to jest właściwe? Czuję się źle a wręcz zaniedbywany musząc sprawdzać te informacje samodzielnie.

Cześć. Ja chciałem ustalić mierzalny cel. Odmówiono. Zgodziłem się na cel polegający na poprawę korzystania z uczuć. Czy celem może być ustalenie co mi jest i jaka jest tego przyczyna?

Test diva wypełniłem samodzielnie w domu. Ale nie wiele pamiętałem z dzieciństwa. Lekarz nie postawił mi diagnozy. Mam co najmniej kilka objawów ADHD. Lubię mieć włączony tv podczas nauki lub przerywam naukę na komputerze oglądając krótkie filmy. Według psychologa to rozprasza moją uwagę stąd trudność w nauce. Według mnie moje zachowanie wynika ze słabnących bodźców pochodzących z nauki stąd szukam ich gdzieindziej. Potrafię się łatwo zainteresować jakimś zagadnieniem. Rozpocząłem naukę już ok. 5 języków obcych. Niestety relatywnie szybko tracę zainteresowaniem tym. Na co psycholog powiedział, iż skoro mnie to nie interesuje to nie podejmuje dalszych działań w tym kierunku. To nie wyjaśnia zafascynowania różnymi zagadnieniami, która przemija z czasem. Stąd sam muszę odkrywać przyczyny mojego takiego zachowania Przeprowadzono test MMPI-2. Wynik był opisowy bez procentów lub użycia nazw zaburzeń. Skąd pochodzą procenty, które podajesz? Gdy sporządzono test MMPI-2 uczęszczałem do psychologa i psychiatry w tym samym miejscu i czasie. Według mnie powinno to przyczynić się do lepszego leczenia mojej osoby. Według psychologa mój wynik testu MMPI-2 miał wyniki średnie. @Wrwsw Czy terapia Ci pomaga? Lubisz mówić o tym co wydarzyło się od ostatniego spotkania? Mnie psycholog często pyta co czułem i zachęca do korzystania z uczuć. Mam już tego dość. Mam wrażenie, że obrana droga dotarcia do mnie nie jest właściwa ale skoro psycholog tego nie ocenia to prze do przodu nie bacząc na wyniki.

Soul

Tzn? Fobia, zab. schizotypowe, specyficzne zaburzenia osob. Te pamiętam.

Mam zaburzenia osobowości zdiagnozowane przed diagnozą zespołu Aspergera. Według obecnego psychologa nie mam zaburzeń osobowości. Podejrzewam ADHD.

Nie rozumiem. Wyjaśnij. Po niepowodzeniach w pracy z psychologami zdecydowałem spotkać się z psychoterapeutą. Nie było konspektu. Zaproponował wykonanie testu na zespół Aspergera ale go nie wykonał mimo moich kilku przypomnień. Ostatecznie wykonałem badanie odpłatnie. Nie chciał zapoznać się z opinią. 1. Psycholog wspomaga. 2. Nie mam przekonania że psycholodzy uważają że mogą prowadzić terapię. Dla mnie terapia lub nie terapia to po prostu spotkania. Mam podobne odczucia. Informowalem, że "wygadanie się" mi nie pomaga. Proponowałem aby ustalić czemu. Moją propozycję odrzucano nie wprost i kontynuowano stare podejście. Bardzo często z całego spotkania pozostawały końcowe rady, wskazówki lub zachęty. Nie dostrzegam znaczącej różnicy. Oceny dokonuje pod kątem wyników. Oni o tym wiedzą? Na jednej z sesji powiedziałem po tym jak nie wyszła z inicjatywą "Mieliśmy coś proszę Panią kontynuować z ostatniej sesji", a ona "A no tak, ale już nie pamiętam co" Obecny psycholog dał mi do przeczytania książkę jego mentora. Nie omówiliśmy jej. Tak kontynuowaliśmy spotkania. Zależy mi na kontynuacji spotkań ale każdy psycholog ignoruje moje potrzeby w tym względzie. Pierwszy psycholog (w moim życiu) zdiagnozował mi nieśmiałość. Zaprzeczylem. Mam wrażenie, że psychologowie umniejszają moje trudności. Przed diagnozą zespołu Aspergera na utyskiwania na trudności decyzyjne usłyszałem : Inni też mają takie trudności decyzyjne.

Część @Verinia, Życzę Ci miłego dnia:⁠-⁠) Pozdrawiam, John

Dla mnie to trudne pytanie. Musiałem ustalić jaka jest definicja empatii. Według mnie jestem empatyczny. Z czasem nauczyłem się odczytywać emocji innych. Odczuwam uczucia innych. Udzielają się mi one. Zazwyczaj dostrzegam je gdy zostaje o coś poproszony. To jest przytłaczające gdyż nie ma moich emocji które mógłbym przeciwstawić emocjom drugiej strony. Trudno wtedy mi odmówić. Nie zawsze umiem się zachować odpowiednio. Bardziej zwracam uwagę na informacje niż uczucia. Emocje i zdrowy rozsądek (logika) na zmianę przejmują nade mną kontrolę. Nie umiem ich harmonijnie połączyć. Przez co popadam w skrajności. Dodam, że ma zespół Aspergera. Życzę miłego dnia i pozdrawiam, John

W szkole i na studiach nikt mnie nie skierował na badania. Zdiagnozowano u mnie zespół Aspergera w wieku dorosłym podobnie u mojego brata. Znajac przyczynę swoich trudności możesz łatwiej je pokonac. Fundacja Aktywizacja pomaga znaleźć pracę osobom niepełnosprawnym. To tylko jeden przykład. Fundacja asperIT również wspiera osoby z autyzmem. Życzę ci miłego dnia i powodzenia, John.

Część @Wrwsw, Co może wywoływać trudności z koncentracją? Jakie powtarzalne zachowania? Co może być przyczyną tego napięcia? Na którym roku studiujesz? Życzę Ci powodzenia i miłego dnia, John

Dziękuje, że się ze mną tym podzieliłeś. Czas aby zadać sobie pytanie co z tym zrobić? Trzeba ustalić sobie cele. Warto zacząć od małych na przykład. : zrobić porządek w pokoju. I tak każdego dnia. Można też obrać cele długo terminowe. Ja zdecydowałem również to zrobiłem. Niestety ze względu na zespół Aspergera mam z tym duże trudności. Prawie nikomu o tym nie mówię. Wkładam w to wysiłek ale się nie udaje. Słowa otuchy i pocieszenia mi nie pomagają. A za próbowanie rachunków nie opłacę. Mimo to się nie podaje. Życzę Ci miłego dnia:)

Musiałem sprawdzić wiele rzeczy aby wybrać drogę, którą chce podążać. Dla mnie to nie było proste. Nadal nie wiem wszystkiego. Zmarł. Odszedł od rodziny gdy miałem 17 lat. Niewiele mnie nauczył. Niewiele ze mną rozmawiał. Brakuje mi tego. Również z tego powodu mam deficyty. W mojej rodzinie nikt się nie znalazł kto by go częściowo zastąpił. Wtedy nie zdawałem sobie z tego sprawy. Psycholog radził aby znaleźć męskich przyjaciół. Niestety mam zespół Aspergera i mam trudności w kontaktach z ludźmi. Wedle mojego doświadczenia musisz iść do przodu korzystając z wszelkiej dostępnej pomocy. Ta droga nie jest prosta. Będzie wymagać walki, wytrwałości i cierpliwości. Nie raz przegrasz ale nie możesz się podać.

Często wspominam przeszłość. Przygnębia mnie. Utraciłem wiele szans. Poprzestanie tylko na tym to droga donikąd. Trzeba ustalić kim chcesz być i jak to osiągnąć. Wielu pomaga rozmowa o przeszłości. Mi nie. Życzę Ci miłego dnia i powodzenia, johnn

Odwołuje się do twojego argumentu. Staram się określić czy słusznie się nim posłużyłaś w tym celu formułuje ogólniejszy wniosek. Inni również są tak silni? To zatem wystarczy aby odpowiedź na twoje pytanie.

To jest przedwczesny wniosek. Nie twierdzę, że określenia, które użyłem są feminatywami. Staram się określić czy słowa mogą ranić. Był wdzięczny gdybyś odpowiadała na zadanie pytanie, gdy raczysz ustosunkować się do mojej odpowiedzi.