a n u k

Proponuję zmianę nawyków.

Po co? Niepoważna jesteś?

Cześć. Jak możesz jej ufać i jednocześnie odczuwać zagrożenie, że odejdzie od Ciebie?

Cześć. Idź.

Kompulsywne myślenie. Ponieważ koncentrujesz się na zadaniu, które prawdopodobnie sprawia Ci przyjemność, a przy tym dotleniasz i odżywiasz organizm. Nie wiem, czy akurat z nerwicy, ale na pewno ze stresu.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Przeniesienie_(psychologia)

neon zauważył, że spłycacie wątek.

Może zainteresuje Cię to: https://pl.wikipedia.org/wiki/Przeniesienie_(psychologia)? Mnie pomaga świadomość istnienia bezgranicznego spokoju. Kilka razy doświadczyłam błogostanu, który pozwolił mi się całkowicie oderwać od prozy życia, zachowawszy jednocześnie czujność. Stanowi dla mnie punkt odniesienia.

To tak mimochodem, czy źle zrozumiałeś intencje poprzedników?

Wyjdź z głowy. Na zewnątrz jest pięknie. :)

Nadzieja na lepszą przyszłość odbiera siły na myślenie w teraźniejszości.

Żyjąc we współczesnym ogłupieniu zupełnie mnie to nie dziwi...

Szukasz wrażeń?

Ale po co ją nazywać? Ona tak czy siak jest i nie potrzebuje łatek. Może New-Age to zbieractwo idei, jednak w tym eklektyzmie - jeśli już chcemy go formalizować - można znaleźć perełki.

A ja odpowiem, że nie. To, że nie potrafisz nad nimi zapanować, nie oznacza, że są Tobą. To tylko myślotwory [myśli + nowotwory], które żerują na Twoim zdrowiu. Są przejawem zatracenia wewnętrznej równowagi, spowodowanej pędem i blichtrem życia. To samo się dzieje z emocjami, które razem z myślami tworzą reakcje organizmu. Kiedy pojawi się jakaś przykra myśl podsycona negatywnymi emocjami, Twoje ciało otrzymuje sygnał z mózgu, że dzieje się coś niedobrego i przygotowuje się do walki. Mózg nie odróżnia realnego zagrożenia od urojonego, stąd permanentny stres. Najpierw trzeba sobie zdać sprawę, że zarówno myśli, jak i emocje są wyłącznie narzędziami, a nie autonomicznymi istotami, zdolnymi zawładnąć człowiekiem. To Ty powinieneś mieć nad nimi kontrolę, a nie one nad Tobą. Z autopsji wiem, że na kompulsje pomaga uświadomienie sobie, iż potrafisz wyjść poza myślotwory. Ten stan nazywa się świadomością i jest obiektywnym stanem umysłu człowieka, pozbawionym lęku i osądzania (dzielenia na złe i dobre, nazywania zjawisk i rzeczy, przyklejania etykietek). Zacznij od obserwacji swoich myśli. Pozwól im płynąć, jednak staraj się im nie ulegać. Stań się beznamiętny wobec nich. Na początku będzie Ci trudno, jednak wraz z dokładnie wykonanymi ćwiczeniami będzie Ci to przychodzić coraz łatwiej, aż w końcu się uwolnisz i poczujesz błogi spokój. W zachowaniu koncentracji pomaga skupienie się na oddechu przeponą, tzw. rebrithing. Życzę powodzenia!

Cześć. Zasadnicze pytanie: czy te myśli są Tobą, a Ty nimi?

Kwestia gustu. Zanim zaczęłam hodować ryby, również wydawały mi się wstrętne. Harmonią ze swoim ciałem i duchem, z innymi istotami i ze światem, w tym z zastaną rzeczywistością. To najpiękniejsze, co się może przydarzyć człowiekowi.

Dziń dybry, NN4V. akwen, widzę, że intelektualnie kumasz czaczę, ale na poziomie (u)czuciowym brakuje Ci wiary w te bądź co bądź prawdy uniwersalne.

Tacy z was pobożni chrześcijanie, a obrzucacie innych kamieniami.

Sama widzisz, że to wyłącznie kompulsywne myśli. Skąd ta panika zatem?

Przeszłaś z jednej formy nerwicy w inną. Skanalizowałaś energię, którą dotychczas poświęcałaś na inne obsesyjne zachowania. Stres wykańcza zarówno psychicznie, jak i fizycznie, stąd to poczucie zmęczenia. Zrelaksuj się i wsłuchaj w ciało, bo tylko w ten sposób będziesz w stanie ocenić słuszność swych obaw.

?

To nie głupota, tylko podatność na manipulację, wynikająca z braku wewnętrznej równowagi. Dlaczego najtrudniej?

Za czyjeś błędy chcesz się mścić na własnym organizmie? Jeśli ta konkretna branża tak bardzo Cię męczy, to odpuść. Nigdy nie jest z późno na zmiany, a poza tym jeszcze młoda jesteś. Status materialny nie jest obiektywnym wyznacznikiem jakości życia, a tym bardziej jako cel. Więcej osiągniesz, traktując swoje ciało i ducha z miłością i szacunkiem niż będąc zdehumanizowanym trybem w maszynie.