ziomus0812

Zmniejszyłem dawkę amisulprydu do 100mg z 400mg. Jest już trochę lepiej. Co prawda na drugi dzień oprócz szczękościsku, miałem kręcz karku. Mięśnie same się spinały, wykrzywiały mi szyję i zgrzytałem zębami. Oprócz tego oczywiście senność 24h oraz jednoczesne niemożność usiedzenia w miejscu. Taki dziwny, nieprzyjemny stan psychiczny.

Nie wiem co jest, co się dzieje. Można dostać złośliwego zespołu neuroleptycznego, biorąc dawkę przeciwpsychotyczną, jeśli wcześniej przez wiele miesięcy brało się najmniejszą dawkę przeciwdepresyjną i nic nie było? Od kilku dni ciągle spać mi się chce, a jednocześnie mam w sobie takie napięcie. Co chwilę muszę coś innego robić. Chociaż senność raczej miałem już wcześniej, ale teraz się to nasiliło. Oprócz tego nie wiem czy na pewno ale miałem chyba szczękościsk. Mięśnie mi tak drgały trochę w szczęce. W ogóle czuję się taki strasznie otumaniony. Nieprzyjemne uczucie.Przestraszyłem się tego szczękościsku i wziąłem afobam 0,25mg.

Póki co będę próbował amisulpryd w dawce przeciwpsychotycznej (400mg) na fobię.

Oczywiście pomaga mi też alprazolam. Ale wiadomo, jeśli będę brał wtedy kiedy potrzebuję, czyli od pn do pt, to się uzależnię.

Ktoś na tym forum w ogóle leczył się fenelzyną? Czy oprócz IPiN (Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie) ten lek był / jest stosowany w innych ośrodkach? Leczył się ktoś fenelzyną w Choroszczy (np. Klinika Psychiatrii UMB)? Sory, że tyle pytań, ale jestem zdesperowany. Leczę się 6 lat na fobię społeczną. To już chyba jest lekooporność. Nic na dłuższą metę nie pomaga. Kiedyś moklobemid trochę mi pomógł na moment. Następnym razem już nie było pozytywów. Poza tym chwilami sulpiryd / amisulpryd pomagał, ale działanie dość szybko zanika.

Moklobemid brałem 3-4 razy. Tak naprawdę pomógł mi tylko za pierwszym razem po bardzo "wybuchowym" początku (właśnie ten płacz, myśli samobójcze, gniew, wrogość wobec otoczenia, ogromne pobudzenie). Po paru tygodniach zacząłem czuć odwagę. Potrafiłem i chciałem mierzyć się ze swoimi lękami. Pokonywałem swoje lęki. Wzrosła odporność na stres - wiele rzeczy przestało mnie stresować. Po prostu nerwica zanikła i fobia społeczna również prawie w całości. W ogóle czułem się trochę innym człowiekiem. Jakby zmieniła się moja osobowość. Po 1,5 miesiąca odstawiłem moklobemid. Po kilku tygodniach wszystko wróciło do stanu sprzed kuracji moklobemidem. W czasie odstawienia znów dużo płakałem, mało spałem. Potem, gdy brałem moklobemid doświadczałem głównie negatywnych emocji - płacz, myśli samobójcze, gniew. Nie było tego czegoś, co zaskoczyło za pierwszym razem, gdy nerwica zaczęła odpuszczać. Sporo czytałem o moklobemidzie. Na podstawie moich doświadczeń i tego co przeczytałem na forach, to moklobemid dość szybko zaczyna działać - raczej szybciej niż SSRI. I chyba też częściej może mieć właśnie myśli samobójcze oraz wrogość wobec otoczenia. Oraz dość często działanie moklobemidu słabnie, zanika po kilku miesiącach. Oprócz tego dla wielu osób ten lek to słabizna - nie czują ani pozytywów, ani negatywów na nim. W moim przypadku ten lek to była wręcz bomba. Mocno namieszał mi w emocjach. Pozytywnie i negatywnie. Potem brałem sporo SSRI, wenlafaksyne. I na żadnym z nich nie było takiej poprawy jak na moklobemidzie za pierwszym razem. Na większości wręcz czułem się źle, gorzej niż bez leków. Nie było tego wzrostu odporności na stres, takiej życiowej odwagi, możliwości mierzenia się z lękami i pokonywaniem ich. Wręcz te leki powodowały, że następowała ucieczka przed lękami. Nie mogłem się z nimi mierzyć, bo dostawałem akatyzji i musiałem cały czas trząść kończynami. Oprócz tego brałem sulpiryd 50mg. Po tygodniu stosowania bardzo duża poprawa. Nerwica zanikła, fobia też raczej. Różnica w stosunku do antydepresantów jest taka, że na antydepresantach zawsze na początku przechodziłem męki, następowało pogorszenie. A na sulpirydzie zaczęłem się po prostu lepiej czuć. W moim przypadku moklobemidowi jest bliżej do sulpirydu niż SSRI. Na sulpirydzie również miałem takie wzrost odporności na stres, trochę podobnie się czułęm jak na moklobemidzie. Niestety ale ta duża poprawa na sulpirydzie trwała z tydzień. Potem co jakiś czas, cyklicznie co kilka tygodni wracały pozytywne emocje - odczuwałem wolność, lekkość ciała i swobodę przemieszczania się. Przeciwieństwo tego, jak się czuję normalnie - zniewolenie, ciężkość ciała i strach przed wyjściem z domu.

Ja byłem bardzo płaczliwy, rozbity jak brałem moklobemid (poza tym myśli samobójcze, gniew, nienawiść itp). Więc może być coś na rzeczy. Ale nie byłem zmęczony, nie miałem problemów ze snem, brak problemów z koncentracją.

joker27 Rozumiem Ciebie. Sam mam problem z antydepresantami. Nie bardzo mi pomagają, a czasami wręcz szkodzą. Co do escitalopramu wydaje mi się, że może niepotrzebnie wszedłeś na tak wysoką dawkę. Ja gdy źle się czuję biorę hydroksyzynę. Bezpieczniejsze to niż benzodiazepiny. picziklaki Zerknąłem Twój podpis. Z tego co widzę to bierzesz: rano - 12 tabletek południe - 5 tabletek wieczór -7 tabletek Kiedyś mnie przerażało, to jak ktoś brał kilka leków. Możliwe, że jesteś rekordzistą na tym forum.

Sulpiryd we wskazaniach ma coś właśnie związanego z żołądkiem. Natomiast w ulotce amisulprydu nie jest o tym napisane.

To znowu ja :) Znów przez kilka dni czułem się lepiej. Takie poczucie wolności, swobody. Nerwica prawie zanikła. Nie musiałem trząść ciągle kończynami. Zanikło takie obsesyjne myślenie. Jakoś wszystko wydawało się takie prostsze, łatwiejsze. Przez to również nastrój był lepszy, ale również byłem taki spokojny. Na samych antydepresantach też czasami mam polepszony nastrój (taki nienaturalny). Wraz z nim jestem mocno pobudzony (taki stan trochę do hipomanii prowadzący). A na sulpirydzie / amisulprydzie, gdy mnie łapią te pozytywne emocje, to nastrój jest polepszony, ale tak naturalnie. W ogóle antydepresanty (SSRI, wenlafaksyna) w moim przypadku to jakieś gówno-leki. Tyle się na nich wycierpiałem. Zawsze na początku przyjmowania przechodziłem męki. Miałem pogłębione lęki, myśli samobójcze, pojawiały się natręctwa. Ciągłe pobudzenie / niepokój psychoruchowy. Ale ja to wszystko starałem się przecierpieć. Bo podobno potem zostaje się wynagrodzonym. A jak na sulpirydzie było? Po tygodniu przyjmowania po prostu poczułem się lepiej. Nerwica zanikła, na sercu zrobiło się lżej. Szkoda tylko, że ten stan emocjonalny nie jest cały czas. Poprzedni post pisałem, gdy już zacząłem się gorzej czuć. Teraz tak samo. Wczoraj zaczęło się pogarszać. Poza tym od paru dni przyjmuję lamotryginę. Zobaczymy, czy ona mi jakoś też pomoże.

Co u Ciebie oznacza te zwarzywanie?

Sulpiryd i amisulpryd mają podobną strukturę chemiczną https://en.wikipedia.org/wiki/File:Sulpiride.svg https://en.wikipedia.org/wiki/File:Amisulpride.svg

https://www.bankier.pl/wiadomosc/DM-BOS-obnizyl-cene-docelowa-Celonu-Pharma-do-35-1-zl-7581609.html

Od 30 dni biorę 25mg amisulprydu (+ 20mg paroksetyny). Po ok. 3 tygodniu nastąpiła poprawa :) Ogólnie podobne odczucia, jak wtedy gdy brałem sulpiryd 50mg. Poczucie takiej lekkości, trochę luzu, spokój, ogólnie takie poczucie normalności. Nerwica, lękowa, fobia społeczna przez te kilka dni praktycznie zniknęły. Takie to trochę subtelne, ale wyczuwalne. I od razu nastrój się poprawił. Wychodziłem z domu, do sklepów, trochę rzeczy załatwiłem. Plus jest też taki, że póki co właściwie lęków nie mam ani takich trochę schizów, które miałem na kwetiapinie i perazynie. Przedtem biorąc samą paroksetynę (i chyba też 5 lata temu) oprócz spiętych mięśni, niepokoju ruchowego, czasami miałem takie poczucie ciężkości ciała. Jakby "grawitacja mocniej działała" i ogólnie czułem się zniewolony. Pamiętam jak ponad 3 lata temu brałem sulpiryd, to właśnie na początku leczenie czułem taką lekkość, swobode i wolność - przeciwieństwo tamtych uczuć. Teraz na amisulprydzie również tak się troszkę czułem. W moim przypadku supiryd i amisulpryd mają potencjał w fobii społecznej jak i lęku uogólnionego. Szkoda tylko, że pewnie te działanie przeminie. Być może spróbuję amisulprydu w dawce przeciwpsychotycznej, jeśli te działanie minie.

Niedawno zakończyła się III faza badań klinicznych esketaminy (w formie donosowej). W drugim kwartale 2018 podobno mają być opracowane wyniki tej fazy. Więc może esketamina będzie już za rok? https://www.nerwica.com/viewtopic.php?f=11&t=61738 A co do samej ketaminy, to są kliniki wykonujące wlewy dożylne w leczeniu depresji. W USA jest to chyba popularne. W Europie podobno jest w Madrycie taka klinika. Pewien użytkownik miał wlew z ketaminy w takiej klinice.

Serio? Według niej nie można się czuć gorzej po antydepresantach? Wcześniej pisałeś, że ta lekarka mówiła, że akatyzja nie ma związku z escitalopramem. Jeśli jest tak jak piszesz i dobrze to zrozumiałem, to słabo widzę leczenie u takiego lekarza. A w ogóle co Ci dolega, że bierzesz leki? Sprawdziłem F84.5 i to jest zespół aspergera. Jak to się objawia?

Ja tak właśnie miałem. Lęki, takie trochę schizy, jakby depresonalizacja. Ogólnie takie dziwne samopoczucie. Trochę też takie prospołeczne. Ogólnie było znacznie więcej negatywnych emocji niż pozytywnych. Ale też czasami czułem się momentami lżej, taki trochę "uleczony" :) Dzięki niej później spróbowałem sulpirydu. Na którym miałem znacznie więcej pozytywnych emocji. Tyle, że jak teraz odstawisz kwetiapine to możesz mieć problemy z zaśnięciem.

joker27 A może ta kwetiapina Ci nie służy? U mnie miała w dużej mierze działanie lękotwórcze, które zaczęło się ujawniać po kilku tygodniach stosowania 25-50mg.

Może trochę źle napisałem z tym okazyjnym przyjmowaniem benzodiazepin. Bo u mnie to jednak było / jest coś więcej niż okazyjne. Benzo brałem 2-4 razy w tygodniu, gdy uczyłem się dziennie przez 2,5 roku. Oczywiście miałem 3-miesięczne wakacyjne przerwy i inne. Potem przez 2 lata uczyłem się zaocznie i brałem co 2 tygodnie w soboty i niedziele. Alprazolam brałem głównie tylko na uczelnię. Co do drugiego leku przyjmowanego z paroksetyną, to był sulpiryd 10-12 miesięcy, potem amisulpryd 2-3 miesiące, kwas walproinowy - 5 miesięcy? Z tego ok. 6 miesięcy brałem ciągle te same dawki 40mg paroksetyny i 50mg sulpirydu. Mimo to, co kilkanaście dni / kilka tygodniu miałem wahania (nie tyle co nastroju) napięcia psychofizycznego. Były dni kiedy byłem całkiem spokojny (ale też trochę zdołowany, nieszczęśliwy), napięcie niewielkie, fobia słaba, a później ogromne napięcie, niepokój ruchowy / akatyzja i znaczne wzmocnienie fobii społecznej. Przez te pół roku jedynym dodatkowym lekiem, który brałem był alprazolam. I to dość często, bo wtedy kończyłem naukę dzienną. Więc albo przez te częste branie alprazolamu trochę mi się psychika rozchwiała, albo ten sulpiryd z paroksetyną miały na to wpływ.

Skoro nie jest to związane z lekiem, to w takim razie z czym? Rozumiem, że jedyną przesłanką, że to nie związane z escitalopramem jest to, że akatyzja nastąpiła po kilku tygodniach. Wg. mnie słaba argumentacja. Ja biorę paroksetynę prawie 3 lata. I co jakiś czas łapie mnie silne pobudzenie psychoruchowe / niepokój ruchowy / akatyzja i ogólne skutki uboczne jakbym dopiero co zaczynał leczenie (powiększone źrenice, drganie mięśni, suchość w ustach itp.) - tak jakby rozpoczynał się restart. Najbardziej to mi dolega, gdy drugi lek (przyjmowany wraz z paroksetyną) jest zmieniany, zmiana dawki, wchodzenie, schodzenie. Podejrzewam również, że jest to u mnie związane z tym, że okazyjnie, co jakiś czas przyjmuję alprazolam. Wszyscy mówią o możliwości uzależnienia od benzodiazepin przy codziennym przyjmowaniu. Natomiast nikt nie wspomina o możliwości rozchwiania psychiki, gdy bierze się benzo, np. 1-2 razy w tygodniu. Podsumowując, u mnie akatyzja związana na pewno jest z paroksetyną. Podejrzewam tylko, że inne leki mogą wpływać na to, że co jakiś czas następuje u mnie "restart" i ogólnie gorsze samopoczucie spowodowane ogromnym pobudzeniem psychoruchowym.

A brałeś jakieś inne leki razem z escitalopramem lub kilka tygodni przed? Może wystąpić również na niskich dawkach. Ja tak miałem. Co do tego to może nie jest zbyt dobry lekarz? Mi tam jedna lekarka powiedziała "nie wierzę, że leki przeciwdepresyjne mogą spowodować myśli samobójcze". Starałem się być szczery, jak najbardziej powiedzieć jak się czułem. A ona nie wierzy mi. Tak mi się to wbiło w głowę, że więcej nie poszedłem do tej lekarki. To była pierwsza i ostatnia wizyta u tej Pani.

BrakPomysluNaNick01 Witam w klubie. Ja na każdym leku przeciwdepresyjnym przynajmniej przez część leczenia zmagam się z akatyzją / pobudzeniem psychoruchowym, niepokojem ruchowym. Z tym, że to u mnie ujawnia się już od początku leczenia. Wkur... mnie to, że mało kto traktuje to poważnie. Tym bardziej, że czasami bolą mnie od tego stawy. Sam ból nie jest problemem, tylko że po prostu takie trząsanie godzinami przez całe lata po prostu niszczy stawy. Też kiedyś myślałem, że może to zespół niespokojnych nóg, dopóki nie przeczytałem definicji tego schorzenia. U mnie jest to po prostu napięcie emocjonalne, które MUSZĘ wyrzucić z siebie trząsąc kończynami.

Po 6 latach leczenia na NFZ i 4 latach leczenia głównie u tego samego lekarza skończyło mi się ubezpieczenie. Brałem: moklobemid, paroksetyna, sertrlina, wenlafaksyna, pregabalina, kwetiapina, citalopram, sulpiryd, amisulpryd, kwas walproinowy, buspiron, perazyna oraz doraźnie hydroksyzyna, alprazolam (być może też lorazepam) i kilka razy propranolol. Poszedłęm prywatnie i co dostałem? :) Kolejny SSRI - escitalopram. Mimo, że mówiłem o tym jakie mam problemy z antydepresantami, niepokój ruchowy, natręctwa, akatyzja itp. Lekarka powiedziała, że escitalopram to bardzo dobry lek, że pomaga praktycznie wszystkim, których leczy (a ma ona ponad 60 lat). Ja wiem, że te forum nie jest reprezentatywne - ludzie, którym pomagają leki nie przesiadują raczej tutaj (chyba, że pozytywnie interesują się farmakologią, relacjami z ludźmi tutaj, itp.). Ale naprawdę te SSRI są takie wspaniałe, że prawie każdemu pomagają? Od prawie 3 lat biorę paroksetynę. Lekarka powiedziała, żebym kilka dni brał 10mg, a potem 5mg - czyli odstawienie w tydzień - przynajmniej tak zrozumiałem. Zacząłem mówić, że będzie ciężko, że chciałbym przynajmniej z miesiąc odstawiać. Ostatecznie mam odstawić w 3 tygodnie. Ja jednak wiem swoje jeśli już paroksetyne będę odstawiał to chyba przynajmniej z 2-3 miesiące. Nie chcę znowu przechodzić męczarni i "rozregulować" swoich emocji

Ktoś na tym forum pisał, że dzwonił do wielu lekarzy z pytaniem o możliwość wypisana fenelzyny. Z tego co pamiętam nikt nie chciał wypisać. Chyba musiałbyś się położyć w szpitalu, w którym eksperymentują z tym środkiem. Np. II Klinika Psychiatrii IPiN w Warszawie. http://strona.ppol.nazwa.pl/uploads/images/PP_1_2013/Antosik123_PP1_2013.pdf http://www.ipin.edu.pl/home/kpz/ Pan Łukasz Święcicki jest wśród autorów pracy „Uzależnienie” od fenelzyny – opis przypadku. -- 12 lut 2018, 16:27 -- Facet na własną rękę kupił tranylcyprominę w zagranicznej aptece internetowej. Z daty postów wynika, że było to w 2003. http://forum.gazeta.pl/forum/w,99,6955053,6955053,inhibitory_MAO.html I kolejna praca z Instytutu Psychiatrii i Neurologii http://old.ipin.edu.pl/fpn/archiwum/1995/01/FwPiN_1-1995-02.pdf -- 13 lut 2018, 07:56 --

http://www.investor.jnj.com/_document/2018-pharma-pipeline-key-events?id=00000161-71eb-d6b1-a96f-75eb14ab0000 Esketamina znajduje się w dwóch grupach planowane zgłoszenia UE/USA potencjalne dane kliniczne / Faza 3 A to wszystko w 2018