coma

załatwiłam sobie praktyki zaczynam od 1 kwietnia

ja akurat dobrze trafiłam, od 4 lat leczę się u tego samego lekarza i jestem zadowolona, wyciągnął mnie z czarnej dupy, w szpitalach spotykałam też w więksxości dobrych lekarzy.

Kalebx3, spoko, masz swoje zdanie i ja je szanuję, moze masz rację z tym ze trudno znalezc dobrego lekarza. Ale powoedz mi, jak mozna doradzac koledze tak jakby On chciał, , jeżeli ludzie różnie reagują na leki? Czy jesteś w stanie doradzic i wziąc za to odpowiedzialność? Psychiatra bierze, my niekoniecznie

Kalebx3, też tonęłam w opioidowym bajzlu może jeszcze gorszym nawet, i oddałam się w ręce lekarzy, dla mnie mieszanie się lekarzowi w leki to jest zwykły ćpunski mechanizm. Ja własnie zaczęłam z tego wychodzić kiedy zaufałam psychiatrom i terapeutom. A jeżeli coś jest nie tak to zmienia się lekarza, nosz kuurfa, nie wyobrażam sobie leczenia się na podstawie tego co przeczytało sie na Wikipedii, chyba zee kolega skończyl medycyne lub farmację; nie wierzę, żeby wiedział więcej niż jego psychiatra, nie wie nawet połowy tego

AmnuM, ja pierdziele, to lekarz ma wybrać nie Ty. Przestań się leczyć sam. A Solian jest do dupy. Nie polecam. Przy najmniej u mnie się nie sprawdził. Ale nie łączyłam go z paro. Wenla jest dobra, ale ja dostałam po niej manii. Jezeli nie masz ChADU to wenlę Ci polecam.

bittersweet, no to się nie rozumiemy, ja nie mówię o normach społecznych tylko o tym jak wyglądało nasze życie np. przed chorobą bo choroba jest dla wielu osób czymś nienormalnym w ich życiu, więc zastanawiam się czym była dla nich normalność i normalne życie, dla mnie normalność nie ma związku z normami społecznymi, jak dla mnie jest pojęciem względnym, każdym ma swoją normalność i codzienność.

bittersweet, specjalnie użyłam skrajnego przykładu,dla mnie to co opisujesz to życie ograniczonego człowieka z ciasnym umysłem, nie trzeba miec duzo kasy żeby chciec robic cos fajnego, dodam ze ja nie pochodzę z bogatej rodziny i moje zycie nie jest uslane różami a pomimo to staram sie zeby moje zycie miało większy sens, zeby bylo czyms wiecej niz pierdoleniem o tym jak to jest zle

Życie normalne wcale nie musi być nudne, dla jednego normalnością będzie 8 godzin roboty, obiad, gazeta, spanie i spłata kredytu, a dla kogoś innego normalnością będzie skakanie codziennie na spadochronie i życie pełne pasji.... Dla mnie normalność to posiadanie pasji, czerpanie satysfakcji z tego co robię, czerpanie przyjemności z bycia z ludzmi, zadowolenie z życia, twórczość, ogólnie tworzenie czegoś swojego... i myślę, że wracam do tej swojej normalności, czekałam na to 6 lat... normalność jest pojęciem względnym i tak naprawdę każdy ma swoją "normalność"

Czy Wy też na lamo czujecie się czasem tak jakoś nijako?

Jako osoby z zab. psychicznymi często mówimy : "Chcę być normalny", "Chcę żyć normalnie".... Tak się zastanawiam ostatnio czym jest ta normalność... Wydaje mi się, że ja wracam do jakiejś tam normy/ normalności... a z drugiej strony nie do końca wiem czym ona jest... i czy ja jej właściwie chcę, może to po prostu nuda? Normalność to pojęcie względne, chciałam się zapytać CZYM DLA WAS JEST NORMALNOŚĆ?

bo bierzesz małą dawkę tyle co nic

wieslawpas, nie

khaleesi, a ja nie powiedziałam, że na mnie działa po pierwsze nie biorę już jak wcześniej napisałam, tylko pod względem migreny na mnie działało, jeżeli chodzi o stabilizację to depakine mnie po prostu nie stabilizowało khaleesi, a jaką dawkę bierzesz?

khaleesi, a co ja Ci na to poradzę, nie na każdego musi działać, jak nie działa to zmień lek, proste

Weiss, tak, mam spokój

kwas walproiowy jeszcze świetnie zapobiega atakom migreny, w ogóle chyba wszelkie leki przeciwpadaczkowe tak działają, od 3 lat biorę różne stabilizatory i ani razu nie miałam napadu migreny, a kiedyś doskwierały mi one bardzo często i były bardzo silne

barsinister, a bo ja wiem zwiększono mi do 300mg kiedy mi zjechał nastrój ze dwa miesiące temu jakoś, teraz ogólnie dobrze się czuję i jestem w miarę stabilna, ale ciężko mi powiedzieć czy czuję jakąś różnicę. barsinister, kwietiapina wcale nie jest bezpieczna, niestety to udowodniłam

elfrid, dla mnie są, to jest moje zdanie, Twoje jest inne i je szanuje,ja zle reaguje na te leki.. nie zaryzykuję bo boje się o to , że bede chciala odebrac sobie znowu życie, wiec nie mow mi co bedzie dls mnie dobre a co nie, myslę ze moje obawy są uzasadnione -- 23 mar 2014, 14:06 -- wolę byc mniej stabilna niz znowu obudzic sie w szpitalu na oddziale ostrych zatruc pod respiratorem

slow_down, nie biorę neuroleptyków bo nie mogę, po pierwsze - nie dam sobie takowego leku przepisać, po drugie - mój lekarz jest ostrożny z tą grupą leków bo ostatnia stabilizacja nastroju przy pomocy ketrelu skończyła się u mnie próbą samobójczą; po prostu neuroleptyki niszczą mi życie; moje górki nie są na tyle niebezpieczne żeby mój nastrój musiał być zbijany jakimś gównem, nie mam zamiaru chodzić przymulona jak jakiś zjeb; mam górki które nie dezorganizują mi życia, to depresja je dezorganizuje; teraz mam podwyższony nastrój, ale u mnie polega to tylko na zwiększeniu weny twórczej, przypływie pomysłów, większej aktywności i poczuciu ogólnej zajebistości A antydepresantu nie borę typowo przeciwdepresyjnie tylko przeciwlękowo i w celu uspokojenia, jest to bardzo mała dawka

Odstawiłam Depakine w listopadzie naszczęście, tyje się po tym strasznie (ponad 15 kg w ciągu pół roku ), efekt stabilizacji był u mnie raczej marny, przerzuciłam się na lamo, stabilizuje świetnie, i nareszcie gubię kilogramy, od listopada prawie 10 kilo dodam, że nie stosuję żadnej radykalnej diety i nie katuję się cwiczeniami

cytrynka84, ja sobie nie zazdroszczę, w sumie to odstawiłam kilka dni temu, sama, nie mogę brać alprazolamu bo jestem uzależniona od subst. psychoaktywnych, psychiatra mi przepisał bo mi znowu zaufał, ale ja nie chcę brać bo nie lubię stanu otępienia i senności po benzo, tym bardziej że wszystko działa na mnie mocniej niż kiedyś (benzo nie brałam przez 2 lata), będę brała doraznie, ale postaram się ograniczyć to do minimum

Marian_Paździoch, tej amitryptyliny jest u mnie tyle co nic

AmnuM, Najgorsze jest to, że kiedy się ćpa to całe życie jest temu podporządkowane, każdy oddech, po prostu wszystko.... Też Ci współczuję bo wiem jaka to męczarnia i ból, takie zniewolenie, miotasz się jak zwierzę w ciasnej klatce, ale wiem, że da się z tego wyjść, bo ja już posmakowałam normalnego życia, i nie zmarnuję szansy i moich wysiłków, za dużo czasu zmarnowałam, 6 lat to ogrom czasu, ale wszystko jest do nadrobienia, i właśnie to robię - nadrabiam stracony czas, silniejsza niż kiedykolwiek AmnuM, niech moc będzie z Tobą

cytrynka84, senności nie odczuwałam, a jeżeli chodzi pamięć i koncentrację to też nie zauważyłam żadnych zmian cytrynka84, ja dowiedziałam się dwa tygodnie temu, że mam ChAD, mój lekarz zastanawiał się nad tą diagnozą od trzech lat, w sumie się trochę przeraziłam na początku, ale pomyślałam, że diagnoza w sumie nic nie zmienia, to tylko symbol, objawy są takie same, leczenie również się jakoś radykalnie nie zmieniło, teraz po prostu wiem jak postępować, myślę, że nie będzie zle nie martw się na zapas, i jak Ci mówiłam, stabilizatory stosuje się również przy depresji i zab. osobowości, więc to, że bierzesz lamo wcale nie musi oznaczać, że masz chorobę dwubiegunową

cytrynka84, nie koniecznie musi zdiagnozować ChAD, przy nawracającej depresji i przy zaburzeniach osobowości również podaje się stabilizatory, tym bardziej że lamo ma działanie przeciwdepresyjne