coma

Czuję się nieszczęśliwa. Próbuję zapełnić pustkę różnymi rzeczami, ale to nic nie zmienia. Związek mi nie daje szczęścia choć otrzymuję wsparcie o jakim niektórzy mogliby tylko pomarzyć. Mam pasję, która ostatnio przynosi tylko frustrację. Pustkę próbuję wypełnić lekami narkotycznymi, to tylko pogarsza sytuację. Okaleczanie się to jedyny sposób, kiedy to mogę coś poczuć. To, jest po prostu jakieś dno od którego kompletnie nie potrafię się odbić... Ból istetnia- to dzisiaj odczuwam najbardziej.

Czuję się zagubiona i nie mam siły do życia. Zastanawiam się nad terapią w szpitalu, ale nie wiem czy to ma jakikolwiek sens...

Znowu wpadłam w pułapkę uzależnienia i nie wiem jak się z niej wydostać. Już mam tego dość. Stoję pod ścianą i nie wiem co zrobić... Dno po prostu...

U mnie brak chęci do życia ciąg dalszy. Nie mam siły.

Smutek, pustka. Nie wiem co chcę od życia... Nie potrafię zadbać o siebie i o swoje sprawy. Żyję z dnia na dzień. Jestem tym wszystkim zmęczona. Nie potrafię żyć.

Ja biorę pregabalinę na ból kręgosłupa spowodowany dyskopatią. Biorę 2x75mg. Zauważyłam pozytywne działanie zarówno na kręgosłup jak i na nastrój. Nastrój poprawił się, nie irytuję się (normalnie jestem bardzo wybuchowa) i dobrze śpię. Jeśli chodzi o skutki uboczne to pojawił się nadmierny apety, wręcz wilczy głód, ale mam nadzieję, że jakoś nad tym zapanuję.

Czuję się jak wydmuszka. Pusta w środku. Bez emocji. Jestem, ale jakby mnie nie było. Dno.

Chcę zniknąć. Nienawidzę siebie. Już nie mogę wytrzymać sama ze sobą. Niech to się już skończy

Nie, to nie jest alkoholizm gdyż nie piję alkoholu. Wiem, że mam problem, nie musisz mnie pouczać.

Mi sprawiło dzisiaj radość nawalenie się. Wyłączenie się na kilka godzin daje mi dużą ulgę w moim bólu egzystencjalnym...

Wszystko mi jedno ostatnio...

Miałam dzisiaj wieczorny atak histerii, oszaleję chyba....

Ja prowadzę swoją małą pracownię artystyczno-florystyczną.