mia25

u mnie to już trwa prawie 5 lat.dopadło mnie na studiach. była mała przerwa potem powróciła ze zdwojoną siłą.

anetarze rozumiem cię.tym bardziej ciężko sobie poradzić z samą sobą gdy się coś nie układaw życiu.a ta choroba własnie w chwili słabości atakuje z cała siłą.ale ty masz dla kogo zyć, ktoś na ciebie czeka, ktos cie potrzebuje, masz dla kogo znaleźć w sobie siłe i sie nie poddawac.teraz jest ciezko ale na pewno bedzie lepiej tylko odganiaj od siebie złe myśli.gdy tak sie słabo czujesz to myśl o swojej córeczce która kocha cię najbardziej na swiecie.trzymaj sie cieplutko.

nic ci sie nie stanie.jakbyś miał jakies ciężkie efekty uboczne takie które są trudne do zniesienia to wtedy pojdziesz do lekarza.ale na powinno być ok.faktycznie można sie uzależnić ale twój lekarz ma miec to pod kontrolą.skoro powiedział jak masz brac to wie co robi.potem tylko bedziesz musiał powoli odstawiac.tak szybko sie nie uzależnisz.spokojnie.

najgorsze były pierwsze trzy dni.byłam jednym wielkim lękiem nawet w nocy.pozostałe były jakoś do zniesienia.tez sie bałam o swój zoładek bo zawsze było coś z nim nie bardzo.ale na razie bardzo dobrze ten lek znosze.

a ja dziś miałam fajny dzień.tylko teraz mnie troche strach oblatuje bo jutro jade samochodem 120 km i mam nadzieje ze mnie nic nie dopadnie.ale może jakoś to bedzie.musze jechac do rodziców bo mój mąż ma być całą sobotę poza domem a ja nie czuje sie jeszcze na siłach być sama w domu tyle czasu.mniej stresujące jest chyba te 120 km. dzisiaj tak obserwowałam ludzi na ulicy i strasznie im zazdrosze ze mogą sobie tak zwyczajnie życ.chodzić gdzie chcą nic ich nie ogranicza.ja to nawet nie pamiętam jak to jest tak normalnie żyć to może być od tego leku ja biore efectin i wiem ze po nim może sie tak robić więc może po seroxacie też. życze wszytkim miłego weekendu!

no to spokojnie bierz i sie nie bój.doraźnie ci to pomoże a potem zobaczysz.skoro miałes cięzkie przeżycia to twój organizm musi to odreagowac.jakby co to pisz.

ja też mam piątke.no jest to silny lek.i ma działanie tylko wspomagające.nie można go tez nagle odstawiac.jesli bierzesz tak jak zalecił lekarz to nie ma sie czego bac bo ten lek bardzo pomaga.ja go biore na noc bo mam problemy z zasypianiem.jakie masz dolegliwości?lekarz ci tylko to przepisał?

przeczyatj sobie ten artykuł http://www.resmedica.pl/ffxart1009.html to tak ogolnie ale bardzo trafnie opisane u mnie objawy były bardzo uciążliwe właściwie nadal są czasem sie zastanawiam czy jest jeszcze coś co mi nie było.ale staram sie to wszystko ignorowac bo wiem ze to nerwy i większośc objawów mam coraz rzadziej niektóre całkiem ustapiły.lekarz mi mówił zeby nie siedziec i nie zastanawiać sie nad tym co u mnie słychac. dlatego włąsnie sie nie zastanawiam i ide na fitness bo to mi bardzo pomaga.

cocco mnie dopada tylko derealizacja.co jest okropne.ale mam to coraz rzadziej bo staram sie nie myslec o tym.próbuje juz sie tak w siebie nie wsłuchiwac.

TOMASZ77 typowy objaw nerwicy:)wmawianie sobie choroby.zapomnij troche o sobie.odganiaj złe myśli.zajmij sie czymś bo tak to można oszalec.ja kiedyś myslałam ze nawet fajnie byłoby miec jakąs konkretną chorobę na którą podali by mi leki i wyleczyli.bo ta nerwica tak strasznie męczy.wmawiaj sobie ze jestes zdrowy a nie chory.to bedzie o wiele lepsze.jak mnie nachodza takie myśli to mówie sama do siebie:"głupia nic ci nie jest znów wymyslasz.jestes zdrowa."pomaga

ja tranxene biorę doraźnie zanim efectin nie zacznie działać.dla mnie jest doskonały na lęki.może uzależnić.nie mam żadnych ubocznych skutków.poczytaj tez w dziale leki-indeks leków.

hej Myszeczka900.ja choruje prawie 5 lat i dopiero zamierzam iśc na terapię.na razie zaczełam brać leki.a ty powinnas sie skupić na sobie.jakby co u mnie zawsze możesz liczyć na dobre słowo:)pozdrawiam

TOMASZ77 do usług tu sprawa w ogole nie jest prosta i na tym polega problem.potrzeba dużo cierpliwości i pracy nad sobą i wiary w to ze dasz radę.trzeba dużo nad soba pracować a zobaczysz ze tych lepszych dni bedzie coraz więcej.a próbowałes kiedyś medytacji, technik relaksacyjnych?jeśli by to było możliwe to jakiś sport choćby spacery mózg sie wtedy dotelnia i od razy lepiej myślec.szkoda ze na to nie ma jakiejś cudownej pigułki

o rany.a teraz jak jesteś w domu to jak sie czujesz?masz te ataki?nie masz problemu zeby sama siedziec w domu?ja sie strasznie boje być sama w domu.nie potrafie.

Mooni przytulam cię mocno mocno mocno.

wiolka strasznie uciążliwe z tym wymiotowaniem teraz to rozumiem że nie chcesz na razie iśc do pracy no a skoro tam wszystko sie zaczeło to tym bardziej.ja też jak mnie nachodzą te ataki to jest mi strasznie niedobrze ale nigdy nie wymiotowałam bo inaczej tez bym przestała tam chodzic a tak to jeszcze moge to jakoś znieśc.i tak mi łatwiej bo mój mąż nic o mojej nerwicy nie wiedział dopiero mu dwa tyg temu powiedziałam.był w szoku.i teraz jak mnie coś bierze w pracy to szybko do niego dzwonie i jakoś przetrwam do weekendu.

urojony najlepiej jak najszybciej idź do psychiatry.też miałam podobne objawy.wiem o co chodzi z tym przełykaniem też tak miałam.

witaj!

tak z tym masz własnie walczyć.sam piszesz ze już tyle leków brałes i nic przeszedłes terapię i nic.ja też mam różne jazdy np czy ten świat który mnie otacza to czy on jest naprawde czy to jakiś sen, mam wrażenia jakby sie dział jakoś obok mnie i inne takie.już nieraz zastanawiałam sie ile mnie jeszcze dzieli od psychiatryka.

wiolka wiem tylko czasem jest też tak ze człowiek tak sie zasiedzi w domu że potem sobie nie wyobraza wyjścia do pracy.przynajmniej ja tak miałam.no ale skoro tak wymiotowałas to faktycznie nie da sie pracowac.ja to w ogole cie podzwiam ze ty tam wyjechałas.ja bym nie była w stanie sie ruszyć z polski.

hmmm...wydaje mi sie ze to raczej nie od leków.wiec jak jutro nie bardzo sie bedziesz czuła to lepiej idź i sie nie zastanawiaj.

12 dzień efectinu.jest dobrze mimo ze wiem ze jeszcze nie zaczeły działac i mimo tego ze jestem troche osłabiona i śpiąca.na szczęscie lęki dały mi spokój nabrałam troche apetytu i w nocy lepiej śpie bez tranxene.wszystko na jak najlepszej drodze.

witaj ghia

Gosiek33 powinnaś iśc do lekarza.nie zwlekać bo sama nie dasz rady(wiem coś o tym zwlekałam prawie 5 lat) to bedzie sie tylko pogłębiać.im szybciej sobie pomożesz tym lepiej.jak czujesz ze zaczynasz sie denerwowac mów sobie ze nic ci nie jest i myśl o czymś miłym.to pomaga.

*maleństwo* powinnaś iśc do lekarza.bo tylko niepotrzebnie sie denerwujesz bo nie wiesz co to jest.a jakie leki bierzesz?