Synsa

Hej :)

Cześć. Jak masz potrzebę to wyrzuć z siebie co Cię gryzie :)

A co masz do zaoferowania?

A dziękuję bardzo za chęci :) Przełożyłam plany z dziś na jutro, możesz trzymać więc kciuki że jutro się uda. A w planie jest wykupienie maści, zarejestrowanie się do dermatologa i ... szukanie na ostatnią chwilę kogoś kto weźmie mnie pierdołę na praktyki...

Ech, to był taki wesoły akcent, żarcik w tym smutnym temacie. Spokojnie, świat się nie kończy, wszyscy mamy w sobie siłę by pokonać te wredne choróbska itp itd ale jęczenie pomaga odrobinę Mam współpracujące ze sobą psychiatrę i psycholog. W tym psychiatra jest też terapeutą. Super skład wręcz.

Tylko sobie jęczę. Problem w 'wyciszeniu' polega na tym że sama nie potrafię i dlatego potrzebuje pomocy żeby się tego nauczyć Ale spokojnie, mam swój dremteam z możliwością wypisywania recept

Obowiązki czekają, nie mogę się przemóc i wyjść pozałatwiać to co mam do załatwienia. A tak ogólnie to od roku robi się ze mną coraz gorzej i już właściwie nie wiem co mi przeszkadza. Nie dogaduję się sama ze sobą, działam impulsywnie, schematycznie ale zawsze jest to dla mnie zdziwienie że znów kładę sobie sama kłody pod nogi -.- świat nie lubi mnie ja nie lubie świata...

Można ale też niewygodnie. Raz dosłownie zgubiłam buta biegnąc na autobus, po prostu został krok za mną

Pocieszcie się że w 2 stronę też jest problem Najmniejszy rozmiar damski to 35, które zazwyczaj i tak jest na mnie za duże.

Podzielę się swoimi doświadczeniami. Aktualnie biorę tylko magnez +b6, jedyne co daje to lekkie obniżenie problemu z bólem mięśni. Za to kiedy prawie rok udawało mi się utrzymywać względnie zdrową dietę (ryż, kasze, makaron durum + warzywa, owoce + raz na tydzień jakiś grzeszek w postaci śliwki w czekoladzie czy kawałka pizzy) do tego piłam tran (starcza na dużo dłużej niż tabletki, minus to oczywiście smak ale da się przyzwyczaić ) i tabletki 'ze wszystkim' cynk, krzem, miedź itd. popularnie wciska się je babeczkom na piękny wygląd Do tego ćwiczyłam kilka razy dziennie po dosłownie 10-20 minut między jakimiś zajęciami. Psychicznie i fizycznie czułam się bardzo dobrze, miałam więcej chęci do świata i byłam bardzo zadowolona z siebie, tym bardziej że udało mi się przypadkiem do tego schudnąć ;p Polecam spróbować, wydaje mi się że sama zmiana daje już jakieś pozytywne efekty a jeśli uda się w tym wytrwać samopoczucie rośnie z każdym dniem.

Witam

Witaj! Najważniejsze że próbujesz to poukładać na terapii i dobrze, że radzisz sobie z pracą, to zawsze coś :)

U mnie 'stagnacja kosmosu'. Czas ucieka, a właściwie świadomie zabijam go bezsensownymi zajęciami a mam do zrobienia na teraz, na już, bardzo ważne rzeczy. Nie mogę ruszyć się z miejsca. I mam wrażenie że wcale nie chcę. Chcę by świat o mnie zapomniał, dał ukrywać się i wegetować w mojej norze do końca świata. Jednocześnie pragnę wyrwać się z owej nory i nauczyć rozumieć otaczający mnie świat. Chcę wiedzieć z czym tak nieudolnie walczyłam i jak osiągnąć rozejm z samą sobą. Chcę przestać robić sobie na złość.

na pierwszej wizycie złamałam się 2 razy :)

Mam do was pytanko jeśli zaglądacie czasami tu jeszcze Korzystał ktoś z Poradni na Wojska Polskiego? Jakieś opinie? Może rady?

Witaj! Powodzenia i daj znać jakie postępy w poszukiwaniu :)

Dzień dobry :)

Cześć :)

Nie jestem pewna czy ci lekarze mają czasami nas w dupie czy taki mają po prostu wypracowany i skuteczny styl ale skoro spodobał Ci się ten drugi to proponuje z pierwszego zrezygnować. Leki tak czy inaczej będą jeszcze dobierać pod Ciebie.

U mnie obie niemłode, ale dla mnie lepiej, jakoś zawsze wolałam rozmawiać ze starszymi osobami. Mają świetne wykształcenie (psychiatra jest też terapeutą) i doświadczenie.

Cześć, miłego spędzania czasu na forum :)

THJ_nw, ja się obawiałam że dostanę leki i na tym się skończy, ale jak mówię, bitą godzinę w gabinecie przesiedziałam, ale miałam problem żeby się z tą Panią zrozumieć Chyba za dużo oczekiwałam Przepisała mi tylko hydroxyzinum i szybko załatwiła psychologa. Nie wiem co jest u mnie podejrzewane, doktor powiedziała mi tylko, że 'dużo tego jest i pewnie ze dwie wizyty na badania u psycho trzeba będzie poświęcić'. U psycho robiłam tylko ten test osobowości na tak/nie. 1 października mam umówioną wizytę ze względu na jej urlop, ale jeśli ktoś zrezygnuje z wizyty wcześniej ma do mnie dzwonić i 'omówić diagnozę i pomyśleć jak to rozwiązać, albo zrobić kolejne testy'. Leki mogą mi trochę pomóc, ale bez psychoterapii nic się nie zmieni, więc zakładam że właśnie taka praca mnie czeka. Nie wiem tylko dokładnie z czym.

Wiek jak wiek, rodzina i sama sobie wmawiałam przez długi czas że to normalne problemy dojrzewania ale u mnie wszystko zaczęło się już w dzieciństwie i to poważnie, inna kwestia że nie było tego zupełnie do pewnego czasu widać na zewnątrz. Do psychologa na nfz musisz mieć skierowanie. Skierowanie możesz dostać od lekarza rodzinnego(wydaje mi się że wystarczy jak powiesz że nie czujesz się najlepiej psychicznie i musisz z kimś profesjonalnym porozmawiać) albo od psychiatry jeśli przełamiesz obawy (tak zrobiłam ja). -- 14 lip 2013, 22:16 -- Ah, przepraszam, umknęło mi jakoś to że nie masz dobrego dostępu do lekarza. Może postaraj się jeszcze poszukać, zapytaj lekarza rodzinnego gdzie możesz takowego najbliżej znaleźć. Serio, ja wiem że to jest ogromny stres, bo musisz się przyznać przed samym sobą że potrzebujesz pomocy no i społeczeństwo zupełnie nie ma pojęcia o tych działach medycyny ale próbuj, samo to może już pomóc.

Wydaje mi się że tu nie o 'miłości' może chodzić a o sam fakt poczucia odrzucania przez wszystkich. Mówisz też że rodzice krzyczą czyli pewnie nie macie zbyt dobrych kontaktów. Ja Cię zachęcam do wizyty u psychologa, nie zaszkodzi, może pomoże. Jesteś w takim wieku że to może być chwilowe ale może być i tak że z czasem wszystko się u Ciebie pogłębi. Im szybciej się tym zajmiesz tym lepiej. Jak sam umiesz wyjść z dołka, świetnie. Ale jak czujesz że nie dajesz rady, nie ma sensu się zastanawiać.

Witaj! Po tych kilku zdaniach wydajesz się bardzo wesołym człowiekiem Powodzenia w dochodzeniu do porządku z sobą.