sleepwalker

Mam. Masz jakiś instrument?

Skoro nazywasz ją przyjaciółką to powinieneś z nią porozmawiać o tym co czujesz. Jeśli naprawdę nią jest to zrozumie i nie odwróci się od siebie, a Ty odczułbyś ulgę że to z siebie wyrzuciłeś. Ale z myślą, że nie będziecie razem musisz się oswoić. I pozbyć nadziei, że np. po czasie jej się odwidzi i będzie jak dawniej. Tylko zastanów się co będzie lepsze dla Ciebie : mieć ją obecną cały czas w życiu, ale jako koleżankę/przyjaciółkę i patrzeć na jej związki, czy jednak to byłby tak duży ból, że lepiej byłoby zupełnie 'wymazać' ją z życia.

Tak Czy masz ulubiony kubek?

Jest jakaś inna możliwość w Twoim mieście? Ja bym spróbowała nawet taki ostatni raz przed poddaniem się.

Bo to jest naprawdę cienka granica. Jak się wstępuje w coś takiego to trzeba się liczyć z ewentualnościami. Że coś może się z tego zrodzić. Dosyć niebezpiecznie.

Saanna, to ta terapia skończyła się zanim jeszcze na dobre zaczęła. Mam prawie że identyczne lęki co Ty! Siebie w związku nie widzę. Na razie. Same krótkotrwałe, nawet pojkedyńcze spotkania. Jednak mam nadzieję, że zrobimy jakiś postęp. Ludzie jakoś tworzą związki. A wyjazd na dłużej... ja mieszkam cały czas z rodzicami - bo tak jest bezpieczniej.

Miałam na myśli, że ja często byłam tą trzecią... przyjaciółką. I wiem, że nigdy nic złego nie zrobiłam. Nie zrobiłabym. Ale ja mam problemy ze związkami. Nie wiem jak dokładnie to działa w normalnych relacjach. Chociaż, przykładowo mam bliskiego znajomego, który ma przyjaciółkę. I wiem, że na pewno nic między nimi by nie mogło być. Ot, co... jedynie przyjaźń.

Może nie wiedzieli na co się piszą? A tak serio to może wyszukać by jakiegoś terapeutę jeszcze przed poddaniem się?

kafka, też wiem że mimo wszystko byłabym podejrzliwa. Ale czasami przyjaźń to tylko przyjaźń. Dałabym siebie na przykład. Ale patrząc na moje problemy to może nie być najlepszy przykład.

Jeszcze okaże się, że Ci co nas leczą mieli jeszcze większe problemy

Wiesz co? Ja chciałam iść na psychologię i być takim terapeutą, ale podobne zdarzenia mnie po prostu zniechęciły. Jesteśmy pacjentami i dla nas pewne rzeczy stanowią problem, a oni zachowują się jakbyśmy jeszcze mieli im jak najbardziej ułatwić sprawę.

Saanna, o związku ja marzę nadal. Nie wiem czy takie problemy się dziedziczą, ale mój brat ma prawie 40 lat i... nadal jest singlem! Ostatni związek skończył się z jego własnej woli. Czasami zastanawiam się czy nie podzielę jego losu. Nie wiem jak Ty, ale ja jeszcze daję sobie czas.

Może trochę nie w temacie do postów wyżej, ale przyjaźń między kobietą a mężczyzną jest możliwa, ale z tego co zaobserwowałam dosyć RZADKO. Istnieje, jednak najczęściej jest jakiś epizod seksualny.

Saanna, mam podobne uczucia,dlatego muszę zapytać dokładniej o Jakie to plany i marzenia? Bo uczucia seryjnie mam bardzo podobne.

A pierwsza? Wybacz jak za bardzo dopytuję, ale po prostu ciekawa jestem.

Ciężko mi powiedzieć czy to działa... już kilka lat temu chodziłam na terapię, 6 czy 7 lat temu. Tylko nie jestem pewna czy to terapia mi pomogła czy to, że SAMA poczułam, że chcę coś zmienić. Bliżej jest mi do tej drugiej wersji. Ale naprawdę nie pamiętam jak to było dokładnie, mój umysł chyba chciał to wyrzucić i zapomnieć.

I wtedy byś słyszała to co ja ciągle słyszę, czyli jaka to jesteś zamknięta w sobie, że to zajmie dużo czasu itp. Czasami zastanawiam się czy oni w ogóle kojarzą jakoś pacjentów i ich problemy. Skoro mają ich tyle w ciągu dnia, tygodnia...

I widać od razu ile tak naprawdę ich obchodzą pacjenci, eh...

No skoro tajemnica Ale przedmiot całkiem oryginalny to trzeba przyznać

Na raka trzustki warto zbadać marker CA 19.9. Markerów przerzutów do kości jest całkiem sporo, ale najczęściej chyba robi się ALP.

Pierwsze słyszę o czymś takim Co to za studia z takimi przedmiotami?

kafka, to miała być Twoja pierwsza terapia grupowa czy już byłaś kiedyś? Pytam z ciekawości, bo moja terapeutka ciągle powtarza, że ten rodzaj terapii byłby dla mnie najlepszy. Ale u mnie albo za taką terapię trzeba dużo płacić, albo dzień w dzień przez całe wakacje. Tak więc zrezygnowałam z tej opcji i zostałam przy indywidualnej.

Też tak mam. Chodzę na terapię i nie widzę diametralnych zmian, ale już na wstępie usłyszałam, że to nie będzie tak jakbym chciała tzn. od razu; że będzie w międzyczasie dużo wzlotów i upadków, lepszych oraz gorszych dni... Dlatego chyba mimo wszystko lepiej próbować wytrwać na terapii niż zostać z problemem samemu?

paulag24, kiedy będą wyniki badania krwi? Robiłaś na markery nowotworowe czy na co?