Akasha

Znudzona jestem....... ogólnie, wszystkim..... pierwszy raz chyba pragnę jakichś zmian, a zwykle umierałam na samą myśl o nich.

Jestem zmęczona

Locust, pytał jak wypełnić wnioski wizowe. W sumie to i tak wszystko wiedział, niewiele mu pomogłam.

Locust, taki koleś z innego forum, nawet sympatyczny głos ma:-)

Locust, odebrałam telefon hehe to jednak nie było z pracy ani żaden psychopata hehe Czym odciągnąć myśli?

Locust, tak, myślę, że to na tle nerwicowym, bo tak to czuję się zdrowa.

Muszę się wyjęczeć. Spałam do 13:30, odkąd wstałam okropnie boli mnie głowa i brzuch, jeść nie mogę.

Na pewno nie jesteś obiektywny!

Fajny masz wiek:-D

W zeszłym roku przepracowałam tydzień. Nie dawałam rady... Długo się "wygrzebywałam" z problemów, i co? I dziś po jednym dniu pracy mam ochotę się dosłownie zabić. Nie wytrzymam tego.

Kiya, ja też nie lubię 3D.

Candy, brzuch w niczym nie przeszkadza;-)

Marsal, kobieca intuicja.

Haha, Kiya... oj Kiya... haha. Marsal, tylko na lewo;-)

Candy, mnie zawsze kręcili tylko starsi, z wiekiem mi się to zmieni? Czasem widzę takie ciacha, że łohoho, ale wystarczy, że trochę młodsze to ciacho ode mnie i tego łohoho nie jestem w stanie nawet poczuć. No wiesz, co mam na myśli...

Skoro wiesz, że za granicą nie chcesz mieszkać na stałe to, po co w ogóle to pytanie czy wracać?

Ja bym chciała po prostu takiego bez nerwicy, bo z własną już nie wytrzymuję:-D

A tam, gdzie jesteś nie możesz iść do jakiejś szkoły?

Wielokrotnie wysyłałam mamę do lekarza z pewną dolegliwością, mówiłam jej jakie to może być groźne, a ona zbywała mnie za każdym razem... W końcu psycholog uświadomił mnie, że spełniłam swój córeczny obowiązek, powiedziałam, co wiedziałam, ostrzegłam, wykazałam się troską i na tym powinnam skończyć. Nie jestem odpowiedzialna za postępowanie moich rodziców. Choć ciężko mi, kiedy jestem olewana i widzę, jak mama świadomie naraża swoje zdrowie.

"Pierwsze wyjście z mroku", bodajże na tym koncercie Comy byłam... Nowszych dokonań nie znam.

Ych, ja chyba zaraz od słodkiego skonam.

O Tomcio, też tak miałam, że co bym nie powiedziała w jakimś urzędzie, u lekarza, to wychodziłam stamtąd z poczuciem, że się zbłaźniłam, uśmiechnęłam się głupio, powiedziałam coś bez sensu, pomimo że sprawę załatwiłam pozytywnie. Powoli mi to przechodzi, bo sporo czasu spędziłam nad tym by podnieść własną samoocenę, ale jednak to uczucie, wciąż mi towarzyszy, tyle że w mniejszym stopniu.

O tak, normalnie Tomek jesteś jak otwarta księga:-D A czemu tak się barykadujesz, hę?;-)

Poczekaj, znajdzie się ktoś z podobnymi problemami.

Witaj:-)