ladywind

mam, i to na łancuchu Masz słonia w karafce?

lubudubu, no nie wiem, nie wiem;)

Ja zaczynam jednak od jutra.

nie myśl tyle, bo myśliwym zostaniesz

Michuj, u mnie tez nie istnieje, na dawce 150mg popraiwło mi sie nieznacznie, zobaczymy jak to bedzie na 225. -- 08 gru 2012, 20:23 -- Michuj, u mnie tez nie istniało na poprzendich lekach, na dawce 150mg poprawiło sie nieznacznie, zobaczymy jak to bedzie na 225.

Rafka, ja jestem właśnie w trakcie jej picia -- 08 gru 2012, 13:56 -- A tak apropo kawy jaką marke lubicie najbardziej? Ja jacobs kronung, są też lepsze firmy Lavazza, ale u nas bardzo drogie

oja tak

QueenForever, zaczynamy

A Mad_Scientist patrzy i mi zazdrości takiej przekąski hihi

Nie potrafie życ bez kawy. Zdarza mi sie, że pije ją również o godzinie 20.

Mad_Scientist, pragnie wstąpić do duchowieństwa

Svafa, pomaga Madowi w przypomnieniu grzechów i uczy na nowo pacierza

Mad_Scientist, ogląda telewizje trwam

hehe predzej w kalambury Mad_Scientist, podziwia śnieg

Mad_Scientist, marzy o dobrym obiadku

U mnie SSRI też sie nie sprawdziły. Jedyne na co pomogły, to na lęki, oprócz tego na depresje, która u mnie obajwia się brakiem motywacji, anhedonią, brakiem energii czy libido nie pomogły wcale. Czekałam na ich działanie miesiącami i stwierdzam, ze w moim przypadku to strata czasu i pieniedzy. Piszecie o ulubionej muzyce, ja już nie słuchałam jej od kilku miesięcy a ulubionych filmów nie oglądam od ponad roku Od dzisiaj zaczynam swoją przygode z mirtą . Bede ją brała razem z wenlą.

Svafa, jest rozmarzona:)

Mad_Scientist, drapie się po uchu

[videoyoutube=Xu-b3u5jDiU][/videoyoutube]

Rora, strasznie. Najgorsze jest to, że bardzo ciężko się to leczy.:/

takiej typowej pustki, gdzie nie odczuwa się emocjo, to nie miałam. Bardziej dokuczały mi objawy depresyjno-lękowe.

leczysz się?

Zmagam się z deficytem uwagi odkąd pamiętam, przez który często jestem w "swoim" świecie. Zamiast skupić się na sprawach zewnetrznych i zadbać np. o rozwój zawodowy, ja stale uciekam gdzieś myślami, nie interesuje się powszednimi sprawami, z jakimi borykają się ludzie zdrowi, bez zaburzeń. Na ostatniej wizycie lekarz stwierdził, że mam dystymie i okazuje się, że trzeba ja leczyć wiekszymi dawkami niż zwykłą depresje. To co napisał natrętek, że jest trudniejsza w leczeniu, jest niestety prawdą. Ja po sobie okresliłabym dystymie jako pewnego rodzaju "ból istnienia".

wiem, nie moge tego zniesc, najchetniej utylizowałabym takie jednostki.

pewnie sam z doświadczenia wiesz że pisasnie na forum jest pewnym wyrzuceniem z siebie wewnetrzenego bólu i anonimowości. Tego sie nie powinno mylic z motywacją.