cicha woda

No właśnie, dla mnie bóle żołądka też są najgorsze. Nie znalazłam na nie żadnego sposobu

Dla mnie pokonywanie kolejnych lęków to wielka radość z życia. Cieszę się z rzeczy które zdrowi ludzie uważają za normalne. Czy zdrowi ludzie też się boją? Napewno, choć nie do tego stopnia co my. Każdy ma w sobie ukryte lęki, które odczuwa w różny sposób. Dla niektórych są one dużym problemem, inni potrafią je szybko pokonać.

"Oswoić lęk" - Jak dobrze wiedzieć Jak dobrze wiedzieć, że nie jesteśmy sami, że możemy nazwać nasz ból. Jak dobrze wiedzieć, że cierpienie można ukoić, że nic nam nie grozi i że możemy czuć się bezpieczni. Jak dobrze wiedzieć, że to tylko przelotne uczucie, które minie, jak wszystko inne.

Witaj na forum! Jedyne co Tobie mogę polecić to dobry psychiatra i psycholog. Sama leczę się dopiero ponad miesiąc. Pozdrawiam!

Wiesz, trudno nam się cieszyć ponieważ zachorowaliśmy i ciężko znaleźć coś pozytywnego. Dla mnie jedyną dobrą rzeczą która wyniknęła z powodu choroby jest rzucenie palenia. Nie palę już pół roku i bardzo się z tego cieszę.

Ja tam nie byłam ale myślę że na oddziale zamkniętym ląduje się w bardzo ciężkich przypadkach, np. wtedy gdy nerwica uniemożliwia normalne funkcjonowanie.

Witaj na forum! Pisz o swoich problemach, jesteśmy tu aby sobie pomagać. Pozdrawiam :)

Wcześniej samotność była dla mnie codziennością i czułam się z tym coraz gorzej dlatego przed rokiem zaczęłam to zmieniać. Zmieniłam to do tego stopnia że dzisiaj jest pierwszy piątek od wielu miesięcy kiedy siedzę sama w domu (uczę się na wtorkowy egzamin). Też nie miałam nadziei że cos się może zmienić w moim życiu, wszystkie weekendy były takie same, a jednak miałam tyle siły w sobie aby to przełamać. Tego również Tobie życzę. Pamiętaj: po burzy zawsze wychodzi słońce.

Gratuluje Kate! Te nasze małe sukcesy przekształcą się z czasem w duże osiągnięcia.

Czytałam niedawno na jakieś stronie o nerwicy jak bardzo teściowa może podwyższyć poziom naszego stresu. Ale czy jest na to jakaś rada?

Ja kiedyś usłyszałam jako przestrogę: "nie wychodzi się tylko za faceta ale także za jego rodzinę."

Czuję podobnie. Dla mnie lęk i ataki kojarzą się z pewnymi stałymi miejscami. Są niektóre sklepy w moim mieście do których boje sie wchodzić, tak samo jest z numerami tramwajów i autobusów które są zawsze zatłoczone i tam czuję się niepewnie. Wyjazd chociażby do pobliskiego miasta jest dla mnie pewną nowością, nie znam tamtejszych sklepów, nie miałam nigdy w nich ataków i czuję się lepiej.

Szum morza, plaża, fale, spacery przy zachodzie słońca, zbieranie muszelek i od razu lepiej

Napewno nie miałam nic złego na myśli, myślę że możemy o tym zapomnieć :)

Ja najchętniej leczyłabym się prywatnie bo te kolejki w poradni mnie przerażają. Kiedy obliczyłam wstępnie ile mnie to będzie kosztowało to zdecydowałam sie na "leczenie państwowe". Trafiłam na dobrego lekarza ale wiem że bywa z tym różnie.

No więc pytam: o co chodzi???

Fajnie jest czasem spojrzeć na swoją nerwicę z chociaż lekkiem uśmiechem :)

Od paru dni pojawiły się bardzo fajne tematu w "off topicu" w których mozna sobie pożartować więc żartujemy (nie tylko ja!!!) a tu nagle nazwałam kogoś idiotą... Ciekawe... Proszę o cytat!

Aniu dlaczego czujesz się źle nad morzem? U mnie jest wręcz przeciwnie, ostatnim razem nad morzem całkowicie zapomniałam o nerwicy.

Nie jestem z Warszawy ale u mnie wyglądało to tak: zadzwoniłam do Wojewódzkiej Poradni Zdrowia Psychicznego w moim mieście i się zapisałam na pierwszy wolny termin który miałam na 3 tygodnie, następne terminy już wyznacza mi psychiatra więc nie musze specjalnie długo czekać. A i jeszcze jedno: do psychiatry nie trzeba miec skierowania od lekarza rodzinnego.

Zansz mnie że pieprzysz takie bzdury chłopczyku???

Też brałam przez pewien czas tabletki antykoncepcyjne i na ulotce oprócz milionów skutków ubocznych była depresja ale nie zauważyłam u siebie pogorszenia stanu przez branie tych tabletek. Jeśli chodzi o te skutki uboczne z depresją włącznie, lekarz powiedział że tych ulotek w ogóle nie powinno się czytać.

Witaj na forum! P.S. fajny nick

Ja też to znam: rozkojarzenie i problemy z koncentracją. Przed sesją zwykle dużo zostawiam sobie na koniec i w przypływie paniki nie mogę się skoncentrować i mam problemy z zapamiętaniem. To objaw tej naszej nerwiczki. Kiedy tak się dzieje staram się uspokoić i zrelaksować, robię coś co mi sprawia przyjemność i na chwilę odrywam sie od nauki.

Olka to chyba twoje!!! Odnalazły się!!!