Rindpvp

Ok zapamiętam, mam tyle wspomnien w głowie i odczuć że nie wiem za co mam się wziąć I nie wiem już co jest we mnie normalne a co nie, nie wiem co jest syndromem a co mną. Oby przez najbliższe 2 lata sie to zmieniło na terapii.

Nikogo nie bronie, widze jak jest z innymi matkami Mój kumpel non stop kłóci się z matką bo jest zrzędliwa, ja to rozumiem bo ile można wytrzymywać gadania takiej matki . To norma i nie wyszukujcie wszędzie współuzależnienia. -- 24 lip 2012, 10:00 -- A najlepsze jest to że ciągle myśle że to co przeżyłem mnie wyróżnia, że jestem nadczłowiekiem. Albo ostatnio śni mi się że uciekam, myśle też nad tym że fajnie było by uciekać np. scenariusz typu mam motor yamachy moge zapierdalać na niej 300 km/h i zaraz ma jebnąć bomba atomowa i musze uciec np. w kierunku rodziny która wyjechała do Gdańska czy chuj wie ... Chore...

Z poczatkiem nerwicy, ale ogólnie rzecz biorąc jakoś przestałem patrzeć na świat jak dzieciak już po 3 latach mieszkania u mamy, wszystko straciło kolory - przyzwyczaiłem się do spokoju i braku opierdolu. (troche przesadzam z tym traceniem kolorów ) U mnie w życiu wspomnienia i miejsca mają niesamowity "klimat" mam do nich ogromny sentyment i zastanawiam się czy to normalne bo wspomnienia te powinny boleć a robią coś odwrotnego, albo nie czuje się teraz fajnie tylko wspominam co było pół roku temu, ten zasrany schemat ze zaraz sie cos spieprzy mnie wyniszcza - to tak jakby zaraz mi sie miało skonczyć życie, moj kumpel miał umrzeć, ja też wszystko miałoby się zjebać - przypomina mi to czasy za dzieciaka gdy co miesiąc awanturka była :) Takie wyczekiwanie....

Ale to u każdego tak jest, mój kumpel i wszyscy czasami się kłocą z matkami, moja ma jeszcze 52 lata i zrzędzi i mozna kurwicy dostac jak mowi cos 100 razy. U moich "normalnych" kumpli to normalka.

Poprostu przestałem czuć się pewnie w tym moim życiu, nie mam tak żebym sobie wyjechał sam np. do Gdańska. Taki dzieciak dorosły . Tak, ide na terapie chodzilem do psychologa i teraz mam prace i probuje ogarniac wszystko.

No łatwo się na nią wkurwiam to prawda, ale nic nie czuje poprostu wspominając tamte czasy jak ona piła, czuje więcej smutku i żalu jak mi powiedziała że nerwica to moja sprawa i mój problem żebym radził sobie sam, a jak powiedziała że alkoholizm to choroba to mnie kurwica strzeliła.

No i tym fantastycznym podsumowaniem kończymy ten genialny wątek. Oglądajcie nas za tydzień...

No tak, też prawda. Tylko że mama potem wyzdrowiała a ojciec już nie chciał dalej mieszkać z nią, tzn. wpuścił ją na rok a potem ją wypieprzył przez swoje widzimisie, może ona też była zła, slaba, wszędzie go sprawdzała. Byłem wtedy w najgorszej sytuacji w moim życiu, z jednej strony ojciec który zdradza matke według matki a według niego to jest tylko sąsiadka a z drugiej strony matka która chce w chory sposób bym był wobec niej lojalny i mówił gdzie chodzi ojciec. Powiem matce to ta zrobi awanture ojcu a ojciec sie na mnie wkurwi że z kolei powiedziałem matce i że jest awantura. Tak właśnie mijał mi kurwa czas w wieku 7-12 i ofc co miesiąc awantury jak nie spowodowane moim kłamstwem w stosunku do matki które wyszło na jaw które zostało zlecone przez ojca to bezpodstawną agresją ojca a jak nie to jeszcze mama potrafiła dołożyć 5 gr i wbić najebana. Rodzina 10/10 kurwa

otóż to za dom czy za matkę? że chcialbyś ją ze sobą brać? Za dom, jestem na razie za mało odpowiedzialny więc biore troche odpowiedzialnosci za dom. Mam dopiero 18 lat Jak dla mnie to sytuacja marzenie:) Co prawda nie mieszkam z rodzicami, ale fajnie byłoby nie musieć płacić cholernego czynszu i móc wydawać kasę spokojnie na studia, nie martwiąc się, czy będzie co jeść. Niby tak ale dla mnie są rzeczy ważniejsze od kasy, chodzi o rodzinę, której nie mialem przez połowe życia :) Dlatego nie mieszkałbym narazie sam. Narazie nie martwimy się co włożymy do gara

bo wyjeżdża np na 5 lat do Anglii i chce żebyś natychmiast tam się przeprowadził? Powiedziałbym mu żeby mnie pocałował w dupe :) Chyba że z matką, nie zostawie jej bo również biore odpowiedzialność za dom i za 3 koty które mamy Czy pytasz się czy możesz iść np do kina,na piwo Nie. Ja to oznajmiam. z informacją że właśnie dojechaliście na miejsce Tak, jak każdy żeby sie nie denerwować. A zastanów się czy ciągle jesteś jej wdzięczny, za to że się zmieniła Nie okazuje tego ani nie odczuwam ale jak sie zastanowie to wyrwała moje życie z gówna które fundował mi mój ojciec więć jestem jej wdzięczny bo robi teraz wszystko co w jej mocy. Jaki masz humor jak ona ma kiepski, i czy nie zastanawiasz się czy czasem przez ciebie nie jest w kiepskim humorze. Różnie, jak sie pokłócimy mam to w dupie, z reguły nie pytam jak sie czuje, bo w życiu tak jest że raz jest fajnie raz nie. Nie pytam czemu jest zła albo czemu wkurzona, ma prawo jak każdy. Czy jak wychodzisz mówisz o której wrócisz żeby się nie denerwowała Mówie mniej więcej o której bede, około 2 np. Jak się spóźnie to pisze słucham jej wywodów że jestem nie poważny ale z reguły odpowiadam przepraszam, kocham Cie i tyle Czy boisz się że nie zaakceptuje twoich nowych znajomych, czy często starasz się jej przypodobać Nie, mam to gdzieś. To moi znajomi, miałem tak natomiast jak mieszkałem z ojcem, zawsze chcialem mu sie przypodobać i wogole nie mialem znajomych.

Narazie za wcześnie by o tym mówić, wyprowadzka jako forma załatwienia problemu czy naprawy mnie mi nie odpowiada

No tak ale jako 18 latek nie mam zamiaru iść pod most ani rzucać szkoły, nie jestem bezmózgiem

No w przyszłości jasne że tak, będę miał prace ogarnietą studia własny dom to sie wyprowadze, nie mam zamiaru robić z siebie koczownika bo mam źle w domu bo w domu naprawde nie mam źle . Poza tym wyprowadzka to nie jest żadne rozwiązanie wiesz? Ucieczka od problemu...

Czy była to napewno nie, natomiast czy jest? Wygląda normalnie Znasz normalnych ludzi? Ja nie, zrobiła w chuj rzeczy dla mnie i dla siebie, zmieniła sie o 180 stopni za to jej dziękuje, teraz jestem pod skrzydłami, kiedyś je rozprostuje i będzie dobrze. Potrzebuje terapii dda jak wody, żeby zmienic to co zjebała z ojcem, nic więcej nie poradze.

Nadal nie rozumiem :< Nie mam tych cech poprostu... Jestem normalny w stosunku do niej, to tak jakbym zapomniał że wogole piła, nie widze w niej alkoholiczki tylko normalną kochającą matke i taki stosunek do niej mam. Boje się też że umrze, ze cos jej sie stanie ale to przez to ze z ojcem despotą byłem 7 lat od niej odgrodzony szczelnym murem i bylem sam z płaczem i tęskniłem jak diabli. Ja mieszkalem z ojcem od 7 do 12 roku zycia potem do mamy poleciałem i jestem szczęśliwy, mam cechy ojca dda debila który nie nauczył mnie niczego wpajał złość, kłamał i utajał swoją zdrade przed matką, a ta jak sie wkurwiała bo dowiedziała sie ode mnie robiła też awanture i ojciec ją wyrzucał z domu a ja zostawałem sam z płaczem i wiarą w lepszą przyszłość. Dla mnie jej alkoholizm nie wpłynął na mnie tak jak ojciec pojeb, ba mało pamiętam z tego okresu, bardziej rozwaliło mnie to rozdarcie między normalną matką a ojcem pojebem.

nadmierna bezbronność wobec bolesnych przeżyć lub nadmierna odporność (brak wrażliwości); poczucie, że jest się człowiekiem złym i zbuntowanym lub poczucie, że jest się kimś zupełnie doskonałym; nadmierna zależność od innych ludzi lub nadmierna niezależność (utrata potrzeb i pragnień) Te trzy tak, na reszte odpowiadam przecząco ponieważ jak moja mama piła miałem od 0 do 10 lat Nie byłem z nią często a cechy te są przyporządkowane osobie aktualnie zyjącej z osobą uzależnioną.

Tak, dobrze, nawet bardzo dobrze. Wogole nie marze o wyprowadzce To w jakich sferach dotyczy mnie termin współuzaleznienia? Nigdy nie myślałem o wyprowadzce, nie wydaje mi się by był to dobry pomysł ze względu na to że ojciec mi nie pozwalał nic robić i dopiero od niedawna się usamodzielniam, nie wiem czy bym potrafił i potrzebuje troszkę czasu. Moja mama jest naprawdę inteligentna w sferach uzaleznienia bo z tego wyszła i nie pije od 8 lat? Jakoś tak - ofc może wrócic do picia jak każdy alkoholik :>

Po co jak moja mama nie pije? Jestem współuzależniony i mam tego świadomość, nie pije alkoholu wogóle, jestem abstynentem . Mam świadomość co jest nie tak ze mną bo dostałem nerwicy, dużo czytałem i mam samoświadomość i byle co mojego stosunku do tych zaburzeń nie zmieni ;D

Oby właśnie terapia poszła w odpowiednim kierunku, oby udało się ze mnie to wydostać i jakoś mi pomóc, może znajde osobę z podobnym problemem ala "zaraz sie cos spieprzy"

Jak jesteś wysoki i masz długie łapy to waga nie ma nic do rzeczy Idź na boks jak ja, tak to lęk ale lęk wywołany niepewnością kolejnych dni Nie chodzi o bycie niebezpiecznym dla siebie tylko by dawać sobie poczucie bezpieczeństwa.

No jasne, tylko że ty czujesz sie bezpiecznie w domu, a ja sie przywiązałem do tamtego domu że tam mialem poczucie bezpieczeństwa a teraz sam dla siebie jestem niebezpieczny Idź na jakąś samoobrone! <3 Obronisz sie wtedy na 100% przed kolesiem z gnatem xD

Dziękuje Oby jak najszybciej bo jak sie tak na to patrzy to nie widzi sie perspektyw na życie bo wie sie że nie będzie cudownie tylko najlepsze juz było.. Np. też nie mam poczucia bezpieczeństwa wogóle...

Wiem, ale schemat typu: 6 lat zajebistych 6 lat zjebanych i potem rozdarcie między dobrymi rzeczami a złymi i jebiącymi się mniej więcej co miesiąc... Sama rozumiesz, nie moge inaczej myśląc, jeszcze te myśli typu że zaraz sie skonczy moja przyjazn, moja młodość to wszystko jest typowo nerwicowe - rozumiem ale czas na terapie dda :)

Ja mam chujowe uczucie że zaraz mi sie spieprzy życie, coś poważnego się stanie albo że najlepsze lata już za mną mam 18 lat i wg mnie najlepsze lata to były 3 lata po powrocie z rygoru od ojca do matki gdzie bylo cudownie i poczułem wtedy tą wolność, a teraz może znów przygotowuje się że strace tą wolność i dlatego tak jest? Nie wiem, mój ogolny życiowy schemat wyuczony wyglądał tak że 6 lat mieszkam z mamą, później na przemian raz z mamą raz z tatą i ciągle jestem rozdarty i potem z tatą 6 lat a potem z mamą i już nie wiem sam co sie zaraz stanie bo mija 5 rok - to tak jakbym się przygotowywał że zaraz sie coś zjebie...

Moja mama została zdradzona przez ojca i wczesniej jej tata zdradzał jej matke i ma na tym punkcie chorobe, chce żebym był wobec niej lojalny itp. Straszne jest co taka rzecz potrafi zrobić z czlowiekiem... Chciałbym żeby przyczyną mojej nerwicy było tylko dda, żebym sobie przypomnial to wszystko, tą całą złość i już zaczął żyć normalnie...