ekspert_abcZdrowie

Witaj Bagienny_Kwiat! Napisałaś o wielu lekach, jakie Ci proponował lekarz. Nie myślałaś jednak, by podjąć psychoterapię?

wstydzę się powiedzieć! wino czy piwo?

Witaj dziewczyno_z_kosmosu!

odwiedziny Sienkiewicza w Oblęgorku

frytkami i pstrągiem

na otulenie się ciepłym kocem + ciepła herbata malinowa w kubku

nervika43, witaj na forum! Pozdrawiam!

śnieg z rana, bitwa na śnieżki, spacer, zobaczenia Dęba Bartka :-) i pyszny obiad w restauracji z mężem

Reghum, masz rację, nawet brak objawów chorobowych i dobre funkcjonowanie społeczne nie musi oznaczać braku choroby. Czasem po prostu symptomy nie manifestują się w sposób nazwijmy to "nachalny". Tylko, że Twój przypadek jest o tyle skomplikowany, bo jak sam stwierdziłeś, do końca nie wiadomo, czy były/są u Ciebie "zmiany na tle organicznym", które mogłyby odpowiadać za schizofrenię. Szkoda, że czasami tak trudno dojść do źródła choroby i poznać jej etiologię. O ile łatwiejsze i pewnie skuteczniejsze byłoby leczenie.

wylegiwanie się w wyrku z rana, smaczna kawa i croissanty

zrobiłam dzisiaj prasowanie

nie czytam literatury technicznej, jestem antytechniczna podobają Ci się duże tatuaże na ciele?

na sorbet malinowy

Holik, owszem są dostępne teraz formy pomocy psychologicznej, czy to przez Internet, czy przez telefon, ale nie nazwałabym tego terapią. Konsultacją, poradą, rozmową - tak, ale określenie takiej formy wsparcia "terapią" to chyba zbyt dużo.

Propozycja, by ktoś kupił sobie kalendarz i zapisywał tam rzeczy, o których z reguły zapomina, nie jest niczym złym, żadnym przestępstwem. Myślę, że miałaś dobre intencje. Podejrzewam jednak, że osoba, której to zaproponowałaś, była i tak wzburzona emocjonalnie podczas rozmowy, dlatego zareagowała na Twoją propozycję "nadaktywnie" i awantura gotowa. Poza tym, zauważ, że wiele od przebiegu rozmowy zależy od tego, w jaki sposób formułujemy komunikat. Wiele zależy od intonacji, mimiki, gestów, czyli komunikacji niewerbalnej. Można powiedzieć do kogoś: "Kup sobie kalendarz" z politowaniem w głosie, pretensją, ironią i wówczas takie słowa mogą ranić. A jeśli powiemy spokojnie, ze zrozumieniem i empatią w głosie: "Może kup sobie kalendarz na zapiski, skoro wiele rzeczy nie pamiętasz. Może to pomoże Ci w zorganizowaniu się?", to wówczas taki komunikat łatwiej potraktować jako dobrą poradę i chęć pomocy. Pozdrawiam!

Witaj Ania2000! Napisałaś post, koncentrując się na niskim poczuciu wartości. Wydaje mi się jednak, że Twój problem to nie tylko niska samoocena. Twoje zaburzenia osobowości, o których wspomniałaś, korzystanie z psychoterapii, ma głębsze podłoże, a jest nim właśnie trudne dzieciństwo, wychowywanie się w domu, gdzie był/jest problem alkoholowy. Możliwe, że jesteś DDA. Nie wiem, czy ze swoim psychoterapeutą pracowaliście również biorąc ten aspekt pod uwagę. Jeśli nie, to myślę, że warto. Bardzo dobrze, że korzystasz ze wsparcia psychoterapeuty. Jeśli czujesz teraz, że Twoje samopoczucie drastycznie spadło, zamknęłaś się na świat i ludzi, masz myśli samobójcze, to koniecznie porozmawiaj na ten temat na najbliższym spotkaniu z psychoterapeutą. Pozdrawiam i powodzenia!

Reghum, nie pracuję w szpitalu, więc nie jestem w stanie odpowiedzieć Ci na te pytania. Na co dzień pracuję w szkole z dziećmi niepełnosprawnymi intelektualnie, z autyzmem, zespołem Aspergera, z różnego rodzaju deficytami poznawczymi. Sam jednak fakt, że choroba jest w remisji implikuje możliwość jej nawrotu. Tylko wyzdrowienie daje gwarancję, że jest OK i prawdopodobnie będzie OK. Remisja nie daje takiej gwarancji. Wycofała się czasowo, ale może wrócić. Takie życie na tykającej bombie... niestety...

mmmm... co za piękna twarzyczka ;> a ja dzisiaj taka "niewyjściowa"

raczej mały, dałabym 1 tytuł ostatnio przeczytanej książki?

Nie, nie myślę w takich kategoriach, że wcześniej było lepiej/gorzej. Zmieniają się okoliczności, ludzie, miejsca - trudno to porównać. Jest po prostu INACZEJ, ale czy gorzej/lepiej? Trudno to ocenić. Staram się żyć tu i teraz. masz jakieś pamiątki z dzieciństwa (pamiętnik, swoje rysunki, jakąś zabawkę itp.)?

papiery, papiery, papiery O ile świat byłby piękniejszy bez tych papierów

skończyć pisać dokumenty

wakacyjnyusmiech, jeśli skarżysz się na wiele różnych bólów i dolegliwości, a nie znajduje to odzwierciedlenia w wynikach badań (wszystkie wychodzą ok), to można podejrzewać zaburzenia z grupy nerwic. By jednak móc postawić taką diagnozę, trzeba pójść do lekarza psychiatry. Nie potrzebujesz skierowania od rodzinnego. Możesz się sama zapisać. Na NFZ będzie za darmo, tylko trzeba będzie odczekać swoje w kolejce. Pozdrawiam i powodzenia!

odwiedzić mamę, oddać niepotrzebne ubrania dla biednych, ugotować obiad i ogarnąć z grubsza pracę

nie masz drukarkę?