dar

Ale to takie urojenie-powinność, takie głupie założenie, że każdego życie to musi być kobieta -> małżeństwo -> dziecko, oraz chore przekonanie, że tak być musi bo niby to jest prawdziwe szczęście, zwykłe złudzenie, ile to ludzi żałuje np. tego że się pobrało i teraz nie potrafią się z tego wycofać by nie ranić żony i dzieci. Mój przyjaciel, który ma 54 lata wielokrotnie mi wmawia "nigdy się nie żeń, bo to Cię wykończy, poznawaj sobie kobiety i se romansuj ale nic więcej". Prawdziwy i dorosły związek 2 ludzi to bardzo trudna rzecz i tacy zaburzeni jak my nie powinni sobie stawiać aż tak wysoko poprzeczki, mimo fałszywego przekonania i tego społecznego parcia na to. Nie nazwałbym tego urojeniem bo nie do końca o o to mi chodzi. Na pewno też w jakimś stopniu chodzi mi o te wszystkie bajki (urojenie) o ewentualnym możliwym szczęściu w byciu z kimś razem przez resztę życia ale bardziej mam tu na uwadze fakt, że jeżeli stworzy się z kimś rodzinę lub "pseudorodzinę" będzie się miało dzieci to na przypuszczalną starość można się bardziej spodziewać, że znajdą się osoby z którymi będzie się miało jakiś kontakt, opiekę i tutaj pojawia się moja logika. Właśnie dlatego napisałem, że chwilami odczuwam tylko świadomość samotności przez logikę, kalkulowanie. Farmazony o miłości, szczęśliwym związku i spotkaniu odpowiedniej osoby to konkretna ściema. Jak się patrzę na to wszystko co mnie otacza spotkanie odpowiedniej osoby niekiedy wydaje się być tak możliwe jak wygrana w LOTTO. Za dużo nasłuchałem się już brudów w relacjach znajomych po rozstaniach, rozwodach itp. Poza tym przy niektórych osobach z jakimi miałem okazję się spotykać mam pewność, że to te kobiety powinny poszukać pomocy u psychologa, a nie ja i to mnie też odsuwa od myśli oraz potrzeb np założenia rodziny.

[videoyoutube=yl7fL_o5CGk][/videoyoutube]

coraz częściej nie czuję prawdziwej samotności lub potrzeby bycia z kimś na stałe. Chwilami odczuwam tylko świadomość samotności przez logikę, że powinienem się z kimś związać, spędzić całe życie i inne takie bajki Ale ostatnio mam wrażenie, że nie ma szans aby znalazł się taki człowiek z którym chciałbym i widziałbym sens bycia razem.

Wczoraj trening kondycyjny/sprawdzający czy jak to tan nazwać pompki 4x25, brzuszki 4x25, później bieg około 6 kilometrów i znów około 2x po 25 pompki na "kościach" i brzuszki. Moja dieta się sprawdza i może dla sprawdzenia uda mi się przytyć do 100kg Szkoda tylko, że czasu brakuje na treningi

Trzymaj się. Ja miałem podobnie też kiedyś sporo paliłem i piłem ale już od kilku dobrych lat przestałem i jak wiadomo nie przebywam też w tym towarzystwie. Poćpani kumple i traktowanie jarania jako codziennej rozrywki jest konkretną drogą donikąd.

Abbey, jak sama widzisz sporo osób nie poszło więc nie jest to wcale takie dziwne. Ja sam znam kilka osób, które nie poszły i problem jest w tym, że człowiek nastawia się lękami (czy czymś podobnym), że będzie żałować, że jak nie ma zamiaru pójść a większość idzie to już się czegoś obawia... co jest jednak bezpodstawne. Tak naprawdę to w życiu każdy z nas będzie mieć dużo więcej wyborów i różnych ważniejszych momentów/decyzji, a takie szkolne traktowanie studniówki jako "nie wiadomo jak ważnej uroczystości" jest niczym innym jak farmazonem....

[videoyoutube=gn36xZuJKBk][/videoyoutube]

[videoyoutube=9eauAQWWeUo][/videoyoutube]

follow_the_reaper, olej go bo ludzi o twoich poglądach jest bardzo dużo a jego sposób myślenia jest zaściankowy. abrakadabra xx, miewam podobnie!

kurde to może i ja się kiedyś na jakieś spotkanie forumowe wybiorę z ciekawości

LilaWolken, czasem mam podobne wrażenie.

Im dłużej żyje tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że ten świat jest wybitnie pierdolnięty. Może niekiedy miewałem i miewam CHWILE niechęci do życia (czyt. myśli samobójcze) ale już mam tak "olewcze" podejście do większości spraw, że śmieje się nawet z głupoty świata

otóż to!

jestem ponad "tym wszystkim" już kilka dni

[videoyoutube=NrTig_z-gdY][/videoyoutube]

straszne informacje o jakimś 37 letnim zwyrodnialcu w TV!!!!

Wszystko wina szatana. Człowiek jest niewinny a może mniej winny? Straszne są te sposoby widzenia niektórych katolików. Z tego co zdążyłem usłyszeć od paru katolików biedny jest człowiek który robi te wcześniej wspomniane "grzechy" bo to wszystko wina szatana..... Nie to już niektórzy lub nawet wszyscy ludzie nie powinni tak się zastanawiać i np. żałować/mieć poczucie winy bo to przecież wina szatana. Niegrzeczny ten szatan tak biednym ludziom w głowach miota i bawi się nimi jak kukiełkami

[videoyoutube=JxxE_bHNkjM][/videoyoutube]

Choroby nerwowe/psychiczne biorą się z różnych powodów ale bardzo często są właśnie następstwem przykrości, negatywnych doświadczeń od ludzi. Niestety życie nie jest kolorowe i niekiedy można nie mieć szczęścia do ludzi. Doszukiwanie się problemów w sobie bywa złudne. Nie zawsze jesteśmy "po prostu chorzy" z genów, wrażliwości czy jakby tego nie nazywać. Duża część osób chorych znalazła się w takie sytuacji dlatego, że trafili na nieodpowiednich ludzi, a te przykrości odbijają się na ich nerwach i zdrowiu.

pogoda bo to chyba przez nią co jakiś czas czuję się półprzytomny

Ja mam właśnie tak, że raz na jakiś miesiąc mnie chwilami wkurvia samotność ale to jest tak pojebane, że i tak nie chcę z wieloma osobami spędzać czasu bo nie widzę w tym sensu, nie cierpię tej obłudy, schematów.... chyba nawet nie będę się w tym rozpisywał ale mniej więcej chodzi mi o to o czym pisali moi przedmówcy. Cieszę się tylko tym że raz na jakiś czas mam okazję porozmawiać z osobą która mnie rozumie i też widzi ten cały cyrk, który jest na świecie.

pojebana samotność!

[videoyoutube=VK5EAkdUyhk][/videoyoutube]

niektórzy ludzie są tak pojebani, schematyczni, że jakbyś się nie starał nie dogadasz się!!!! Już chwilami mam dość. Dogadać się szczególnie z niektórymi osobami trochę starszego pokolenia wydaje się być kompletnym ewenementem.

[videoyoutube=nCS48nKSeSs][/videoyoutube]